ADM Gallery presenteert Lyota Yagi en 'Exceptions of Rule'

Installatieweergave van Song-Ming Ang, ‘Email Disclaimers’, 2018, metallic folie op papier, elk 29,7 x 42 cm; en Song-Ming Ang, ‘Je ontvangt deze e-mail omdat’, 2018, mixed media-installatie, variabele afmetingen. Met dank aan Song-Ming Ang en ADM Gallery.

De ADM Gallery opent het seizoen 2018 met tentoonstellingen over kunstenaars die reageren op het voortbestaan ​​van informatie door middel van technologische vooruitgang. Gallery 1 herbergt een solotentoonstelling van Lyota Yagi, terwijl Gallery 2 de groepsshow ‘Exceptions of Rule: Counterpoints to Truth’ organiseert. Beiden lopen van 2 februari tot 7 april.

Lyota Yagi, ‘Distant Time, Near Time’, 2008, synchrone motor en schaalmodel. Met dank aan Lyota Yagi en Nobutada Omote.

‘Wat essentieel is, is onzichtbaar voor het oog’

De in Kyoto gevestigde kunstenaar Lyota Yagi's soloshow bevat werken van 2005 tot heden. De kunstenaar staat bekend om zijn op geluid gebaseerde werk dat een breed scala aan media gebruikt, hun conventionele gebruiks- en ontvangstmodi deconstrueert en de kenmerken van een artistiek medium of object onderzoekt, waarbij hij soms mechanische apparaten recreëert die zich bezighouden met ruis en willekeur als productief wijzen van kunst maken.

Lyota Yagi, ‘Portamento’, 2006, porseleinaarde, plaat en video. Met dank aan Lyota Yagi.

Yagi creëert in zijn werken vaak een visuele vorm van geluid. In ‘For the Ontology of Letters’ (2017, 2006) transformeert Yagi magnetische tape, die verouderd raakte toen digitale bestanden de analoge opname van geluid verving, in tekst. In ‘Portamento’ wordt natte klei op een plaat op de draaitafel gelegd, met tussenkomst van keramist Toshio Matsui. Het geluid en de vorm van de klei beïnvloeden elkaar, afhankelijk van de manier waarop de handen de klei raken.

‘Vinyl’ (2005-2008) is een van de kenmerkende werken van de kunstenaar, die een eveneens ongebruikelijk materiaal gebruikt. Het speelt de muziek van componisten van klassieke muziek Frederic Chopin, Claude Debussy en Henry Mancini van platen die zijn gemaakt door water in een siliconen mal te bevriezen. Het geluid wordt vervormd als het ijs smelt en verdwijnt uiteindelijk als het volledig in water verandert, als weerspiegeling van de ondoorzichtigheid van het geheugen. Net als het verhaal ‘Le Petit Prince’ van Antoine de Saint – Exupéry, dat de tentoonstelling zijn titel gaf, smeken Yagi's werken ons om met frisse ogen te zien wat ons te wachten staat.

Lyota Yagi, ‘Sea and Metronome’, 2009, video, 2:25 minuten. Met dank aan Lyota Yagi en ADM Gallery.

Yagi is geboren en getogen in de buurt van de oceaan, wat zijn werk heeft beïnvloed, zoals in 'Sea and Metronome' (2009), een experiment om natuurlijke en kunstmatige ritmes te componeren in één enkel werk, geïnspireerd door de Duitse filosoof en psycholoog Ludwig Klages '' Vom Wesen Des Rhythmus '. De kunstenaar zegt: 'Ik ging ervan uit dat er twee verschillende tijden in de wereld zijn en stelde de tijd in de video samen met een rekenkundige reeks.' Een ander werk dat verwijst naar zijn opvoeding is ‘Sea Under the Table’ (2010), dat is samengesteld uit een tafel met twee paar infrarood-koptelefoons. De tafel vertegenwoordigt het oppervlak van het water en men hoort het geluid van boven de zee op het tafelblad en het geluid onder water onder de tafel.

Installatieweergaven van de werken van Pak Sheung Chuen. Met dank aan Pak Sheung Chuen en ADM Gallery.

‘Uitzonderingen van regel: contrapunten voor waarheid’

De groepstentoonstelling is een samensmelting van reacties op nieuwe gegevens. Aangezien informatie in een ongekend tempo aan ons wordt geleverd, worden we ontmoedigd erover na te denken, laat staan ​​de waarheid ervan te verifiëren. Song-Ming Ang (Singapore), A.R. Hopwood (Verenigd Koninkrijk) en Pak Sheung Chuen (Hong Kong) pakken de dunne lijn aan die feit en fictie in het informatietijdperk scheidt, en dwingen ons om waakzamer te zijn over wat ons wordt aangeboden.

Angs nieuwe werken hebben betrekking op Yagi's werken door naar geluid te kijken, maar in culturele en sociaal-politieke dimensies. Hij kijkt met name naar legalese die in massacommunicatie worden gebruikt, zoals "echo", "refrein" en "dissonantie" voor de voortdurende verspreiding van alle informatie als waarheid, om de kijker de vraag te laten stellen wat echt en niet echt is, en hoe de reacties van anderen hebben een impact op wat we over welke kwestie dan ook denken.

Song-Ming Ang (in samenwerking met Jason Maling), ‘Postcards from the Future’, 2018, digitale / offsetdruk op papier, elk 14,8 x 10,5 cm. Met dank aan Song-Ming Ang en ADM Gallery.

Ang beschrijft de werken die grofweg in twee categorieën worden verdeeld. 'Sommige werken zijn gebaseerd op samenwerking en draaien om de sociale aspecten van muziek, terwijl andere meer gericht zijn op massacommunicatie', zegt hij. "Ik verzamel informatie die ik interessant vind en maak er lijsten van, en presenteer ze vervolgens op manieren die bepaalde kenmerken van de informatie accentueren. Als het op de juiste manier is gedaan, denk ik dat er veel ondertonen kunnen voortkomen uit zulke alledaagse informatie. "

Hopwood toont een doorlopend werk, 'False Memory Archive', dat de maakbaarheid van het geheugen blootlegt en hoe dat de individuele en collectieve percepties van het leven vormgeeft, door middel van pseudo-onderzoek en het creëren van publieke reacties. Hij zegt: "Het moedigt het publiek aan om kritisch na te denken over hun eigen verleden en om enkele van de implicaties van vervormde herinneringen in een juridische en therapeutische context te begrijpen."

In wezen wil Hopwood dat de kijker de kracht van herinneringen in twijfel trekt. 'Het gaat er niet om de kijker ervan te overtuigen dat alles wat ze weten verkeerd is of dat al onze autobiografische herinneringen fundamenteel gebrekkig zijn', zegt hij. 'In feite zijn onze herinneringen aan gebeurtenissen in het verleden behoorlijk buitengewoon. Ze zijn misschien slechts een idee van een gebeurtenis uit het verleden, maar deze essentie is meestal genoeg om ons te helpen zinvol na te denken over ons verleden, zodat we het alledaagse kunnen onderhandelen. '

A.R. Hopwood, ‘False Memory Archive: Erased UFOs’, 2012 - 2013, variabel. Met dank aan A.R. Hopwood en ADM Gallery.

Pak's werken kijken naar sites van politieke heronderhandeling. In deze tentoonstelling richt zijn werk zich op Hong Kong in het tijdperk na de paraplubeweging, en kijkt hij naar manieren waarop het individu de nieuwe status-quo kan begrijpen en erop kan reageren. “De autoritaire uitspraak van de regering van Singapore is een model dat de regering van Hong Kong wil volgen ', zegt de kunstenaar. "Ik vergelijk vooral het systeem (vooral het rechtssysteem) tussen Singapore en HK".

Al met al dagen de werken in de tentoonstelling 'Exceptions of Rule' dominante verhalen uit die circuleren en zich ontwikkelen in de samenleving, en onthullen ze de keuzevrijheid die kunstenaars hebben om de status-quo uit te dagen en anderen ertoe aan te zetten hetzelfde te doen.

Beide tentoonstellingen tonen inzichtelijke werken die tot nadenken stemmend en zeer relevant zijn voor onze geleefde realiteit, en die u niet mag missen.

Meer informatie op adm.ntu.edu.sg/newsnevents/adm-gallery.