Artist Interview: Art Republik belicht Guillaume Lévy Lambert van Art Porters

'Misschien kan een schilderij een leven redden. Eén heeft de mijne veranderd. ' - dit is de slogan van de MaGMA-collectie van verzamelaar, galeriehouder en kunstenaar Guillaume Lévy Lambert en zijn partner Mark Goh. De collectie werd in 2010 tentoongesteld in Opera Gallery in ‘Fairy Tales: Selections from the MaGMA Collection’ en in Sotheby’s Paris in 2014 in ‘The Calendar Story - Collection MaGMA à Paris’. In 2014 richtte Lévy Lambert de galerie Art Porters op. Meest recentelijk onthulde hij zijn eerste kunstwerk als kunstenaar, 'Evidence', op het Art World Forum, gehouden in Singapore in oktober 2016. Het werk is momenteel te zien in het Contemporary Jewish Museum (CJM) in San Francisco als onderdeel van de Yud Video Project, dat opriep tot inzendingen die verkenden hoe geheugen wordt afgebeeld met video als kunstvorm.

CJM-assistent-curator Pierre-François Galpin, commentaar op de selectie van ‘Evidence’ voor de tentoonstelling uit 700 inzendingen, zegt: ‘Evidence’ viel ons onmiddellijk op vanwege het krachtige verhaal dat het vertelt en de vele menselijke connecties en herinneringen die het heeft gegenereerd. Het gebruik van opnames van Skype-gesprekken tijdens het werk spreekt tot het reële potentieel van wereldwijde netwerken; en de originaliteit en humor van het werk hebben ons overtuigd om het op te nemen in de definitieve selectie van 25 werken. "

Het kunstwerk is gebaseerd op 'Desk Calendar', een schilderij van Roy Lichtenstein uit 1962. Het was een werk dat Lévy Lambert en Goh kort na hun ontmoeting tegenkwamen, en dat bij wijze van spreken hun lot bezegelde, omdat het beide omvatte hun verjaardagen. Het schilderij wordt geleverd met de uitnodiging 'bel 212-288-4820' en het nummer was van Leo Castelli, de lichtgallerij van Lichtenstein. Lévy Lambert verwierf het nummer in 2011.

Installatiezicht van Yud Video Project in het Contemporary Jewish Museum

Vaak riepen mensen die in aanraking kwamen met het schilderij, of het nu thuis was in het Museum of Contemporary Art Los Angeles of tijdens reizende tentoonstellingen, het nummer uit nieuwsgierigheid. Lévy Lambert antwoordde en legde de toevallige gebeurtenissen uit die zich hadden voorgedaan sinds zijn ontmoeting met het schilderij. ‘Evidence’ is een videowerk van vijf minuten, samengevat uit meer dan 30 uur aan Skype- en FaceTime-gesprekken die hij met deze bellers heeft gevoerd.

Art Republik praat met Lévy Lambert om meer te weten te komen over zijn kunstwerken, de verschillende hoeden die hij opdoet in zijn veelzijdige relatie met kunst en zijn toekomstplannen.

Hoe heb je besloten welke oproepen in het videowerk moeten worden opgenomen?

Ik zocht naar een diversiteit aan bellers en hun reacties op de verbazingwekkende reeks evenementen die we ‘The Calendar Story’ noemen. Er was ook een poging om het ritme en de constructie van het hele stuk te beheren.

Welke andere uitdagingen ben je tegengekomen bij het maken van het werk?

We hadden veel late nachten en zeer vroege ochtenden omdat de meeste bellers in de VS waren en we vanuit Singapore werkten. De montage was een enorme taak voor de video-editor, de Israëlische kunstenaar Romy Engel, die een naadloos verhaal over mijn verhaal wilde reconstrueren, dat in een paar weken tientallen keren werd herhaald.

Hoe was de reis als overgang van verzamelaar naar galeriehouder naar kunstenaar?

Ik kocht mijn eerste kunstwerk toen ik 20 was. De beslissing om 'serieuze' verzamelaars te worden was een natuurlijke beslissing voor mijn levenspartner Mark en ik, terwijl we zochten naar een manier om een ​​spoor van ons verhaal achter te laten en onze dankbaarheid te betuigen aan de wereld van kunst voor het meest romantische incident ooit - onze toevallige ontmoeting met 'Desk Calendar' slechts een paar weken nadat we elkaar hadden ontmoet.

Art Porters de galerie met als missie 'geluk delen met kunst' komt voort uit hetzelfde verlangen om anderen de kracht van kunst te laten ervaren om levens ten goede te transformeren. Onze focus op toegankelijke kunst komt voort uit het reageren op het verzoek van menig vriend om hulp bij het beginnen met verzamelen. Uitkomen als artiest was een langer proces.

Still uit het videowerk met het schilderij van Roy Lichtenstein, ‘The Desk Calendar’ uit 1962

En hoe is het om alle drie tegelijk te zijn?

Nu voelt u zich natuurlijk alle drie tegelijkertijd. We vermijden conflicten door de kunstenaars die we vertegenwoordigen niet actief te verzamelen en Art Porters vertegenwoordigt mij niet. Ik heb veel geleerd van de artiesten waarmee we werken. Laure Hatchuel-Becker, die dit jaar ook bij Art Stage zal zijn, had erop aangedrongen dat ik mijn kunstproces een vliegende start moest geven, wat leidde tot de creatie van ‘Evidence’. En onze beeldhouwervriend Arnaud Nazare-Aga, die zijn 'kleine prins'-concept binnen enkele maanden tot leven bracht, is een rolmodel.

Kun je beschrijven hoe je je voelde als kunstenaar bij de opening van The Yud Video Project op de CJM?

Bij aankomst bij de CJM kreeg ik een naamplaatje met de tekst ‘artist’. Ik was heel blij en ook met ontzag toen ik de architectuur van het gebouw ontdekte, inclusief de kamer waar de video wordt getoond, ontworpen door Daniel Libeskind.

Wat zijn de reacties op uw kunstwerk?

De impact van het project is diep. Een van de bellers vroeg me haar met de andere deelnemers te verbinden; zo is de ‘Evidence (of Divine Providence)’ Facebook-pagina geboren.Een andere beller kwam een ​​dag uit het VK om even met mij te lunchen in Parijs. Drie anderen vlogen uit Texas om mij in San Francisco te ontmoeten. Ik heb ook hartverwarmende reacties gekregen van zowel vrienden als bezoekers van de tentoonstelling.

Wat is de toekomst voor Guillaume, de kunstenaar?

Reflectie.

Art Porters is de afgelopen drie jaar zeer actief geweest, hoewel het geen vaste ruimte heeft gehad. Wat staat de galerij in 2017 te wachten?

De afgelopen drie jaar hebben we met veel plezier deelgenomen aan verschillende kunstbeurzen, waaronder Art Stage in Singapore en Jakarta en de Affordable Art Fair in Singapore. We organiseerden ook specifieke kunstprojecten zoals Svetlana Petrova in The Fullerton Hotel. Klanten en kunstenaars vroegen ons steeds naar meer regelmatige tentoonstellingen en een permanente ruimte. Er ontstond een kans in een prachtig bewaard gebleven Peranakan-huis aan Spottiswoode Park Road, Singapore, en samen met Sean Soh, medeoprichter van Art Porters, hebben we besloten van deze gelegenheid gebruik te maken.

We hebben geïnvesteerd in een grote renovatie bedacht door Wynk Collaborative omdat we een ruimte willen die niet alleen een witte doos is, maar waar bezoekers de unieke kenmerken van het Peranakan-winkelhuis zullen voelen. De galerij is verdeeld in twee ruimtes. We openen de voorste galerieruimte met een solotentoonstelling ‘Is dit lot?’ Door een van onze opkomende Indonesische kunstenaars - Naufal Abshar, en de andere ruimte wordt een kunst- en evenementenruimte. Ook voor de rest van het jaar plannen we enkele verrassingen.

Dit artikel is voor het eerst gepubliceerd in Art Republik.