Beter, sneller, sterker met Longines V.H.P.

Kwarts produceert elektriciteit wanneer het onder druk wordt gezet, maar wanneer elektriciteit op kwarts wordt toegepast, trilt het, het zijn deze trillingen, vergelijkbaar met die van een mechanisch balanswiel, die als basis dienen om het kristal te gebruiken, heeft een zeer nauwkeurige oscillator. Dat gezegd hebbende, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, begon onderzoek naar de tijdwaarnemingseigenschappen van kwartskristallen al in 1880, toen Pierre Curie (1859-1906), de echtgenoot van Marie Curie (ontdekker van radioactiviteit), piëzo-elektriciteit ontdekte.

Beter. Sneller. Sterker

Omega Marine

Dankzij het verlichtingsbeeld van horloges als wetenschappelijke instrumenten, maakte de mechanische horloge-industrie met grote sprongen technologische vooruitgang - de fusee en ketting veranderden de hefboomwerking omdat de veer die werd afgewikkeld een gelijkmakende aandrijfkracht was die nooit eerder vertoonde precisie naar de tijd bracht- houden. De bimetalen balansveer werd al snel uitgevonden om de fout in balanswielen op te lossen als gevolg van veranderingen in de elasticiteit van de balansveer als gevolg van atmosferische temperaturen. De loop van Jean-Antoine Lépine, die een consistentere drijvende kracht vormde tijdens de loopperiode van het horloge, maakte de fusee overbodig, maar zelfs toen de mechanismen exponentieel verbeterden, waren ze nog steeds niet nauwkeurig genoeg voor iedereen die serieuze tijdmetingen wilde doen.

Tegen 1927 gebruikte de in Canada geboren telecommunicatie-ingenieur Warren Marrison Curie's baanbrekende werk met piëzo-elektriciteit om een ​​betrouwbare frequentiestandaard voor Bell Labs te ontwikkelen. Zijn creatie, de kwartsklok was veel nauwkeuriger dan bestaande mechanische klokken en hoewel het standaard werd in laboratoria over de hele wereld, was de technologie te omslachtig en duur voor huishoudelijk gebruik of draagbaarheid. Het zou nog 40 jaar duren voordat kwarts nuttig zou zijn bij de ontwikkeling van horloges.

Net als de legendarische voetraces die de eerste Griekse Olympiaden inspireerden, was deze prestatie van vooruitgang en vooruitgang het resultaat van de meedogenloze drang van de mens om beter, sneller en sterker te worden. Hoewel quartz-technologie vaak wordt bespot door liefhebbers van mechanische horloges, hebben we besloten om licht te werpen op deze uiteenlopende verkenning van een van de meest ondersteunende technologieën van de mensheid.

Een nieuwe dag

Omega Marine

De introductie van het quartzhorloge in 1969 was een revolutionaire verbetering in de tijdregistratietechnologie. In plaats van een balanswiel dat met 5 slagen per seconde oscilleerde, gebruikte het een kwartskristalresonator die trilde met 8.192 Hz, aangedreven door een batterijgevoed oscillatorcircuit. Als resultaat van het vervangen van de wieltrein die nodig is om beats te tellen in seconden, minuten en uren, maakten de digitale tellers die het verving, quartzbewegingen ongelooflijk dun. Met lage temperatuurcoëfficiënt, ongekende hoge frequenties en het verwijderen van alle mechanische bewegende delen, waren deze horloges nauwkeuriger, schokbestendiger en, nog belangrijker, maakten ze de behoefte aan periodiek onderhoud noodzakelijk, en hoewel de Omega Marine Chronometer die in 1974 werd geïntroduceerd de eerste was polshorloge met Marine Chronometer-certificering en nauwkeurigheidsniveaus van 12 seconden per jaar, was het Longines, samen met Asulab, die een specialistische benadering van Quartz-technologie nastreefde, vergelijkbaar met de Japanse quartz-tsunami die de Zwitserse uurwerken als geheel bedreigde. Aan de Zwitserse frontlinie was Longines aanwezig, die begin jaren 80 pionierde met een reeks zeer nauwkeurige prototypen van quartzhorloges en in 1984 brachten ze eindelijk de originele VHP uit met een thermocompensatiebeweging, dat wil zeggen een quartz uurwerk dat temperatuurschommelingen compenseerde ( een van de grootste bijdragers aan tariefdrift), overtrof al alles wat zijn grotere neef produceerde.

Op dit moment zou een cynicus waarschijnlijk beweren dat Longines louter reactionair was. Onderzoek toont echter aan dat de St. Imier-fabricage (destijds) al in 1912 de weg maakte tot een toen, uiterst nieuw concept van "elektronische tijdregistratie" - het was het eerste systeem van elektromechanische sporttijdmeting met een systeem van draden die wanneer ze gebroken zijn, respectievelijk een horloge starten of stoppen; het debuteerde op het Federal Gymnastics Festival in Basel.

Buiten laboratoria zouden de vroegste kwartsklokken voor consumenten uiteindelijk geminiaturiseerd en draagbaar genoeg zijn om buiten vaste locaties te gebruiken, en dankzij Longines was het opnieuw mogelijk om snel nieuwe records te verzamelen voor nauwkeurigheid bij het Neuchatel Observatorium. Zo hoog was de geprezen precisie van de Chronocinegines dat, wanneer bevestigd op een 16 mm camera, het de eerste keer was dat tandem optische en meettechnologie werd gebruikt, waardoor sportfunctionarissen een reeks stilstaande beelden konden bekijken die elke honderdste van een seconde werden genomen om extreem close calls te beoordelen toen atleten de finish overschreden.

Tegen 1965, na wat flirten en experimenteren met het hybride elektromechanische L400-kaliber bedoeld voor observatoriumwedstrijden, debuteerde het volledig quartz 800-kaliber bedoeld voor chronometers aan boord; en het overtrof al het andere op de markt wat betreft chronometrische precisie. Binnen vier jaar bedacht Longines het tegenoffensief van de Zwitserse horloge-industrie tegen Japanse quartzhorloges - Project Hourglass.

Project Zandloper en VHP (zeer hoge precisie)

1969 was het keerpunt. Longines 'Project Hourglass bedacht het eerste cybernetische quartz-kaliber, de Ultra-Quartz L6512; en over tien jaar, St.Imier ging van het geven van een vechtkans aan de Zwitserse horloge-industrie naar het leveren van 's werelds dunste quartzhorloge van slechts 1,98 mm dun. Het was deze beurs die uiteindelijk de aandacht trok van de legendarische Nicolas G. Hayek en hun resulterende opname in Societe Suisse de Microelectronique et d'Horlogerie (SMH), de voorloper van wat we tegenwoordig kennen als Swatch Group. Als resultaat van geïntegreerde operaties kon het bedrijf vijf jaar later nauwelijks opvolgen met het 276 VHP-kaliber, een pionier in een heel genre van zeer nauwkeurige quartz-tijdwaarneming. Ja, het is waar, een alledaags quartz-kaliber zal dankzij zijn 32.768 Hz-frequentie nauwkeuriger werken dan welk horloge dan ook met een mechanische oscillator. Kwarts heeft echter een zeer lage thermische uitzettingscoëfficiënt, dit betekende dat temperatuurvariaties van welke aard dan ook frequentievariaties veroorzaakten in kristaloscillatoren. Dus, voor elke schijn van constante chronometrie, moest het kristal op een constante temperatuur worden gehouden en het geroemde Longines VHP-kaliber was een van de eerste in zijn soort die was uitgerust met thermocompenserende technologie die de effecten van temperatuur neutraliseerde terwijl een gewone Quartz uurwerk was afhankelijk van een "koepel" -effect, waardoor een horloge zo werd geconstrueerd dat de warmte van uw pols het trillende kristal op een constante temperatuur kon houden.

In de loop der jaren nam de bereidheid van de consument om te betalen voor dergelijke sublieme tijdwaarnemingsprecisie af en naarmate het meer en meer een nichebedrijf werd, stopte Longines met de VHP-lijn en gedurende de volgende 30 jaar bleef het een mythisch verhaal. Vervolgens werd het zonder waarschuwing nieuw leven ingeblazen in 2017.

Tegenwoordig draagt ​​de nieuwe Longines VHP de ontwerpgeest en het technische ethos van St. Imier's baanbrekende werk op het gebied van zeer nauwkeurige quartz-mechanismen. Gegarandeerd tot binnen ± 5 seconden per jaar, verdubbelen de nieuwe VHP-kalibers van Longines de precisie van de meeste van zijn concurrerende precisie-kwartsbewegingen, die doorgaans uitkomen op ± 10 seconden per jaar. Het nieuwe Longines VHP-kaliber is verkrijgbaar in een variant met drie handen en datum, inclusief de speciale herdenkingsgevechten van de Commonwealth Games, en levert aanzienlijke verbeteringen ten opzichte van zijn voorganger: Dubbed GPD of "gear position detection" -systeem, het nieuwe VHP-kaliber laat de handen automatisch opnieuw worden uitgelijnd na onbedoelde verplaatsing door schokken (tot 500Gs) of sterk magnetisch veld, hetzij onmiddellijk, hetzij om 3 uur 's nachts als het probleem om een ​​of andere reden niet onmiddellijk kan worden opgelost. Deze functionaliteit omvat ook automatische correctie om 3 uur om de drie dagen om de precisie te garanderen.

Naast de buitengewone batterijduur van vijf jaar, is het horloge in staat om het einde van de levensduur van de batterij aan te geven door elke vijf seconden een van zijn handen te laten springen. Als de batterij niet wordt vervangen tijdens de E.O.L. (einde levensduur) fase, het systeem gaat in E.O.E (einde energie) modus door de wijzers op 12 uur in te stellen. U heeft dan 6 maanden de tijd om de batterij te vervangen of het risico te lopen dat de batterij gaat lekken, waardoor de precisiebeweging wordt beschadigd.

Interessant is dat de nieuwe Longines VHP een weinig bekende "energiebesparende" functie heeft die zijn gangreserve verder uitbreidt - het uittrekken van de kroon stopt de beweging van de wijzers, het terugbrengen naar de 12 uur positie maar het uurwerk blijft doorlopen van tijd tot het moment dat haar gebruiker de kroon terugzet in een vergrendelde positie, waarna het horloge zichzelf aanpast aan de juiste datum - hoewel het meer een functie is voor distributeurs en retailers om te gebruiken voor logistieke en transportdoeleinden, aangezien dit in wezen dient als een tijd-reset naar de Zwitserse tijd en datum toen deze de fabriek verliet.

De slimme kroon van de nieuwe Longines VHP maakt het ook mogelijk om de tijd minuut per minuut of uur per uur in te stellen (snelle instelling), door de kroon langzaam of krachtig te draaien. Bij het veranderen van de tijd (bijvoorbeeld in zomer / winter), verplaatst het uurwerk automatisch de seconde- en minutenwijzers naar de exacte positie van de vorige tijd, wat zorgt voor extra precisie.

Ten slotte maakt de toevoeging van een eeuwigdurende kalender de nieuwe VHP-serie nog gebruiksvriendelijker - het datummechanisme houdt schrikkeljaren en oneven datums bij, dus er is geen hoofdpijn als het gaat om het bijhouden van datumaanpassingen wanneer het horloge dat doet het is allemaal voor jou. Mocht u zonder het te weten een foutieve aanpassing maken, dan is het kaliber intelligent genoeg om de tijd niet meer dan één dag vooruit of achteruit te laten gaan, om te voorkomen dat de eeuwigdurende kalender wordt verstoord. Als de batterij leeg is (of meer dan een dag uit de beweging is verwijderd), moet het uurwerk volledig opnieuw worden gesynchroniseerd omdat alle functies worden beïnvloed. Als de batterij minder dan een dag uit de beweging wordt verwijderd, hoeft alleen het uur opnieuw te worden aangepast.

Er zijn alleen varianten voor tijd en kalender in edities van 41 en 43 mm, terwijl chronograafvarianten met een teller van 30 minuten om 3 uur, een teller van 12 uur om 9 uur en een teller van 60 seconden in het midden te vinden zijn in afmetingen van 42 en 44 mm.

Zelfs met precieze tijdregistratie die voor iedereen beschikbaar is dankzij de satelliet- en internettechnologie die rechtstreeks in smartphones en andere elektronische consumentenapparatuur wordt gestraald, heeft de doming van deze technologie in massamerk-modehorloges het streven naar het ultieme quartzhorloge nieuw leven ingeblazen. De gepatenteerde kwartstechnologie in de Conquest VHP maakt deel uit van een lange traditie van vooruitgang in de chronometrie van kwarts die teruggaat tot de jaren 50, speciaal ontwikkeld voor gebruik bij sportevenementen. Gezien de enorme herkomst en technische knowhow van Longines VHP, zou het de meest cynische horlogekenner nodig hebben om te negeren wat een mijlpaal dit uurwerk vertegenwoordigt.