Snoep: Felix Gonzalez-Torres | Damien Hirst

Galerie Blain | Southern hield dit jaar een exclusieve tentoonstelling met werken die begin jaren negentig waren gemaakt van wijlen Felix Gonzales-Torres en de Britse kunstenaar Damien Hirst. De tentoonstelling brengt de beroemde minimalistische installaties van Gonzales-Torres samen, die Hirst's abstracte schilderijen uit zijn serie ‘Visual Candy’ weerspiegelen. Het publiek kon het snoepje aanraken en meenemen, terwijl het het werk veranderde maar niet vernietigde.

Hirst zei ooit dat 'kunst over het leven gaat - er is niets anders'. Het werk van Gonzalez-Torres sluit nauw aan bij de stelling van Hirst, aangezien het grootste deel van deze wok het persoonlijke leven, relaties en identiteit onderzoekt met sociaal-politieke kwesties van openbare en particuliere ruimte .

Damien Hirst bij de opening van Candy

Felix Gonzalez-Torres staat bekend om zijn installaties en sculpturen die gebruik maakten van gewone materialen zoals gloeilampen, klokken, papier en snoepjes. Gonzalez-Torres werd geboren in 1957 en stierf in 1996 in Miami, maar zijn werk is opgenomen in de permanente collecties van grote instellingen zoals The Museum of Mordern Art, NY en het Museum of Contemporary Art, LA.

Damien Hirst staat bekend als een van 's werelds meest succesvolle hedendaagse kunstenaars. Het publiek, geboren in 1965, begon in 1988 aandacht aan hem te besteden in Londen toen hij de tentoonstelling bedacht en beheerde Bevriezen. Hirst is een van de meest invloedrijke kunstenaars van zijn generatie geworden en heeft werken in tal van permanente collecties, waaronder Tate Modern, Londen en het Hirshhorn Museum and Sculpture Garden, Washington, DC.

Gonzalez-Torres presenteert Ongetiteld (1992), waar honderden individueel verpakte snoepjes over de vloer worden uitgestrooid en in bergen worden opgestapeld. Dit werk is een interactief stuk, waar bezoekers actief kunnen deelnemen en vrij kunnen kiezen om het snoepje aan te raken, te nemen of te consumeren, waarbij ze deelnemen aan een multisensorische ervaring. Het idee achter het werk is om te leren het idee van permanentie los te laten en dat het werk herhaaldelijk in verschillende vormen kan worden gemanifesteerd en voortdurend van vorm kan veranderen door elke presentatie, waardoor de vorm een ​​constante staat van verandering wordt.

Kunst van Felix Gonzalez-Torres - Zonder titel

Felix Gonzalez-Torres, "Untitled" (1992)

Felix Gonzalez-Torres, "Ongetiteld" (1992) Felix Gonzalez-Torres, "Ongetiteld" (1992)

De show toont ook Hirst's Visual Candy-schilderijen (1993-1995) en Gonzalez-Torres 'snoepverspilling werkt als een contrapunt voor de schilderijen. De Visual Candy Paintings zijn vuile olieverfvlekken van verschillende groottes op canvas, een beetje zoals geplet Spot Spot Painting. Hoewel ze zogenaamd abstract zijn, zijn de schilderijen bedoeld om medicinale pillen weer te geven die kunnen worden gezien en een weergave van de psychologische effecten van blije, stemmingsverbeterende medicijnen. Zoals elk medicijn beschrijft Hirst hoe ‘in elk schilderij een subliminaal gevoel van onbehagen heerst… de kleuren stralen zoveel vreugde uit dat het moeilijk te voelen is, maar het is er. De gruwel die aan alles ten grondslag ligt. ’Daarom draagt ​​het schilderij, ondanks de heldere en optimistische kleuren, een soort spanning en duisternis die alleen komt met het onvermijdelijke dieptepunt dat volgt op elk hoog.

Damien Hirst, Jolly, 1994 Olieverf op doek, 119 × 84,5 cm © Damien Hirst en Science Ltd. Alle rechten voorbehouden, DACS 2013 Fotografie: Prudence Cummings

De tentoonstelling brengt twee briljante kunstenaars samen om kunst tot leven te brengen en toont de manieren waarop elke kunstenaar de betekenis van snoep in de jaren negentig gebruikte om de vragen van pure esthetiek en identiteit te onderzoeken.