RelayRides was een idee dat in juni 2010 in Boston werd gelanceerd als een peer-to-peer concept voor autodelen, analoog aan Airbnb, maar voor auto's. Rebranding naar Turo in november 2015, het bedrijf dat investeringen van Google en General Motors heeft aangetrokken, verzekerde zijn medewerkers dat eventuele aansprakelijkheidsverzekering door het bedrijf wordt gedekt, omdat uw eigen verzekeringsmaatschappij mogelijk geen schade dekt die optreedt wanneer u in wezen 'huurt' uit je auto ”.

Maar toen in 2012 crashte een Turo (toen nog steeds RelayRides genoemd) autohuurder in een andere auto, waarbij vier jonge volwassenen in de andere auto werden verminkt en daarbij zelfmoord pleegde, waardoor de autobezitter een enorm financieel risico liep op burgerlijke aansprakelijkheid.

Procedures voor auto-ongelukken in het tijdperk van moderne technologieën zoals peer-to-peer autodelen en autonoom rijden

De eigenaar, Liz Fong-Jones, toen een 24-jarige Google-systeembeheerder, werd gewaarschuwd dat haar Honda Civic Hybrid uit 2003 onherstelbaar beschadigd was en kreeg een controle om de vervangingskosten te dekken. Ze dacht dat dit het einde was, maar advocaten voor auto-ongelukken van de vier eisers, de heer Kevan Knecht, Jessica Luisi, Veronica Hodges en Jenna Reilly, zochten naar terugbetaling voor medische rekeningen.

Bovendien dienden ze pijn- en leedzaken aan tegen Fong-Jones sinds de overleden huurder Patrick Fortuna schuldig werd bevonden, maar de gewonden niet konden meedelen dat hij de auto had gehuurd (en een verzekering had afgesloten) via Turo.

Hoewel Turo's eigen aansprakelijkheidsverzekering tot $ 1 miljoen dekt, strekt de dekking zich uit per incident - in het geval van Fong-Jones waren er vier claims die het bedrag overschreden en in dat geval, ervan uitgaande dat Fong-Jones aansprakelijk wordt geacht, en haar eigen verzekering meent dat ze de voorwaarden had geschonden en ervoor kiest om niet te betalen (wat hun recht is), zou ze dan zelf de extra schade moeten betalen?

Deze Uber-auto is betrokken bij een ongeval. Wie heeft de schuld?

In het verleden kan zelfs het procederen over een eenvoudig auto-ongeluk gepaard gaan met computerreconstructies van het ongeval en berekeningen van ingenieurs van snelheden, tijden, afstanden en wegomstandigheden. Tegenwoordig brengen nieuwe technologieën nieuwe gevaren met zich mee - en de extra complexiteit van deze zaken heeft geleid tot nieuwe statuten en nieuwe wegen geopend voor juridische argumenten. Bedrijven die diensten voor het delen van ritten aanbieden, zoals Uber, Grab en Gojek, zijn nu mainstream en met meer gebruikers en chauffeurs zijn ongelukken helaas onvermijdelijk.

De opkomst van kunstmatige intelligentie en het toenemende gebruik van autonome autotechnologieën veroorzaken ook geleidelijke verschuivingen in de verantwoordelijkheid van het rijden en dit verplaatst de verantwoordelijkheid van het rijden van mensen naar de technologie, daarom is het nodig dat de bestaande aansprakelijkheidswetten evolueren om eerlijk te identificeren de passende rechtsmiddelen voor schade en letsel op het gebied van geschillen over auto-ongelukken.

Voorlopig is Airbnb misschien populair, maar het delen van auto's tussen collega's is een andere ketel van vissen.

20 Best Car Accessories 2019 | Car Gadgets That Are Useful (April 2024).