David Bowie Art Collection Tours VS, wereld
David Bowie is veel dingen voor veel mensen, misschien meer in de dood dan in het leven. Hij is zeker een rockster en een legende van de populaire cultuur, wat je ook denkt of voelt over zijn muziek. De geliefde icoon, die op 69-jarige leeftijd stierf aan kanker, heeft een ongelooflijke erfenis van transcendente albums en briljant opnieuw uitgevonden alter ego's.
Zijn veelzijdige kunstcollectie, gepland voor een langverwachte Londense verkoop door Sotheby's, zou hem ook als een belangrijke kunstverzamelaar kunnen markeren. In het leven was zijn kunstcollectie een privéaangelegenheid die weinig interesse wekte. Bij de dood wil iedereen weten welke rol kunst (behalve die van hemzelf) in zijn leven heeft gespeeld en of zijn verzameling belangrijk is. De wereld krijgt zijn antwoord terwijl de collectie internationaal reist om tentoongesteld te worden, om later dit najaar gevolgd te worden door de veiling in Londen.
Bowies verzamelde schilderijen, sculpturen en designitems uit zijn levenslange collectie waren kort te zien in het centrum van Sotheby's in Los Angeles, gelegen in een toren in Century City (het eindigde op woensdag 21 september). Naast LA toont Sotheby's een selectie van werken op hun locaties in New York (26-29 september) en Hong Kong (12-15 oktober), voordat een 10-daagse thuiskomstshow (1-10 november) culmineert in een voorlaatste driedaagse veiling in Londen op 10 en 11 november. De collectie wordt geschat op meer dan £ 10 miljoen ($ 13 miljoen).
Jean-Michel Basquiat, ‘Air Power,’ 1984 © Met dank aan Sotheby’s
Simon Hucker, Sotheby's senior specialist in moderne en naoorlogse Britse kunst, beschreef Bowie's collectie als The Guardian zo 'stil en meditatief' als 'ongebruikelijk en onvoorspelbaar, zoals je zou raden met Bowie'.
De reeks omvat Harold Gilman's 'Interior (Mrs Mounter)', een portret van een Engelse schoonmaakster in een Tottenham Court Road-kamer (1917); Entte-telefoon van Ettore Sottsass (1986); 'Circusscène' van Wyndham Lewis (1913-14); Patrick Caulfield's "Foyer", een portret uit 1973 van een bioscoopingang, ter waarde van £ 600.000; Damien Hirst's "Beautiful, Shattering, Slashing, Violent, Pinky, Hacking, Sphincter Painting", ter waarde van £ 350.000; en Frank Auerbachs 'hoofd van Gerda Boehm', ter waarde van £ 500.000. (Van Auerbachs werk zei Bowie met name: "Ik wil zo klinken.")) Meer betaalbare werken van minder bekende kunstenaars brengen het diverse waardespectrum in evenwicht.
Bowie kocht vaak werken door rechtstreeks contact op te nemen met de kunstenaars in kwestie, soms in hun ateliers om kennis te maken met de makers en de oeuvres beide. Bowie studeerde zelf kunst en design als jonge man aan een technische universiteit in de buitenwijken van Londen.
Damien Hirst, ‘Beautiful, Shattering, Slashing, Violent, Pinky, Hacking, Sphincter Painting,’ 1995 © Met dank aan Sotheby’s
