A. Lange & Söhne De ODYSSEUS

We gaan verder waar we gebleven waren bij onze vorige post over de ontluikende trend van luxe stalen sporthorloges, en we kijken naar enkele van de horloges die helpen deze trend te zetten als we het nieuwe decennium ingaan.

PATEK PHILIPPE NAUTILUS & AQUANAUT

Patek Philippe Ref. 5167A-012

Hoewel de Royal Oak voor Audemars Piguet een moeizame start had gemaakt, kende Patek Philippe een winnaar toen hij er een zag, en gaf Genta prompt de opdracht om een ​​luxe sporthorloge te maken. Het resultaat was de Nautilus, die in 1976 debuteerde op een voorspelbare ontvangst. Dit horloge was waterbestendig tot een zeer respectabele 120 meter, vergeleken met de 50 meter van de Royal Oak, dus sommige experts beschouwen de Nautilus als het eerste echte luxe sporthorloge . Desalniettemin werd de Nautilus aanvankelijk niet zo hoog gewaardeerd als de Royal Oak, hoewel het misschien nog belangrijker is om andere merken te bewijzen dat buitengewone ontwerpen de moeite waard waren om na te streven.

De vormentaal van het luxe stalen sporthorloge werd geheel zonder betekenis gecodeerd toen Genta zijn krachten aan Patek Philippe uitleende. Er was naar verluidt behoorlijk wat gemopper onder verzamelaars over oppervlakkige overeenkomsten tussen de Royal Oak en de Nautilus, maar dit is in de loop van de jaren weggesmolten. Sterker nog, als men het idee onderschrijft dat bij fijn uurwerk alles draait om het zweten van de details, dan zijn de Nautilus en de Royal Oak heel anders, maar duidelijk uit hetzelfde staal gefreesd, om zo te zeggen; zelfs de Royal Oak en de Royal Oak Offshore zijn heel anders wanneer ze door deze lens worden bekeken. Met andere woorden, elk rond horloge gemaakt en ontworpen in Japan heeft veel meer gemeen met een in de VS gemaakt rond horloge dan de Royal Oak met de Nautilus. Dit geldt zelfs als je denkt dat Patek Philippe opzettelijk Genta heeft gevraagd om de Nautilus zijn eigen Royal Oak te maken, maar zonder eruit te zien als een kopie van de Royal Oak.

Patek Philippe Ref. 5726 / 1A-014

De Royal Oak en de Nautilus hebben elkaar zeker goed gedaan, meer dan alle andere door Genta ontworpen of zelfs door Genta geïnspireerde uurwerken (zonder zelfs maar in de dial-maker te komen voor de Royal Oak en de Nautilus, want dat is een verhaal voor een andere keer). Beide klassiekers veranderden de manier waarop verzamelaars de merken waarnamen en openden nieuwe routes voor horlogemakers om te verkennen.

Patek Philippe ging zelf deze weg in 1997 met de lancering van de Aquanaut, een luxe stalen sporthorloge met rubberen band dat verzamelaars schokte. Het merk had dat eerder gedaan, zoals een aantal inmiddels ter ziele gegane sportmodellen sinds de originele Nautilus had gedemonstreerd, maar ref. 5060A zou een lang leven genieten.

Het evoluerende verhaal van de Genta-lijn gaat verder dan zowel Audemars Piguet als Patek Philippe. Het overstijgt zelfs het luxe sporthorloge zelf, omdat het marktbepalende horloges zoals de Casio G-Shock omvat, evenals gefetste stiefkinderen zoals de Bulgari Octo. De Bulgari Octo komt vrij sterk voor in dit verhaal, hoewel het niet echt wordt geciteerd. Het horloge is simpelweg te klassiek slank, wordt niet aangeboden in staal en is niet gek genoeg om het extreme gedeelte binnen te sluipen. Nogmaals, dit is heel raar omdat Genta zelf het luxe sporthorloge heeft bedacht als een zeer slank object.

JAEGER-LECOULTRE REVERSO-TRIBUTE

Deze is al lang favoriet bij WOW en is speciaal ontworpen voor sporters. Polo is nauwelijks wat iemand een reguliere sport zou noemen, en het blijft een relatief niche, zelfs onder de rijken en beroemdheden.

Een overblijfsel uit de tijd van de Britse Raj, polo vandaag, is waarschijnlijk niet eens in de buurt van de populariteitsniveaus van de Jaeger-LeCoultre Reverso. Vreemd genoeg presenteert niemand dit ooit als een luxe sporthorloge, ook al is het legitiem het eerste polshorloge dat is ontworpen voor en gebruikt door sporters. Het is in ieder geval het feit dat dit horloge er precies goed uitziet en aanvoelt met een mooie leren band, waardoor het geheel klassiek wordt. Het is duidelijk dat de belangrijkste reden waarom mensen de Reverso niet als een sporthorloge beschouwen, is dat hij meestal met de hand wordt opgewonden en dat het gewoon niet sportief is. Jaeger-LeCoultre heeft ook de Polaris in het spel, die de ronde compressorbehuizing en automatische opwinding sport, en geeft er dus de voorkeur aan om de actieve woonverbinding daar te spelen.

Uiteraard is de Reverso verkrijgbaar in allerlei metalen, ook met de passende armband. Naar onze mening speelt een stalen Reverso met armband om het luxe sporthorloge te winnen. Samen met de Cartier Tank en Santos is de Reverso een armband die de tijd aangeeft. Het feit dat je de behuizing kunt omdraaien, is vooral handig voor stedelijke krijgers, omdat je je saffierkristal altijd buiten gevaar kunt houden. Als alleen de fabrikant van Le Sentier erin zou kunnen slagen om automatisch opwinden efficiënt te laten werken in een vormbeweging (iets eenvoudige geometrie heeft de meeste horlogemakers verhinderd), dan zou de Reverso echt van de grond komen als het luxe sporthorloge dat zelfs giganten als Audemars Piguet zou kunnen verslaan. en Patek Philippe. We hopen dat de slimme mensen van Jaeger-LeCoultre dit uitzoeken omdat de Royal Oak en de Nautilus te lang een race met twee paarden hebben gelopen.

AUDEMARS PIGUET ROYAL EIK & ROYAL EIK OFFSHORE

Audemars Piguet veroorzaakte niet alleen wat een luxe sporthorloge in de horlogemakerij zou worden, het veranderde ook wat toen een door Rolex-vleiers gedomineerd segment was.De Royal Oak debuteerde in 1972 met onmiddellijke toejuiching en ontving ter ere van hem een ​​geïmproviseerde parade in BaselWorld van elk merk dat spoedig in zijn voetsporen zou treden. Alleen werkte het helemaal niet zo.

In een paar woorden, het horloge werd bespot als een koninklijke dwaasheid en experts verwachtten dat Audemars Piguet zou vouwen - de kwartscrisis ontvouwde zich op dit moment nog steeds en zou gedurende enkele jaren geen definitieve hoofdhuid claimen. Alleen werkte het helemaal niet zo. In plaats daarvan luidde de Royal Oak het tijdperk van de horlogeontwerper in, met een man genaamd Gerald Genta die de ontwerptaal van de hele industrie domineerde; de erfenis van zijn eigen horloges overleeft vandaag de dag als onderdeel van de Bulgari Octo-lijn, zelf een demonstratie dat men alle nietjes van het luxe sporthorloge kan onderhouden en toch niet echt als echte sporthorloges wordt beschouwd. Hoe dan ook, Genta was verantwoordelijk voor de Royal Oak en de Patek Philippe Nautilus, die we zullen bereiken, maar was naar verluidt geschokt door de volgende stap van Audemars Piguet, de Royal Oak Offshore.

Het lijkt erop dat mensen niet erg goed zijn in het leren van de voorbeelden uit het verleden omdat de Offshore zelfs binnen Audemars Piguet werd bespot. Oorspronkelijk geponeerd als een feestelijke gelimiteerde editie voor de 20e verjaardag van de Royal Oak, kwam de Royal Oak Offshore voort uit de geest van ontwerper Emmanuel Gueit. Zijn schetsen kregen naar verluidt een minder dan enthousiaste reactie van het management (dit volgens Audemars Piguet zelf, zoals je op hun website kunt lezen). Gueit vertelde TimeZone dat hij de Royal Oak Offshore had bedacht omdat hij "het idee van een Royal Oak die niet draaglijk was voor een vrouw" leuk vond.

Zo vreemd als dat gevoel tegenwoordig klinkt, aangezien Audemars Piguet Royal Oak Offshore-modellen voor vrouwen maakt, was de visie van een versterkte Royal Oak afwisselend opgewonden en met afschuw vervuld dan Audemars Piguet Co-CEO Stephen Urquhart. Uiteindelijk overtuigde Gueit hem door de Offshore te vergelijken met de regerende ubermensch van het luxe sporthorloge, de Rolex Sea-Dweller. Urquhart tekende het af en schreef geschiedenis toen het horloge debuteerde in 1993, met vrijwel dezelfde receptie als de inspiratiebron, de Royal Oak.

Net als Genta zou Gueit zijn beroep in de horlogehandel blijven uitoefenen. Terwijl de ontwerpen van Genta overal opdoken, in een zeer herkenbare vorm dankzij het feit dat hij zijn ontwerpen op de goedkope (CHF 10 per schets) aan vrijwel iedereen in de jaren zestig verkocht, was Gueit heimelijker. Niemand minder dan Genta is inderdaad openlijk geprezen als de maker van het luxe sporthorloge, zoals belichaamd door de gevormde kast en geïntegreerde armband. Natuurlijk laat het voorbeeld van Gueit zien dat Rolex zeker in de gedachten was van andere makers en de merken waarvoor ze werkten. Wat Genta betreft, hij had andere obsessies, maar zijn werk en het voorbeeld van Rolex Oyster Perpetual-modellen blijven het luxe sporthorloge definiëren.

GIRARD-PERREGAUX LAUREATO

Dit horloge is crimineel verwaarloosd, maar het is een mooi voorbeeld van een speciaal ontworpen luxe sporthorloge dat tot leven komt met een zeer specifieke stijl van armband. Het ontbreekt aan Genta touch en heeft inderdaad helemaal geen ontwerper gecrediteerd - zelfs tot op de dag van vandaag heeft Girard-Perregaux geen openbare verklaringen afgelegd over de ontwerper of het ontwerpteam. Gelanceerd in 1975, is de Laureato eigenlijk een van de eerste luxe sporthorloges die volgde op de Audemars Piguet Royal Oak. Het imago van het beeld is dat het op kwarts werkt, hoewel dit op dat moment in de geschiedenis gerechtvaardigd had kunnen zijn.

Toch leed het horloge aan een soortgelijk probleem als de door Genta ontworpen IWC Ingeniuer (1976) - deze horloges kwamen iets te vroeg uit en waren naar verluidt te laag geprijsd.

Wat de Laureato illustreert, is dat in de jaren zeventig een explosie van verschillende ontwerpen optrad, terwijl horlogemerken vochten om het beste gebruik te maken van zowel quartz als mechanische uurwerken. Dit is het moment waarop het armbandgesprek echt opwarmde, waarbij mannen het idee van het horloge met armband als een juweel beschouwden. Er is hier enige correlatie met Ralph Lauren die de polo-T cool maakte, wat ook in de jaren 70 was, maar daar is niets concreets aan. Het voelt gewoon heel jaren 70 om het luxe sporthorloge te combineren met de polo-T, of zelfs de coltrui.

GEBOREN WAAR

De vorm van de tijd is inderdaad een onuitwisbare intentie voor zover het de luxe sporthorloges betreft, maar dat geldt ook voor de toegangsprijs. De beste illustratie hiervan komt van niemand minder dan Richard Mille, of het horloge nu rond is of anderszins. Om het duidelijk te zeggen, een Richard Mille-horloge prijzen zichzelf in het spel omdat het speciaal is gebouwd om 's werelds meest geavanceerde luxe sporthorloge te zijn.

Franck Muller Vanguard 7 Days Power Reserve Skeleton

Cruciaal is echter dat Richard Mille zelden handelt in staal en in plaats daarvan kiest voor meer exotische materialen, zoals te zien is in de titanium basisplaat van het uurwerk dat de RM001 aandrijft in 2001. Met zijn vormbewegingen gaat het bedrijf ook meestal met handopwindende stukken, hoewel het heeft een geweldige bijdrage geleverd aan het maken van horloges met het automatische systeem voor het ontkoppelen van variabele geometrie (zoals gerapporteerd in nummer # 54).

Natuurlijk is er nooit slechts één speler in een bepaald segment, hoewel Richard Mille zeker lof verdient voor het door pure wilskracht uithakken van de extreem luxe horlogeruimte. Vreemd genoeg betrof het ontstaan ​​van Richard Mille die pionier in het segment van luxe sporthorloges, Audemars Piguet. De haute horlogerie engineering-krachtpatser Renaud et Papi van Le Brassus blijft tot op de dag van vandaag nauw betrokken bij de bewegingen van Richard Mille. Wanneer de gelegenheid een extremer horloge vereist dan de Royal Oak Offshore, blijft Audemars Piguet huidskleur hebben in het spel.

Hier een andere houding aannemen is Roger Dubuis, die zijn plek op de grid van de extreme luxe sporthorloge heeft verdiend. We behandelen de gelijke delen van dit merk krankzinnige en geïnspireerde horloges elders in dit nummer, maar het is de moeite waard om te kijken naar de verschillende experimenten in micro-engineering die dit merk uit Richemont pusht. We spraken met zowel Roger Dubuis CEO Nicola Andreatta als Product Strategy Director Gregory Bruttin over deze en andere gerelateerde onderwerpen. Samenvattend, het merk Genève maakte indruk in het sporthorloge-segment door in 2006 een van 's werelds eerste duikhorloges uit te brengen met de Geneva Seal (de Easy Diver), en toonde toen veel chutzpah door' s werelds eerste tourbillon-duikhorloge te lanceren (ook in het nu niet meer leverbare Easy Diver-assortiment).

Roger Dubuis Spider Excalibur Huracan Perfomante

Tegenwoordig lijkt Roger Dubuis positief geobsedeerd door autosport - niet verwonderlijk aangezien veel horlogemerken het natuurlijk vonden om creatieve bruggen te slaan tussen horloges en auto's. Niet dat dit de enige creatieve arena is om in te spelen, zoals blijkt uit andere merken die veel inzetten op zeilen, polo, luchtvaart en zelfs surfen. Franck Muller, onze volgende stop in deze wervelende tour van extreem luxe horloges (dat kunnen ook sporthorloges zijn), doet precies dat met zijn Vanguard-collectie.

Vóór Richard Mille en Roger Dubuis was het Franck Muller die de handschoen gooide naar gevestigde machten in de horlogemakerij. De uitdaging in 1992 was om dramatische nieuwe horloges voor een nieuwe eeuw te maken, niet terug te keren naar het verleden of te evolueren naar toekomstige vormen; het is vermeldenswaard dat dit de 20e verjaardag was van de Audemars Piguet Royal Oak en dat de wedergeboorte in de fijne uurwerken nog om de hoek lag. Wat Franck Muller in eerste instantie voorstelde, was de cultus van de complicatie, maar in de 21e eeuw groeide die uit tot het sportsegment.

In feite is de Vanguard-collectie in 2014 gemaakt als sporthorloge, waarmee een gat in het Franck Muller-assortiment werd opgevuld. De Cintrée Curvex heeft het merk jarenlang gedefinieerd, ook al heeft het een verscheidenheid aan vormen in zijn stal, maar deze vorm toonde zijn beperkingen toen het werd versterkt om steeds meer complicaties te huisvesten. Het was extreem, ja, maar zeker niet sportief; wat nog belangrijker is, het verloor al zijn sierlijke kwaliteiten en elk gevoel voor nuance, wat belangrijk is voor een luxe sporthorloge. De gemakkelijke oplossing zou zijn geweest om met een ronde vorm te gaan, maar men noemt zichzelf niet de meester van complicaties als de gemakkelijke manier een optie is.

Net als Richard Mille en zelfs Roger Dubuis, is de vorm van tijd belangrijk genoeg voor Franck Muller om zijn eigen soort antwoord op de vraag naar luxe sporthorloges te innoveren. Zo heeft de Vanguard collectie een reeks waterdichtheidsclassificaties, vanaf 30 meter hoogte. Dit zou onder de verwachtingen voor robuustheid blijven, maar het ontwerp van het horloge stelt Franck Muller in staat om weg te komen met de overtreding.

NIEUWE WONDEREN

A. LANGE & SOHNE ODYSSEUS

De ODYSSEUS, gelanceerd op 24 oktober 2019, opent een nieuw hoofdstuk voor A. Lange & Söhne. Het legt de basis voor een nieuwe wachtfamilie: de zesde. Voor het eerste regelmatig geproduceerde uurwerk in roestvrij staal ontwikkelden de Saksische horlogemakers een op maat gemaakt zelfopwindend uurwerk met een grote dag-van-week- en datumweergave.

Er is veel te zeggen over dit horloge, zelfs met het hele internet nog steeds in de war. Zelf hebben we er elders in het tijdschrift behoorlijk wat over gezegd, maar er is altijd ruimte om extra standpunten op te nemen over wat een opmerkelijk belangrijk horloge is. Geopend voor het publiek op dezelfde dag dat het merk 25 jaar geleden opnieuw werd gelanceerd, maakt de A. Lange & Sohne Odysseus het verhaal van de haute horlogerie sporthorloge compleet. Door de Odysseus nu openbaar te maken, zorgt de firma Glashutte ervoor dat deze direct deel gaat uitmaken van het debat over luxe sporthorloges (we weten hoe we op die afdeling helpen). De receptie van het horloge loopt zeker parallel met wat Audemars Piguet en Patek Philippe met hun sporthorloges beleefden, dus dat is een interessant nummer om op te staan. Alleen de tijd zal uitwijzen of de resultaten vergelijkbaar zullen zijn.

Om erbij te komen, ziet de Odysseus eruit als een A. Lange & Sohne (de Zeitwerk-vibes zijn sterk), wat betreft de wijzerplaat en het automatische uurwerk, en het heeft de juiste dingen wat betreft de waterbestendige stalen kast en armband gaan. Cruciaal is dat de prijs inderdaad erg vet is - boven zowel de Royal Oak als de Nautilus - en waarschijnlijk een weerspiegeling is van de marktrealiteit. Het roept op geen enkele manier die twee beroemde horloges op (tenzij je extreem pedant bent), dus het zal hopelijk zijn eigen fans cultiveren. Zoals altijd zullen we een paar jaar wachten om tot een definitieve verklaring over de Odysseus te komen.

BELL & ROSS BR05

Voordat Chopard en A. Lange & Sohne hun nieuwe sporthorloges onthulden, veroorzaakte dit horloge de luidste reactie van het horloge met een opmerking. De ironie is natuurlijk dat de BR05 niet eens is gepositioneerd als sporthorloge, wat Bell & Ross al in zijn stal heeft. Het had geen geïntegreerd armbandhorloge met een architectonische neiging, en dat was de bedoeling van het merk. Bell & Ross is al eigenaar van de cirkel-binnen-het-vierkant-esthetiek, dus waar zouden mensen over kunnen klagen ... Het horloge is duidelijk zo anders dan de Nautilus en de Royal Oak dat een vergelijking niet relevant is. Het is inderdaad misschien beter om het merk onder de aandacht te brengen omdat het het horloge niet chicer heeft gemaakt en het agressiever heeft geprijsd.

In zijn huidige vorm is de Bell & Ross BR05 een uitstekend alternatief voor de gespierde houding van de meeste luxe sporthorloges. De meest gewaagde zet is immers om dit model in goud aan te bieden, wat eigenlijk vrij ongebruikelijk is voor het merk.In ons laatste verhaal over dit horloge merkten we op dat de ontwerpinspiraties in grote lijnen afkomstig waren uit de jaren 70. Waar Bell & Ross baanbrekend werk hebben gedaan, is het subtiele onderscheid dat dit echt een dresswatch is dat is opgegroeid uit de wortels van de militaire luchtvaart. Als ontwerper definieert Bruno Belamich succes als een look die verkoopt, dus dat zal vanaf het begin de ultieme test zijn. Nogmaals, Bell & Ross is noch Audemars Piguet noch Patek Philippe, dus de toetredingsdrempel is niet te hoog. Het meest interessant is of de gouden of stalen modellen in de smaak vallen.

CHOPARD ALPINE EAGLE

Het moet natuurlijk mogelijk zijn om nieuwe luxe sporthorloges te maken zonder veel gedoe te veroorzaken, maar je vraagt ​​je misschien af ​​waar de meer prozaïsche horloges zijn? Wat was hun lot? Welnu, zelfs de door Genta ontworpen IWC Ingenieur SL is met pensioen, dus laten we je gewoon voorstellen wat er nog meer is gebeurd op het slagveld. Welnu, de Chopard Alpine Eagle is zeker geen ontspannen voorstel; het ziet er inderdaad naar uit dat het bederft voor een gevecht. Kijk commentatoren hebben al hun loyaliteit verklaard met betrekking tot dit stuk, niet verwonderlijk. Het merk en vooral de oorsprong van dit horloge spreken allemaal aan waarom. Dit is tenslotte Chopard en het is een ontwerp gebaseerd op een horloge uit de jaren 80 genaamd de St.Moritz, naar verluidt ontworpen door niemand minder dan Karl-Friedrich Scheufele zelf. Zoals ze zeggen, het zijn allemaal vechtwoorden en horlogeschrijvers hebben dienovereenkomstig gereageerd.

Naar onze mening illustreert dit horloge gewoon de overweldigende invloed van het luxe sporthorloge uit de jaren 70, zelfs als de inspiratie een horloge uit de vroege jaren 80 was. Chopard meldt dat de Alpine Eagle bedoeld is als sporthorloge van het merk met een geïntegreerde armband, maar het moet gezegd dat er gemakkelijker verkopen zijn dan dit. Meer dan de styling, wat de Alpine Eagle zal maken of breken, is dat het horloge dichter bij de Piaget Polo S is geprijsd dan bij de Royal Oak. Dit kan geen ongeluk zijn, in de eerste plaats omdat het horloge klein begint, op 36 mm en eindigt op 41 mm (wat verre van groot is wat luxe sporthorloges betreft). Ten tweede ziet de Alpine Eagle er namelijk beter uit in goud, met een met edelstenen bezette ring dan in staal.