Alles is peachy voor Armie Hammer

Aangepast van Het journaal over de heer Porter
Door Lotte Jeffs
Fotografie Beau Grealy
Styling Nicolas Klam

Dit, zoals iedereen hem blijft vertellen, is het moment van Armie Hammer, en de 31-jarige acteur schetst het leven nu op heterdaad. Terwijl het prijzenseizoen begint, vindt hij zichzelf de ster van de meest geprezen film van 2017, in een carrièrebepalende rol die hem zeker zal voortstuwen van een generieke leidende man naar het populairste eigendom van Hollywood. Na een carrière van 10 jaar met opmerkelijke bijrollen in een aantal zeer goede films (Het sociale netwerk, Tom Ford's Nachtdieren, J Edgar) en hoofdrollen in enkele ronduit kalkoenen (The Man From U.N.C.L.E., The Lone Ranger), zijn optreden in Luca Guadagnino’s Bel me bij je naam is degene die hem in de Hoofdklasse heeft gekatapulteerd.

Hammer speelt Oliver, een jonge Amerikaanse academicus die in 1983 samen met een professor in de klassieke oudheid en zijn Boheemse familie in hun Italiaanse zomerhuis komt om de professor bij te staan ​​bij zijn onderzoek. De tienerzoon van de professor, Elio, gespeeld door de buitengewoon getalenteerde Timothée Chalamet, raakt verliefd op Oliver en het blijkt dat het gevoel wederzijds is. Wat zich voordoet is een prachtig verhaal van vluchtige zomerliefde, gespeeld tegen een achtergrond van bedwelmende landschappen, uitbundig ontbijt, fietstochten, zwemmen in het meer en gestolen kussen.

Hammer en Chalamet brachten de maand door voordat ze aan het filmen wennen aan de cultuur van het landelijke Italië, op de locatie woonden en het soort natuurlijke intimiteit opbouwden dat maakt Bel me bij je naam zo overtuigend. 'Sommige van die Italiaanse plattelandssteden zijn verloren in de tijd', zegt Hammer. "Het is als La Dolce Vita. Als je perziksap wilt, ga dan gewoon naar buiten en maak het. Je neemt je kruik, je gaat ergens mooi zitten en je geniet gewoon van je sap. ”

'Er is iets heel moois aan een leven dat wordt uitgekleed, simpelweg met de eerste levensbehoeften, zoals tijd', zegt Hammer. 'Niemand haast zich iets. Je bent gewoon vrij om op dit moment van alles te genieten. Ik kwam terug naar de Verenigde Staten en dacht dat dat precies was hoe ik mijn leven wilde leiden, maar dan begint de ratrace opnieuw. De wereld is nu zo snel. Iemand stuurt je een e-mail en verwacht dat je meteen terugkomt. Er is veel druk. In die tijd kon je iemands huistelefoon bellen, en als ze niet ophielden, had je zoiets van, nou ja, ik bel ze binnen een paar uur. "

"Deze personages in de film, denk ik niet, zouden ooit echt verliefd op elkaar zijn geworden als ze mobiele telefoons hadden. Ze zouden op Grindr zijn geweest en met hun vrienden hebben gesproken op WhatsApp, en ze zouden nooit echt contact hebben gehad omdat ze dat nooit nodig hadden gehad. '

Hammer zelf is een fervent tweeter (of dat was hij in ieder geval tot hij onlangs zijn Twitter-account verwijderde) en sloot de zeventigjarige acteur James Woods op briljante wijze af, die zei over het leeftijdsverschil tussen de twee personages in de film: 'Ze hakken weg bij de laatste barrières van fatsoen ”.

"Ben je niet uitgegaan met een 19-jarige toen je 60 was ...?" antwoordde Hammer in een tweet die vervolgens viraal ging.

In de film is er niets louche aan de liefdesaffaire tussen Oliver en Elio. We zien ze kussen in deuropeningen, verlangend starend, vechtend spelend, rennend door de regen. Het geslacht is zacht en veel van de vorderingen worden gemaakt door de jongere man. Hammer erkent hoe zeldzaam het is om een ​​verhaal te vinden over een homoseksuele mannelijke relatie in de jaren tachtig waarin niemand sterft of kreupel wordt van schaamte en zelfhaat. Het meest verrassende van alles is dat de ouders van Elio de affaire omarmen en zelfs aanmoedigen.

Hammer zegt dat de moeiteloze dynamiek die hij en Chalamet delen op het scherm “zich na verloop van tijd natuurlijk ontwikkelde. We hadden de luxe om de hele dag door te brengen, elke dag samen voordat het filmen begon, omdat we in feite de enige native English speakers waren. We waren niet veel repetities aan het doen voordat de film begon, dus we spraken 's avonds bij mij thuis af en dan gingen we over scènes. "

Guadagnino staat bekend om zijn meeslepende, onconventionele benadering van filmmaken. Hammer heeft in het verleden gesproken alsof hij verliefd werd op de regisseur, omdat de ervaring om met hem samen te werken een niveau van vertrouwen en toewijding met zich meebracht dat hij nog nooit eerder had meegemaakt. 'Ik ben nog nooit zo gepusht', zei hij. 'Veel van waar die film over ging, was toegang krijgen tot een bepaalde emotionele kwetsbaarheid en die met iemand delen. Ik denk dat het leven van iedereen hierdoor is veranderd. "

Het creëren van een veilige, gelukkige ruimte voor zijn acteurs heeft geresulteerd in een onberispelijke staat van dienst van stijlvolle werken zoals Ik ben liefde en Een grotere plons en viscerale optredens van sterren die alles willen doen voor de Italiaanse auteur, die waarschijnlijk in februari zijn eerste Oscar wint.

Hammer en Chamelet werden echter afzonderlijk gegoten. Wat zou er zijn gebeurd als er geen vonk tussen hen was geweest? (Voor de duidelijkheid, beide zijn hetero.) "Het zou een heel andere film zijn geweest", zegt Hammer."Ik denk dat we allemaal zo veel blind vertrouwen in Luca hadden, dat als hij niet het gevoel had dat we elkaar vooraf moesten ontmoeten, dat prima was." Hammer benaderde het spelen van een homoseksuele man zoals hij elke andere rol zou spelen. En het is niet zijn eerste keer. Hij deelde in 2011 een kus met Leonardo Di Caprio J Edgar, toen hij de geheime minnaar van de hoofdpersoon speelde. Hij was volkomen onaangedaan door het vooruitzicht om opnieuw een homoseksueel personage te spelen, dit keer in een liefdesverhaal, en zegt dat er geen verschil was in het overbrengen van verlangen tussen twee mannen dan tussen een man en een vrouw.

'Liefde is liefde', zegt hij. 'Ik heb het gevoel dat het maken van deze film me op zoveel manieren heeft bevrijd. Ik hoef me niet langer te abonneren op de maatschappelijke verwachtingen om een ​​hetero blanke man te zijn. Hoe meer een kind reist, hoe minder kans dat het racistisch of xenofoob is. Dit was als reizen, maar dan in een emotionele hoedanigheid. '

Origineel verhaal uit The Journal on Mr Porter

Call My By Your Name is genomineerd voor 4 BAFTA's (Maart 2024).