Mia Goth voor Miu Miu SS15 neergeschoten door Steven Meisel werd verboden omdat het 'onverantwoordelijk' was omdat het liet zien wat er als kind gezien kon worden in een seksueel suggestieve houding, ondanks haar leeftijd

In het licht van een tsunami van beschuldigingen en de onophoudelijke terugslag van consumenten en de samenleving als geheel, wordt de mode-industrie geconfronteerd met talloze problemen - vrijheid van meningsuiting ondanks diversiteit, mentale gezondheid en culturele gevoeligheid.

Naarmate de technologie vordert, doen generaties dat ook. The Age of Sensitivity, geleid door een hoogopgeleide en technisch onderlegde groep jongeren, eist actief verantwoording en sociale verantwoordelijkheid van hun leeftijdsgenoten, de overheid, in Hollywood en zelfs in de mode. Wat ooit gemeengoed was, maakt geen kans meer in de online kangoeroe-rechtbank van de samenleving, waar bepaalde woorden en afbeeldingen als taboe en aanstootgevend worden beschouwd.

De rampzalige culturele en historische onwetendheid van de mode-industrie

Benettons zustermerk Sisley's 'fashion junkie'-advertentie uit 2007 verboden vanwege glamour-drugs

Het onmiddellijke wereldwijde bereik van sociale media, dat een krachtig hulpmiddel blijkt te zijn om de praktijken van grotere bedrijven effectief te controleren en te beïnvloeden, heeft het vermogen om problemen te versterken, dialoog te creëren, te onderwijzen en verandering aan te dringen. Statistieken tonen aan dat naar schatting 2,65 miljard mensen wereldwijd in 2018 toegang hebben gehad tot sociale media, en deze cijfers zullen naar verwachting stijgen tot ten minste 3,1 miljard tegen 2021.

Met kwesties als ras, diversiteit, geestelijke gezondheid en religieuze of culturele gevoeligheid die de laatste jaren aan populariteit winnen, staan ​​industrieën en regeringen wereldwijd onder druk om actief historisch begrip en uiterlijke steun te tonen aan zowel kansarme als minderheidsgemeenschappen of dreigen ze te worden geslagen en geboycot.

In een onderzoek eerder dit jaar ontdekte het Amerikaanse bedrijf CompareCards dat ten minste 26% van de consumenten momenteel een bedrijf of product boycot waaraan ze in het verleden geld hadden uitgegeven, en meer dan de helft van de respondenten was bereid om hun favoriet te boycotten detailhandelaar voor het publiekelijk steunen van een persoon of een reden waarmee zij het zeer oneens waren.

Gucci - Herfst 2018

Met grote gevolgen voor ongevoeligheid en onwetendheid, kunnen organisaties het zich niet langer veroorloven een oogje dicht te knijpen voor grotere maatschappelijke problemen en de overvloed aan informatie die het online rijk overspoelt, waardoor bedrijven een beperkt excuus hebben. Ondanks de tastbare kracht en het echte gevolg van verkoop, zou men kunnen stellen dat de mode-industrie een beetje doof is geweest en schijnbaar onvoorbereid is voor de verschrikkelijke verkeerde interpretatie van haar werk.

De rampzalige culturele en historische onwetendheid van de mode-industrie

Van de vele merken die het afgelopen jaar onder vuur zijn genomen, omvat de meest recente het LVMH-eigendom van het Spaanse luxe modehuis Loewe. Het merk, dat bijna 175 jaar lang erfgoed droeg, onderging de afgelopen week een intense terugslag voor een ensemble dat sterk lijkt op een nazi-concentratiekampuniform uit de Holocaust.

Uitgelicht als onderdeel van de William De Morgan-capsulecollectie door creatief directeur Jonathan Anderson, ter ere van zijn keramische handwerk en bijdrage aan de Arts and Crafts-beweging, verkoopt elk item voor meer dan $ 5.000.

Loewe - William De Morgan Capsule Collectie 2019

Hoewel Loewe het artikel onmiddellijk heeft ingetrokken en verontschuldigingen heeft afgegeven, markeert deze 'eerlijke fout' de zoveelste keer dat een dergelijke situatie zich in de mode heeft voorgedaan. In 2014 verontschuldigde het in Spanje gevestigde Zara zich voor het verkopen van vergelijkbare holocaustachtige producten in de vorm van gestreepte T-shirts met een gele ster en in 2017 maakte Fendi dezelfde fout in zijn minder voor de hand liggende maar twijfelachtige collectie voor de lente / zomer 2017.

Gucci's Blackface "Golliwog" Sweater

In combinatie met andere ongunstige scenario's was 2019 een catastrofe van controversieel design - en niet te vergeten Gucci's blackface 'golliwog'-trui geïnspireerd op een grotesk wezen met een gitzwarte huid, grote rode clownlippen en wild, pluizig haar. Ontworpen met een kraag die zich uitstrekt over de nek, mond en neus met rode draad in de vorm van een mond, werd de trui beschuldigd van het aanwakkeren van raciale spanning door middel van ongevoelige profilering en "Blackface" -beelden ... om nog maar te zwijgen over de uiterste minachting van het merk voor timing, de sweater werd uitgebracht tijdens Amerika's heilige Black History Month.

Prada’s Otto Toto-serie

In 2018 trok Prada ook zijn Otto-handelswaar terug met een verontschuldiging onder soortgelijke beschuldigingen. De Otto Toto-serie van het Italiaanse merk verzamelbare sleutelhangers, geïnspireerd op apen, wakkerde hevige furore aan met een donker houten lichaam en oversized rode lippen. Lijkt op de historisch racistische Sambo-figuur die ooit blanke Amerika's favoriete beeldtaal was van Afro-Amerikanen, die ze afschildert als onintelligent, lui, grinnikend en gretig om ondergeschikten te dienen, altijd klaar om uit te breken in zang en dans voor het vermaak van hun superieuren.

Andere controverses waren onder meer Dolce & Gabbana's weergave van een Chinees model dat Italiaans eten probeert te eten met stokjes, Gucci's tulband van $ 790, die het religieuze kledingstuk van de Sikh-gemeenschap toe-eigende en Burberry's verheerlijking van zelfmoord door een hoodie met een uitgewerkt lusvormig geknoopt trekkoord.

Burberry Herfst / Winter 2019

Met 24 uur per dag nieuwe cycli en reacties van sociale media, worden modehuizen geconfronteerd met nieuwe tegenstanders in de vorm van online waakhondaccounts die snel copycat-schandalen, controversiële kwesties en hypocrisie in de branche oproepen. Het is de taak van de industrie om zich sneller en breder dan ooit te verspreiden en cultureel bewust te worden van ethiek en representatie, terwijl ze fris en innovatief blijft.

Een echt lastige taak, hoe noodzakelijk ook. Sommige merken, zoals Saint Laurent, maakten gebruik van de controverse over hun Opium-parfum, maar vele andere falen en worden geboycot met duikduiken.

Fendi voorjaar 2017

In een poging de steeds veranderende eisen van de markt te redden en aan te passen, hebben merken zoals Chanel, Prada, Burberry en Gucci sindsdien nieuwe hoofden van diversiteit en inclusie aangesteld om de diversiteit en billijkheid van het personeelsbestand te vergroten, wat kan helpen om toekomstige productcontroversie te voorkomen.

Of het nu het gevolg is van onvoorzichtige fouten, opzettelijke onwetendheid of een cynische truc voor de krantenkoppen - de recente golf van mode-blunders heeft een gemeenschappelijk kenmerk: merken streven winst na ten koste van culturele gevoeligheid.

Hoewel het een harde pil is om te slikken, leidt het tot de voortdurende vraag: worden consumenten overgevoelig? Of zijn onze zorgen en verontwaardiging gerechtvaardigd? Misschien zal alleen de tijd het leren, maar met empathie, inclusiviteit en eerlijke vertegenwoordiging die voorop lopen in de besluitvorming van consumenten, zal dit waarschijnlijk de realiteit niet snel veranderen.

The Third Industrial Revolution: A Radical New Sharing Economy (April 2024).