Drijvende City Ark voor eco-vluchtelingen

Volgens de minder alarmerende prognoses van de Intergouvernementele Groep over de evolutie van het klimaat zou het oceaanniveau in de 21e eeuw moeten stijgen van 20 naar 90 cm met een status quo van 50 cm (tegen 10 cm in de 20e eeuw).

Als oplossing voor dit alarmerende probleem bedacht architect Vincent Callebaut dit ecotecturele wonder dat als een luxe toekomstig toevluchtsoord voor 50.000 inwoners toevlucht zoeken tegen stijgende wateren als gevolg van opwarming van de aarde

Hij gelooft dat de wereld wanhopig bescherming zal zoeken tegen de verwoestingen van de klimaatverandering , en hoopt dat de auto-toereikende amfibische stad als een luxe oplossing zal dienen.

Vincent Callebaut noemde dit project â € œLilypadâ € œ, maar dit ecotecturele wonder wordt ook wel genoemd â € œDrijvende Ecopolis voor klimaatvluchtelingenâ € .

Biomimicry was duidelijk de inspiratie achter het ontwerp. De Lilypad, die is ontworpen om eruit te zien als een waterlelie, is bedoeld als een emissievrije stad in de oceaan.

Via een aantal technologieën (zonne-, wind-, getijden-, biomassa ), is het de bedoeling dat het project niet alleen zijn eigen energie kan produceren, maar ook CO2 in de atmosfeer kan verwerken en het in zijn titaniumdioxydeschil kan opnemen.

De hele structuur is bedekt met groene muren en daken, het bovenste gedeelte is bedekt met gras, het binnenste gedeelte heeft een palmoase en het onderste gedeelte dient als een bed voor natuurlijke zeeplanktonen en oceanische planten.

Eindelijk, als je al van plan was om een ​​plek te reserveren voor deze luxe toekomstige retraite, blijf kalm, want Vincent Callebaut hoopt dat â € œDrijvende Ecopolis voor klimaatvluchtelingenâ € de overgang van ontwerp naar realiteit rond het jaar 2100 zal maken . Via Inhabitat / Freshome