Kleermaker Daniel Day alias Dapper Dan was een pionier op het gebied van streetwear toen hij luxe merkmotieven verwerkte door 'bootleg'-bontjassen te creëren door merkkledingzakken aan te passen, wat leidde tot een commercieel succesvolle trend. Hij werd uiteindelijk aangeklaagd, zijn winkel gesloten en vandaag zijn we de cirkel rond met Gucci als eerbetoon aan zijn originele creatie uit de jaren 80. Als gevolg hiervan verschijnt hij in NYT.

Het is officieel, de luxe-industrie staat op een tweesprong - van grote horloge-conglomeraten die moeite hebben om hun houvast te vinden tot grote modemerken die samenwerken met kleine tegencultuur-merken om te overleven en relevantie, zullen de luxe executives zichzelf vragen een cruciale vraag te stellen vraag - hoe kijk je vooruit in een industrie doordrenkt van erfgoed, traditie en classicisme zonder deze waarden te verraden? Belangrijker, hoe zorgen merken voor commerciële overleving door een beroep te doen op een jongere generatie shoppers zonder de oude bewakers te vervreemden?

Maar eerst moeten we de definitie begrijpen van het fenomeen dat we gaan onderzoeken. Wat is een hypebeast? Volgens de Urban Dictionary is het een persoon die een trend volgt om cool of in stijl te zijn. Iemand die draagt ​​wat gehyped is, kleding en accessoires verzamelt met als enige doel indruk te maken op anderen.

Geboren uit de East-Coast (dat wil zeggen Californische) skate- en surfcultuur, begon Streetwear zijn wortels met basics-T-shirts en denims, uiteindelijk gekleed met grafische logo's en motieven die werden gepionierd door merken als Japanese A Bathing Ape en Supreme. Dus met de nu voor de hand liggende synergie tussen prestige branding en prominente (indien satirische) etikettering, één kan beginnen te begrijpen waarom de vermenging van culturen tussen streetwear en high fashion onvermijdelijk was.

Van Hatebeast tot Hypebeast: rechtszaken en 30 jaar later heeft de Streetwear-cultuur Louis Vuitton en Gucci ingehaald

Op 19 januari 2017 meende Guy Trebay in de New York Times dat "Misschien Louis Vuitton Vijanden bij Supreme had moeten blijven" - Hij herinnerde zich een rechtszaak in 2000 toen Louis Vuitton Supreme vervolgde met een last onder dwangsom toen het streetwear-label spoofed het Louis Vuitton-monogram op hun skateboarddek. Ze zouden niet weten dat Louis Vuitton iets minder dan 20 jaar later vrijwillig hun kostbare merk-DNA zou inleveren en vrijwillig prestigieuze kleding zou combineren met streetwear van duivelsmorgen in hun nieuwste Louis Vuitton-herfstcollectie voor heren 2017.

Culturele toe-eigening? Cultuuroorlog? Of gewoon cultuur? Een korte geschiedenis over de invloed van Streetwear op mode

In de jaren tachtig werd een ontwerper uit de straten van Harlem berucht om zijn streetwear-looks - Daniel Day, beter bekend als Dapper Dan, was een legendarische kleermaker die op maat gemaakte stukken zou maken voor zijn rapper- en atletencliënteel met logo's van veel van de grote mode merken. Zijn ontwerpen waren zo populair bij mensen als Olympische sprinter Diane Dixon (en andere opmerkelijke entertainmentberoemdheden) dat zijn boetiek uiteindelijk in 1992 werd opgeheven.

Gucci Cruise 2018 collectie. Afbeelding: Gucci instagram

26 jaar later liet Gucci een kijkje nemen in hun Cruise 2018-collectie, die leek te zijn opgelicht door een ontwerp van de kleermaker van Harlem en velen op internet waren er snel bij om het modehuis te bespringen, waaronder sprinter Dixon, voor wie Dapper Dan de beroemde Bontjas met pofmouwen en Louis Vuitton-monogram (in plaats van de in elkaar grijpende Gucci Gs).

"Geef krediet aan @dapperdanharlem Hij deed het EERST in 1989!" - Diane Dixon op Instagram

Als reactie op de internetwoede bracht Gucci een verklaring uit - "Gucci's‘ nieuwe Renaissance ’cruise 2018 modeshow bevatte verwijzingen naar revitaliseringsperioden in veel verschillende tijdperken, met name de Europese Renaissance, de jaren '70 en de jaren '80. De collectie zag ook een voortzetting van Alessandro Michele's verkenning van faux-real cultuur met een reeks stukken die spelen op het Gucci-logo en monogram, waaronder een bomberjack met pofmouwen uit de jaren 80 als eerbetoon aan het werk van de beroemde Harlem-kleermaker Daniel 'Dapper Dan'-dag en ter viering van de cultuur van die tijd in Harlem. ”

Inderdaad, de Alessandro Michele had hem op Instagram getagd nadat hij geen contact met Dan had kunnen opnemen in een instagrambijschrift met de tekst: In de # GucciCruise18-collectie van #AlessandroMichele, een look die een iconische stijl van hiphop-modecultuur uit de jaren 80 viert - een pluche jas met pofmouwen met monogram in GG-motief. De legendarische kleermaker Dapper Dan @dapperdanharlem heeft de trend beïnvloed door dergelijke aangepaste stukken voor zijn rapper- en atletenklanten te maken uit logo's van beroemde modehuizen, waaronder #Gucci. Als eerbetoon aan Dapper Dan wordt dit jack gedragen met een spijkerbroek en een lurex-hoofddeksel geflankeerd door een gestreept breisel met kruissteekborduurwerk, een katoenen short en een georgette-jurk met trompe l'oeil-details.

Als DE originele “influencer” (tegenwoordig een denigrerende term die wannabe instagram “bloggers” beschrijft), was Dan's visie zo krachtig dat hij in de 10 jaar dat hij Dapper Dan's Boutique exploiteerde, een nette winst upcycling kledinghoezen maakte van Gucci, Louis Vuitton en Fendi die hij vervolgens sneed en op maat maakte in op maat gemaakte bontjassen en scherpe pakken. Op het hoogtepunt van zijn populariteit begon Dan zijn aangepaste vaardigheden aan te bieden voor automatische detaillering met diensten aan merkauto's met de monogrammen en logo's van luxe modemerken. Het was een blik die via mond-tot-mondreclame en lopende advertenties (zijn klanten) reisde en de aandacht trok van rappers tot de meest onsmakelijke personages - in een daad van echte tegencultuur had Dapper Dan zich luxe symbolen van rijkdom toegeëigend voor de consumenten die het anders niet zouden kunnen betalen (NYT heeft een uitstekend profielstuk op Daniel Day, check it out). Dat gezegd hebbende, hoewel het lijkt dat zijn "gekopieerde" kunststijl uiteindelijk zou worden overgenomen door mensen als Balenciaga, Louis Vuitton en Gucci, is de waarheid dat de modewereld vaak inspiratie op straat heeft gevonden.

In het voordeel van Gucci gaan de lessen uit de geschiedenis niet verloren (zoals past bij een bonafide erfgoedmerk), in plaats van de New Yorkse kunstenaar Trevor "Trouble" Andrew in de vergetelheid te slepen voor het verkopen van nep GucciGhost-items, coöpteerde Alessandro Michele de kunstenaar in de merk en lanceerde GucciGhost als capsulecollectie in 2016. Voor Cruise 2018 overtrof Gucci's Michele de piraten ook met onbetrouwbare spelfouten op hun namaak Gucci-producten door het "GUCCY" -label op echte Gucci-producten aan te nemen - waar gaan de piraten naartoe Doen? Sue? Het was een beweging die ongelooflijk meta en onmiskenbaar straat was; Tien jaar geleden had niemand ooit gedacht dat een modemerk ooit een straatgevecht zou kunnen winnen.

En toch, waarom zou het iemand verbazen dat de modewereld inspiratie en muze heeft gevonden in alledaagse dingen? Grotendeels cyclisch, vond Louis Vuitton's "China" boodschappentas (zo genoemd naar de Chinese immigranten die ze gebruikten om waren rond te dragen) in 2007 een nieuwe interpretatie in Balenciaga, en trof de modewereld met hun Thaise boodschappentas (gewoonlijk gezien in Bangkok waren shoppers op de verschillende Thaise markten hun .. je begrijpt het wel).

Links afgebeeld: Louis Vuitton boodschappentas. Rechtsaf; Boodschappentas "Chinatown" populair gemaakt door Chinese immigranten

2001: Een aanvaringscursus tussen Louis Vuitton en Streetwear

Hoe werkt een erfgoed hamer dat is trunk-maker een medewerker geworden met een streetwear-merk doordrenkt met de edgy rebellie van skateboard indie-cultuur? Langzaam. In 2001 leidde creatief directeur Marc Jacobs een van de meest niet-Louis Vuitton-tijdperken in de geschiedenis van het maison. Jacobs begon te werken met ontwerpers zoals Stephen Sprouse, Murakami en Yayoi Kusama om opnieuw te interpreteren en creatief te worden met de kenmerkende motieven van het merk. Tot dan toe was elke wijziging of vermeende "denigratie" van het logo een groot nee nee in overeenstemming met de merkprincipes, maar Jacobs wist zijn bazen te overtuigen en het resultaat was een Louis Vuitton herboren voor een jonger publiek, niet langer het domein rijke witte vrijetijdsdames; naar verluidt verdiende Louis Vuitton US $ 300 miljoen aan de samenwerking en het maison realiseerde zich: hey, als het niet kapot is, waarom zou je het dan repareren?

Marc Jacobs met Murakami bij de lancering van de Cherry World

The Cherry World of Takashi Murakami, een samenwerking met Louis Vuitton

Kim Jones is waarschijnlijk de meest invloedrijke ontwerper waar je nog nooit van hebt gehoord. High street en high fashion met evenveel zwier aanpakken is geen vaardigheden die veel ontwerpers kunnen. Een streetwear-liefhebber en -verzamelaar, Jones, afgestudeerd aan Central Saint Martins, onthulde voor het eerst zijn naamgenootlabel in 2003 met een collectie geïnspireerd op de rave-cultuur uit de jaren 90 - het soort underground tegencultuur grenzend aan de skateboardende, underground feestbezoekende menigte. Het jaar daarna was Umbro van Kim Jones zijn uitstapje naar sportkleding, waar hij een pionier was in het concept van "athleisure" - een belangrijke pijler van streetwear-filosofie - kledingstukken bedoeld voor skateboarden en actief leven - designer sneakers en modepomp gecombineerd met speelse prints toegevoegd street flair tot ooit modieuze sportkleding. Tegen 2006 werd hij door de British Fashion Council bekroond met de Menswear Designer of the Year Award, met zijn verschillende looks: pakken met sneakers, athleisure trainingspakken en pufferjassen, telegrafisch was zijn passie voor streetwear van high street tot high fashion. Toen Kanye West in 2008 kledinglijn Pastelle lanceerde, leidde Jones ook dat project - neonkleuren en flair, handtekening van Kanye's kleermakersgevoeligheden werden bekwaam aangetoond door Jones. Zoals Dapper Dan, met een A-lijst hiphopartiest die je draagtswag is 100 punten op de straat-cred-meter. Kim Jones verliet zijn functie als Creative Director bij Dunhill en trad in 2011 in dienst bij Louis Vuitton. Daar pareerde hij zijn behendige aanraking met punk, hype en cultuur door samen te werken met Kiro Hirata - een artisanale toets aan streetwear toe te voegen door middel van het Japanse ambacht van patching denim ofboro. Jones internationale kijk op de jetset met de kindertijd van Botswana tot Tanzania biedt hem het voordeel van een overvloed aan motieven die Afro-Amerikaanse culturen aantrekkelijk zouden vinden. Na Hirata werkte Jones samen met Hiroshi Fujiwara en nam hij meer streetwear-elementen op in Louis Vuitton.

"Ik neem het DNA van het merk en breng het met iets anders om opwinding te creëren, sommige critici zeggen dat ik gewoon op de kar spring, maar eigenlijk niet, het heeft altijd deel uitgemaakt van mijn DNA." - Kim Jones naar South China Morning Post

mrkimjones instagram: Louis Vuitton X Fragment binnenkort beschikbaar @fujiwarahiroshi gefotografeerd door #pieterhugo

De kritische discussie over de aansluiting van streetwearlabel en luxemerk wordt verhit; daarom besloot OFFWHITEBLOG om met Mark Sabotage te spreken, een prominente Singaporese sneakerkunstenaar en streetwear-liefhebber over het debat over het vervagen van de lijnen tussen straat en high fashion.

"Vroeger was er een duidelijke grens tussen luxe en straat, die toen wazig werd en nu is die bijna niet aanwezig. Met deze samenwerking is het nu duidelijk. Voor mij is dit een echt teken in de geschiedenisboeken toen de straatcultuur aan de macht kwam, net zoals hoe hiphop begin jaren 2000 langzaam de soundtrack van het witte Amerika werd en vooral toen Eminem werd gecreëerd. ” - Mark Sabotage aka SBTG

Dus je denkt niet dat het uitverkocht is? Gaat deze cultuur niet over individualiteit en onafhankelijkheid (zo niet rebellie)?

Supreme loopt meer dan 20 jaar diep en de mensen die aan het begin van dergelijke culturen stonden, groeiden allemaal op tot machthebbers in welke branche ze ook zijn. En ik zou denken dat Kim Jones deel uitmaakt van deze cultuur. Dus voor mij is het een natuurlijke ontwikkeling.

De wereld verandert, er worden wapenstokken gepasseerd en jonge mensen hebben nu meer macht dan twintig jaar geleden. Zoveel ‘oude’ merken willen nu een jonger imago uitstralen.

Voorbij is de bruine Louis Vuitton kenmerkende kleurencombinatie en komt in het opvallende rode Supreme kleurenschema.

Is dit niet commercieel voordelig voor LV en schaadt Supreme Supreme in termen van straatwaarde?

Persoonlijk vind ik dat niet. Vroeger was er een duidelijke grens tussen luxe en straat, die toen vervaagde en nu is deze bijna niet aanwezig. Met deze samenwerking is het nu duidelijk. Voor mij is dit een echt teken in de geschiedenisboeken toen de straatcultuur aan de macht kwam, net zoals hoe hiphop begin jaren 2000 langzaam de soundtrack van het witte Amerika werd en vooral toen Eminem werd gecreëerd.

Dus dit gaat niet over merklabels voor rijke mensen versus non-conformistische straatskateboarders - dit lijkt meer op de natuurlijke evolutie van twee culturen die samenkomen, er was nooit een 'cultuuroorlog' om mee te beginnen?

Ja, het is mijn observatie sinds ik sinds dag 1 een deel van de cultuur ben geworden. Sommige consumenten kunnen het persoonlijk opvatten en zich verraden voelen, maar echt, de geschiedenis gebeurt hoe dan ook met of zonder uw toestemming. Kim Jones heeft een diepe straatcultuurachtergrond en nu is hij aan de macht gekomen en daarmee het recht om de baas te zijn. Skateboarden heeft meer bijgedragen aan mode dan iedereen denkt. Streetwear bespotte luxe op vele manieren in de jaren 90, maakte spoofs. Skateboarden is de oorsprong van zoveel dingen, Vans-schoenen hebben skate-roots en nu draagt ​​de wereld ze.

Sabotage's eigen 'Charlie 101'-bagagetas, aangepast van een vintage poststuk en een Birkin-tas.

Om een ​​beeld te krijgen van de mode-kant, sprak OFFWHITEBLOG met Jasmine Tuan, Creative Director bij Brandmama Pte Ltd en medeoprichter van FrüFrü & Tigerlily om te horen wat ze van de Louis Vuitton x Supreme-samenwerking vindt.

Merken spelen sterk om zichzelf relevant te houden. - Jasmine Tuan, Brandmama Pte Ltd

Voor wie denk je dat het meer baat heeft? Louis Vuitton of Supreme?

Het is vergelijkbaar met H&M x Margiela, Marni, Balmain; Samenwerking is een andere manier om hype te creëren, media-buzz die op zijn beurt wordt omgezet in hype en winst.

Jasmine Tuan, Creative Director bij Brandmama Pte Ltd en medeoprichter van FrüFrü & Tigerlily; Ze was ook algemeen directeur van de inmiddels ter ziele gegane maar kritisch succesvolle Blackmarket

Maar als winst het doel is, wat gebeurt er dan met street cred?

Om een ​​merk te behouden, heb je geld en cashflow nodig. Wanneer heeft een Supreme-fan voor het laatst een Supreme-item gekocht? Wanneer is de laatste keer dat een LV-fan een LV-item heeft gekocht?

Hoewel beide merken een sterke aanhang hebben, gaan mensen misschien niet meer naar een Supreme- of LV-boetiek om te winkelen voor hun gebruikelijke assortiment of om hun nieuwe collectie te volgen, maar zouden ze de merken opnieuw bezoeken voor een dergelijke samenwerking, omdat er een nieuwe reden is om iets nieuws te kopen en beperkt.

Sommigen zien het zelfs als een investering omdat ze weten dat de prijzen zullen stijgen en dat ze winst en rendement kunnen halen. Het is een slimme zet om media-buzz en sales aan te wakkeren. Beperkte edities hebben bewezen te werken - H & M-samenwerkingen Balmain, Marni, Margiela, Valentino worden allemaal op de eerste dag vastgelegd. Tegenwoordig verkopen mensen ze nog steeds voor een hogere prijs, of het nu een keer of nieuw is. Gewoon omdat je het niet meer op de markt kunt krijgen.

Dus het hele punt van 'tegencultuur' op straat is niet relevant? Is er geen rebellie meer? De merken hebben gewonnen?

Het bestaat nog steeds en is zeer relevant. Alleen een paar van hen die nog een eigen mening hebben en niet worden beïnvloed door de hype van sociale media. Merken spelen sterk om zichzelf relevant te houden.

Louis Vuitton klaagde Supreme aan om de productie en verkoop van het LV-skateboarddek te stoppen. Het is opmerkelijk dat Louis Vuitton in plaats van het bruine kleurenpalet nu de rode kleurstelling van Supreme heeft overgenomen. Ook een origineel Supreme LV-deck uit 2000, net verkocht op eBay voor $ 10.000. Klop dat met een stok.

De noodzaak om een ​​beroep te doen op de jongere generatie is niet uniek voor mode, de horloge-industrie ondergaat ook opschudding en vernieuwing

Het is inderdaad geen fenomeen dat uniek is voor de mode-industrie om zich te richten op de volgende generatie (zo niet een jongere generatie) goed gefinancierde consumenten. De horloge-industrie vindt ook net zijn weg uit een van de langste periodes van marktcontractie in de recente geschiedenis.

In 2016 zette Patek Philippe de tongen op hol toen ze het meest 'onwaarschijnlijke Patek Philippe-horloge' ooit uitbrachten: de Calatrava Pilot Travel Time Ref. 5524. Volgens CEO Thierry Stern was het de bedoeling dat de nieuwe nieuwigheid de aandacht trok van een generatie nieuwe horlogeconsumenten die "niet geïnteresseerd waren in het horloge van hun vader", hoewel het merk enige flakkerde vanwege zijn gelijkenis met het aanbod van een andere fabrikant, de Calatrava Pilot Travel Time was een commercieel succes, zozeer zelfs dat Patek Philippe dit jaar de enige limited edition 5522A Pilot's Calatrava van de VS lanceerde als onderdeel van de viering van de Art of Watchmaking Grand Exhibition. En het is niet alleen Patek Philippe, merken zoals Corum beginnen ook een jonger publiek aan te spreken met leuke Bubble-horloges en samenwerkingen met ontwerpers.

De waarheid is dat, ongeacht de commerciële realiteit in welke sector dan ook, er altijd een duidelijke oproep zal zijn voor "eerlijkheid" en een verankering in het merk. Voorlopig lijdt het in een zeer cynische markt geen twijfel dat samenwerkingen commerciële successen zijn. Maar het valt nog te bezien of samenwerking de weg voorwaarts is, er is immers nog steeds vraag naar authenticiteit. Natuurlijk zal er vraag zijn naar Supreme voor Louis Vuitton-items, maar de kans is groot dat je puristische streetwear-liefhebbers die meestal in de rij staan ​​bij het vlaggenschip van Supreme in New York niet dezelfde mensen zijn die in de rij staan ​​bij Vuitton-winkels. Deze rebellen maken een niet-gehypete product-'hype 'vanwege hun kracht als trendsetters in plaats van trendvolgers , alleen zij staan ​​als tempeliers voor het concept van geloofwaardigheid op straat.

Dat gezegd hebbende, we leven in een heel uniek tijdperk waarin de grote merken het hypebeast niet meer haten en hen omhelzen; Toch staat het hypebeast los van een nieuw schepsel - het Hautebeast; dit Hautebeast is in ons allemaal (in ieder geval liefhebbers van luxe goederen en prestigieuze producten).