Giorgio Armani op zijn Pantelleria Holiday Home
De eerste keer dat ik voet zette op het Italiaanse eiland Pantelleria (gelegen in de Straat van Sicilië in de Middellandse Zee) was 30 jaar geleden, toen ik daar een reis maakte om een vriend te bezoeken. Geloof het of niet, ik vond het niet leuk. Ik had verwacht dat het exotischer zou zijn, niet zo "hard". Er waren geen leuke hotels, geen restaurants, geen leven. We hadden een generator nodig om te koken. De grootste opwinding van de dag was toen er een auto voorbij reed. Maar na een paar dagen ben ik gewend geraakt aan de inactiviteit. Op een dag keek ik op naar die heldere lucht en alles was zo stil en kalm - een pure stilte.
In 1981 keerde ik terug om een andere vriend te bezoeken en besloot daar een huis te kopen. Een paar jaar later kocht ik nog een stuk land dat dichter bij het water lag en sindsdien is dit eilandhuis elk jaar in augustus mijn toevluchtsoord voor de zomer geweest. Natuurlijk is Pantelleria tegenwoordig heel anders: het heeft elektriciteit, er zijn een paar hotels en voorbijrijdende auto's zijn niet langer de grote attractie. Maar het behoudt nog steeds die ongerepte wildheid en schoonheid, die me herinneren aan het moment dat ik het huis voor het eerst kocht.
De oorspronkelijke structuren waren twee verlaten dammusi op deze afgelegen plek waar vaak Indische vijgen uit de reuzencactussen werden geplukt. (De dammuso is een traditionele architectonische structuur gemaakt van natuurlijke materialen zoals steen, rode tufsteen en gips, en werd in de 10e eeuw geïntroduceerd in Pantelleria.) De twee meter dikke stenen muren zijn gemaakt van vulkanisch gesteente en de witte koepeldaken zijn natuurlijke vormen isolatie en bescherming tegen de extreem hoge temperaturen, zodat de kamers in huis koel zijn en de lucht constant fris is - het is zelfs beter dan airconditioning!
Vreemd genoeg was de zee voor mij geen prioriteit. Het was het hele eiland, het licht en het ruige, wilde terrein. Het was nederig om omringd te zijn door enorm, zwart vulkanisch gesteente - het gaf de lokale kracht. En ik had een natuurlijke kracht nodig die sterk was om me te helpen ontspannen.
In de loop der jaren heb ik onvermoeibaar gewerkt aan de Oasis-tuin die mijn huis omringt. Het bevat spectaculaire Tiaré-bomen, prachtige rozenstruiken, jasmijnheggen, zeldzame cipressen en 300 jaar oude palmbomen geïmporteerd uit Sicilië, om nog maar te zwijgen van de lokale stekelige Echninocactus grusonii (cactus) planten en Cycaden. Elk jaar krijgt het pand een onderhoudsbeurt. Vorig jaar werd er zelfs aan het zwembad gewerkt en ik heb ook het interieur volledig gerenoveerd met stukken uit mijn Armani Casa-lijn.
Ik heb om een aantal redenen ervoor gekozen om met architect Gabriella Giuntoli aan dit huis te werken. Ze komt uit Pantelleria en begrijpt de natuurlijke omgeving perfect. Bovendien heeft ze het aangeboren vermogen om iemands smaak en behoeften te begrijpen en deze ideeën om te zetten in een realiteit die eenvoudig, natuurlijk en uiteindelijk luxueus is. Wat vind ik het leukste aan dit huis? Het terras in de woonkamer dat uitkijkt op zee; het zwembad dat eruitziet als een natuurlijk zwembad in het wilde landschap; het gevoel van rust en ontspanning; en het feit dat het zo dicht bij Milaan ligt, maar toch voelt alsof ik mijlenver verwijderd ben van de bewoonde wereld.
Dit vakantiehuis in Pantelleria weerspiegelt perfect mijn visie en persoonlijke esthetiek. Net als bij kleding weerspiegelt iemands huis iemands persoonlijkheid. Daarom is het zo belangrijk om items te selecteren die helpen om je persoonlijkheid op een natuurlijke manier naar voren te brengen. Je moet je comfortabel, ontspannen en verwend voelen in je eigen huis. Ik hou van alles wat zijn basis in de natuur heeft, of we het nu hebben over materiaal, kleur of vorm. Ik heb nu verschillende huizen over de hele wereld. Elk is heel anders, maar de gemeenschappelijke noemer is dat ze allemaal mijn persoonlijkheid en de omringende natuurlijke landschappen weerspiegelen. 
Mensen vragen me vaak om mijn huis in Milaan te vergelijken met mijn huis in Pantelleria. Het zijn twee totaal verschillende realiteiten en vervullen verschillende functies. In mijn huis in Milaan breng ik mijn beroepsleven door en houd ik me aan het werkschema van maandag tot en met vrijdag. Het is modern, functioneel en lineair. Ik kan ontspannen en mensen ontvangen, en toch binnen twee seconden op kantoor zijn. Bovendien zit ik midden in het centrum van Milaan!
Pantelleria is mijn zomerverblijf. Ik woon buiten als ik daar ben. Het is de enige plek waar ik echt het gevoel heb dat ik kan 'uitschakelen' en kan ontsnappen aan de stress en slijtage van het beroepsleven. Ik bezocht het alleen in de zomer, maar onlangs ben ik daar in de herfst en lente voor lange weekenden geweest. Het is zo dicht bij Tunesië dat het altijd warm en uitnodigend is. Mijn zus zegt dat dit de enige plek is waar mijn gezicht verandert. Het is omdat ik echt ontspannen ben; de stress verdwijnt
Een dag op Pantelleria
Een dag in mijn leven op Pantelleria is de belichaming van het eilandleven, met volle teugen buitenshuis beleefd. Mijn dag begint met een machtswandeling rond het eiland om 7.30 uur (ik ben altijd een vroege vogel geweest) en, in tegenstelling tot wat mensen me plagen, "dwing" ik mijn gasten niet - tenzij ze willen , natuurlijk. Ik ontbijt na de wandeling met mijn familie en vrienden omdat ik zo energiek ben, maar ze slapen altijd half! Na het ontbijt gaan we meestal met de boot de zee op om te zwemmen.Daarna keren we rond 15.00 uur terug naar de kust voor de lunch. Maaltijden worden altijd buiten geserveerd. Na de lunch doe ik een dutje tot laat in de middag. Daarna gaan we misschien naar de lokale markt of kijken we een film. Diner is altijd buiten en altijd bij kaarslicht.
Verhaalcredits
Tekst door Giorgio Armani
Vertaald door Justin Cheong
Dit verhaal is voor het eerst gepubliceerd in L’Officiel Singapore.
