Goudmengsels in luxe uurwerken: 5 goudmengsels in uurwerken van Omega, Hublot en Chanel

Sedna gold wordt gebruikt met staal, hier in de Seamaster Planet Ocean 45.5mm Chronograph

Er is geen statussymbool dat zo alomtegenwoordig is als goud, en de universele aantrekkingskracht is gemakkelijk te begrijpen. De zeldzaamheid van het metaal is de reden voor zijn waarde, terwijl de fysieke eigenschappen de aantrekkingskracht ervan verklaren - de dichtheid van goud geeft het gewicht, wat gewicht en belang impliceert, terwijl zijn inerte aard vaak wordt geassocieerd met idealen van constant en onveranderlijk zijn. Die laatste eigenschap betekent ook dat mensen er niet allergisch voor zijn, in tegenstelling tot bijvoorbeeld zilver.

Toch is goud niet zonder zijn beperkingen, waaronder de zachtheid die puur goud uitsluit van gebruik in zowel sieraden als uurwerken. Door goud te mengen met andere metalen om legeringen te maken, kunnen echter hardheid en andere gewenste eigenschappen worden bereikt. Toch is dit niet gratis - letterlijk. Legeringen hebben een lager goudgehalte en dus minder waarde, waardoor ze minder kostbaar zijn - tenzij de andere metalen in de mix nog kostbaarder zijn, zoals platina. De vraag is dan de zuiverheid van goud dat wordt gebruikt in de context van uurwerken.

De horloge-industrie heeft zich gevestigd op 18 karaat (waar goud 75 procent van de massa van een legering uitmaakt) als de de facto fijnheid voor goudlegeringen die worden gebruikt in uurwerken. Deze standaard is een goede balans tussen het behoud van de waarde van de legering (vanwege het goudgehalte) en de hardheid en kleuren die kunnen worden bereikt. Drie hoofdtinten goud worden gebruikt in horloges. Geelgoud is het meest traditionele en behoudt de kleur van puur goud. Witgoud bevat nikkel, palladium of een ander wit metaal en is meestal gerhodineerd voor een schitterende glans. Roségoud daarentegen schuint naar rood dankzij de toevoeging van koper.

Verschillende fabrikanten hebben in het afgelopen decennium gepatenteerde goudmengsels geïntroduceerd om eigenschappen te verkrijgen die niet aanwezig zijn in de drie typische legeringen die hierboven zijn beschreven, en / of om hun producten te differentiëren. Het is duidelijk dat er nog veel ruimte is voor ontwikkeling - er wordt nog steeds vooruitgang geboekt in 2016, toen een titanium-goudlegering met vier keer de hardheid van titanium werd ontwikkeld.

Staven van Everose-goud, die worden gevormd tot platen, buizen, staven en draden, en vervolgens worden verwerkt tot componenten van de behuizing

Everose Gold

Een fabricage die uurwerken produceert op de schaal die Rolex doet, heeft de vrijheid - en het vermogen - om van de norm af te wijken, om het zacht uit te drukken. Rolex doet precies dat als het gaat om metallurgie. Om te beginnen gebruikt het 904L-staal met een hoger nikkel- en chroomgehalte, waardoor het meer corrosiebestendig is en in staat is om een ​​helderdere glans te verkrijgen, zij het ten koste van de grotere moeilijkheidsgraad. Dit nadeel is echter nauwelijks reden tot bezorgdheid, aangezien Rolex hoe dan ook zijn eigen koffers produceert en de nodige expertise en uitrusting heeft verworven om 904L-staal te bewerken. Er bestaat een parallel in de ontwikkeling en productie van goudlegeringen. Dankzij de interne R & D-afdeling en de goudgieterij van Rolex kon het zijn eigen mix van roze goud creëren: Everose-goud.

Oyster Perpetual Yacht-Master 40 met Everose Rolesor-kast en armband

Volgens Rolex is het nadeel van regelmatige formuleringen van roze / roze / rood goud naar verluidt een zekere neiging om te vervagen. Om eerlijk te zijn, dit is mogelijk, maar niet noodzakelijkerwijs waarschijnlijk - er spelen hier een groot aantal factoren, vanaf de leeftijd van het horloge tot de omstandigheden waaraan het werd onderworpen. Bekijk echter een veilingcatalogus met oude uurwerken en het is duidelijk dat sommige roségouden horloges hun roodachtige toets kunnen en zullen verliezen om er uiteindelijk meer uit te zien als geelgoud. Rolex heeft Everose-goud ontwikkeld om een ​​dergelijke mogelijkheid te voorkomen. De legering wordt geproduceerd in de eigen gieterij van Rolex van puur 24K goud, op basis van het specifieke recept van de fabrikant. De exacte samenstelling van Everose-goud is een goed bewaard geheim handelsgeheim, maar het is bekend dat het sporen van platina bevat, zogenaamd om de kleur vast te houden.

Rolex introduceerde Everose-goud in 2005 en gebruikt het uitsluitend in plaats van gewoon roze goud. In de Oyster Perpetual Sky-Dweller strekt dit zich bijvoorbeeld uit van de kast van het uurwerk tot zijn kroon, bezel en zelfs armband. Bimetaalreferenties van Rolex-horloges die roze goud bevatten, gebruiken ook Everose-goud, in een mix van goud en staal noemt de fabrikant Rolesor.

Magic Gold wordt in eigen beheer geproduceerd in het laboratorium van Hublot, dat een eigen gieterij heeft voor het verwerken van puur goud

Magic Gold

Er zijn eigenlijk twee goudmengsels die uniek zijn voor Hublot. King Gold heeft een hoger dan normaal percentage koper om het nog roder te maken dan conventioneel rood goud en bevat, net als Rolex's Everose Gold, platina dat het helpt zijn kleur te behouden. Wat aantoonbaar veel indrukwekkender is, is Magic Gold, dat een verbazingwekkende hardheid heeft van 1.000 Vickers, waarvan Hublot beweert dat het de eerste krasvaste goudlegering ter wereld is.

Magic Gold een "legering" noemen is een lichte verkeerde benaming. Hoewel het een zuiverheid van 18 karaat heeft zoals alle andere hier besproken goudlegeringen, is Magic Gold niet echt een mengsel van metalen (en niet-metalen) die worden gesmolten en in een gieterij worden gemengd.In plaats daarvan begint het proces van het maken van Magic Gold met boorcarbide, een keramiek die de op twee na hardste stof is die momenteel bekend is. Boorcarbidepoeder wordt eerst verdicht tot een gewenste vorm, voordat het wordt gesinterd tot een poreuze vaste stof. Zuiver gesmolten goud wordt vervolgens onder druk van 200 bar in deze poriën geperst, zoals een spons met water verzadigt, voordat het gecombineerde stuk materiaal wordt afgekoeld. Voila! De resulterende massa is Magic Gold: een ongelooflijk harde keramische matrix die letterlijk gevuld is met goud.

Hublot Big Bang Unico Magic Gold

Magic Gold werd pas in 2012 geïntroduceerd en blijft ondanks succesvolle commercialisering een zeer uitdagend materiaal voor Hublot om mee te werken. Om Magic Gold te bewerken, moesten CNC-machines die waren uitgerust met ultrasone snijders en diamantgereedschap speciaal uit Duitsland worden besteld. Het frezen en vormgeven van Magic Gold-componenten blijft zelfs met dergelijke apparatuur moeilijk - slechts 28 bezels in dit materiaal hebben ongeveer drie weken nodig om te bewerken. Als zodanig blijft de productie van Magic Gold-onderdelen voorlopig beperkt, met naar schatting 30 tot 40 complete koffers die maandelijks worden geproduceerd. Aangezien Hublot zijn industriële processen en productie-efficiëntie met dit materiaal blijft verfijnen, wordt verwacht dat de output dienovereenkomstig zal toenemen.

Globemaster in Sedna goud

Sedna Gold

Omega heeft golven gemaakt met zijn antimagnetische bewegingen en zijn betrokkenheid bij de ontwikkeling van de METAS-certificering, en verdient terecht aandacht voor deze inspanningen. Het werk van het merk op het gebied van materiaaltechnologie verdient echter ook een nadere blik. Zo heeft het een proces ontwikkeld om LiquidMetal, een amorfe legering op basis van zirkonium, in te smeden in keramische randen met een combinatie van hoge druk en warmte. Het resultaat is de naadloze samensmelting van twee contrasterende materialen die een perfect glad oppervlak opleveren. Omega heeft ook zijn weg naar goud onder de knie gekregen. Voorbeeld: Ceragold, dat voor het eerst werd geïntroduceerd in 2012. In plaats van LiquidMetal, wordt 18-karaats goud gecombineerd met keramiek om Ceragold te vormen, waarbij een iets ander proces wordt gebruikt om een ​​even hoog contrasterende rand te verkrijgen die ook glad aanvoelt. Om Ceragold te creëren, wordt de kale bezel eerst gegraveerd met markeringen, voordat deze volledig PVD-gecoat is met een geleidend metalen substraat. Dit tussenproduct wordt vervolgens gegalvaniseerd met 18-karaats goud, voordat het wordt gepolijst om het originele keramische oppervlak en de markeringen te onthullen die met goud zijn ingevuld.

Seamaster Planet Ocean 600M Master Chronometer in Sedna-goud, met Ceragold-bezel

Een jaar na de release van Ceragold introduceerde Omega Sedna-goud. Vernoemd naar de roodgekleurde kleine planeet, die momenteel het verste waargenomen object in het zonnestelsel is, is deze 18-karaats legering een gepatenteerde mix van goud, koper en palladium. Net als andere legeringen van roségoud dankt Sedna-goud zijn unieke kleur aan het kopergehalte. Palladium daarentegen functioneert hier als platina in andere goudmengsels - het voorkomt dat het kopergehalte in de legering oxideert, waardoor de kleur van Sedna goud behouden blijft. Deze legering is gebruikt in verschillende collecties, waaronder de De Ville Trésor, Constellation en Seamaster, en lijkt de oranje-goudmix te hebben vervangen die Omega eerder gebruikte.

Lange 1 tijdzone in honinggoud

Honing goud

A. Lange & Söhne debuteerde in 2010 met honinggoud toen het de "Homage to F.A. Lange" -collectie presenteerde, die bestond uit drie uurwerken in beperkte oplage die in het kostbare materiaal waren gehuisvest. De fabricage is uiterst selectief geweest met het gebruik van de legering; het duurde vijf jaar voordat honinggoud terugkeerde, dit keer op Watches & Wonders 2015, waar de "200th Anniversary F. A. Lange" uit 1815 werd gepresenteerd als een 200-delige limited edition. Slechts twee andere horloges werden later in het materiaal uitgegeven, en in nog kleinere oplagen: de Lange 1 en Lange 1 Tijdzone in honinggoud bedroeg respectievelijk slechts 20 en 100 stuks.

Esthetisch gezien valt de tint van honinggoud tussen de roze en gele broers en zussen, met een merkbaar lagere verzadiging - het is bleker, maar roder dan geelgoud en heeft een duidelijke gelijkenis met honing. De kleur van de legering komt voort uit het hogere koperpercentage ten opzichte van normaal geelgoud en de toevoeging van zink, maar behoudt de zuiverheid van 18 karaat. Honinggoud was niet echt ontwikkeld voor A. Lange & Söhne, maar uiterlijk was het belangrijkste doel. In plaats daarvan hield de fabricage zich bezig met het creëren van een meer krasbestendige behuizing. Met een hardheid van 320 Vickers heeft honinggoud ongeveer tweemaal de hardheid van normaal 18-karaats geelgoud, dat tussen 150 en 160 Vickers meet. Het resultaat? Een stevigere horlogekast die minder vatbaar is voor deuken en krassen.

1815 "200e verjaardag F. A. Lange"

Ondanks de grotere hardheid is honinggoud niet per se moeilijker te bewerken. Alle apparatuur die is voorbereid op het bewerken van stalen behuizingen, die nog harder zijn, is meer dan in staat om honinggoud te verwerken. Bij gebruik in bewegingscomponenten vormt het materiaal echter uitdagingen voor de fijnproevers bij A. Lange & Söhne. De uurwerken van de collectie 'Homage to F.A. Lange' hebben bijvoorbeeld uurwerken met balanshanen die zijn gemaakt van honinggoud in plaats van Duits zilver. Ze met de hand graveren met het kenmerkende bloemenmotief van de fabrikant is dus moeilijker en tijdrovend, terwijl er ook een speciale set burijnen met hardere messen nodig is.

Mademoiselle Privé Coromandel Le Séducteur met zijn kast en wijzerplaten in beige goud

Beige goud

Als het op kleuren aankomt, zal Coco Chanel's nauwste associatie altijd met zwart zijn. Ze was tenslotte de persoon die verantwoordelijk was voor het toevoegen van de kleine zwarte jurk aan het lexicon van de mode. Beige was echter ook een nietje in haar palet, en zoals hoe haar liefde voor Coromandel-schermen de ontwerpen van sommige Chanel-producten vandaag de dag blijft informeren, blijft de hang naar beige van de couturière een inspiratie voor het huis dat ze bouwde.

Voor Chanel is de logische uitbreiding naar het hebben van stoffen en leer in beige een gouden mix in diezelfde tint. De legering is een knipoog naar Coco, die beweerde "terug te gaan naar beige omdat het natuurlijk is". Beige goud roept inderdaad beelden op van zand of een licht zonovergoten huid. Uniek voor de maison, het is een 18-karaats blend die valt tussen geel en roze goud in kleur, terwijl het er beduidend meer gedempt uitziet dan beide. Subtiliteit is de naam van het spel hier - de legering harmoniseert met sommige huidtinten in plaats van er tegenaan te springen, en past bij een breed scala aan kleuren en texturen, ongeacht iemands kleermakerskeuzes.

Monsieur de Chanel in beige goud

In plaats van beige goud te introduceren in zijn meer gevestigde sieradenlijn, koos Chanel ervoor om het eerst in zijn uurwerken op te nemen. Het materiaal werd onthuld op BaselWorld 2014 in de J12-365-collectie, waar het vooraan en in het midden werd geplaatst in de vorm van beige gouden randen die bovenop gepolijste keramische koffers zaten. Andere vrouwencollecties volgden het volgende jaar, met lijnextensies voor de Première, Mademoiselle Privé en Boy.Friend alle sportieve volledig beige gouden koffers.

Natuurlijk was het materiaal nooit bedoeld om exclusief te zijn voor dameshorloges. In 2016 stapte beige goud over naar de juwelendivisie van Chanel in Coco Crush-ringen en bewees het verder zijn veelzijdigheid door te verschijnen in een herenhorloge: de Monsieur de Chanel.