Off White Blog
Gids: Succesvol investeren in kunst deel 3

Gids: Succesvol investeren in kunst deel 3

Maart 28, 2024

In dit derde deel van de serie over echt investeren in kunst met een mix van passie, visie en een gezonde dosis rationeel onderzoek, komen de praktische aspecten van het creëren van een duurzame kunstcollectie naar voren. Voordat ik me verdiep in deze praktische zaken, een laatste gedachte na de Singapore Art Week over de aanpak van succesvolle kunstverzamelaars.

Is er een rode draad die deze verzamelaars bindt; iets dat bijdraagt ​​aan de blijvende erfenis van hun connaisseurship? Een factor die opvalt, is het toegewijde, diepgaande onderzoek naar de beste collecties. Dit gecombineerd met onverzadigbare nieuwsgierigheid geeft deze verzamelaars een verbeterd ‘oog’. Dit niveau van diepgaand onderzoek geeft u een overzicht van de praktijk van een kunstenaar, zodat u kunt selecteren wat volgens u hun beste werk is. Het vergt een aanzienlijke tijdsinvestering; een kunstadviseur kan hierbij een nuttige troef zijn. Ik neem mijn nerdachtige liefde voor gedetailleerd onderzoek als vanzelfsprekend aan. Het was bij mij ingebakken als een jonge procesadvocaat die regelmatig dozen met documenten las voor ‘aanwijzingen’ om ons verhaal te helpen. Wetenschappers en medici doen hetzelfde. Ze lezen, beoordelen en beschouwen enorme hoeveelheden materiaal om zich te verdiepen in het antwoord of de betere vragen. Dit geldt ook voor kunstkennis.

Uw collectie breidt zich uit buiten de muurruimte van uw huis - wat nu?

Een clichématige definitie van een verzamelaar is iemand die te veel kunst aan de muur heeft hangen. Als dit het geval is, waar ga je dan heen vanaf hier? Er zijn een aantal spannende reizen die uw verzameling kan ondernemen: verzamelgroepen; leningen aan kunstmusea; tentoonstellingen, boeken en online catalogi; een privémuseum of als onderpand om te investeren in nieuwe werken.


Privémusea worden steeds meer de bestemming voor belangrijke kunstcollecties, aangezien de koopkracht van particuliere verzamelaars de staatsmusea overtreft. Howard Rachofsky en Vernon Faulconer van Dallas openden The Warehouse in 2013 om hun collecties te tonen met een curatoriale visie en een educatieve afdeling. Regionaal hebben we Dr. Oei Hong Djien met drie privémusea in Indonesië om zijn uitgebreide collectie te huisvesten.

Andere verzamelaars lenen of schenken werken aan staatsmusea. Uli Sigg, baanbrekende Zwitserse verzamelaar van Chinsese hedendaagse kunst, schonk onlangs een deel van zijn collectie aan het langverwachte M + Museum van Hong Kong.

Een privémuseum is een enorme financiële en tijdsbesteding. Een alternatief is om periodiek exposities te houden van delen van uw collectie, alleen of met een groep gelijkgestemde verzamelaars. Singapore heeft een aantal prachtige voorbeelden gezien. De heer Yeap Lam Yang werkte samen met de ICA en Rogue Art om een ​​doordachte tentoonstelling en een boek met landschapswerken uit zijn collectie samen te stellen; 'Denk aan landschappen'. Deze show toont zijn persoonlijke reis als verzamelaar. De show bracht Chinese inktwerken samen van Chen Ping en Yu Peng, Latiff Mohidins representaties van zijn innerlijke geest en hedendaagse werken van Michael Lee en Debbie Ding; de eerste gebruikt architectonische plattegronden van gebouwen die niet zijn gebouwd om vluchtige herinneringen op te roepen aan ingebeelde of vergeten landschappen. Een groep vrienden van verzamelaars heeft onlangs ‘Alchemy’ gehost in Artspace in Helutrans met belangrijke regionale artiesten, Yee-I-Lan, Dinh Q Le, John Santos en internationale sterren, Olafur Eliasson, Wolfgang Tillmans en Theaster Gates. Het was een interessante kans om deze werken samen te zien in Singapore.


Alchemy Installation View; Afbeelding ter beschikking gesteld door Alchemy.

Alchemy Installation View; Afbeelding ter beschikking gesteld door Alchemy.

De rode draad onder deze vormen van vertoning is dat u ook pleit voor uw artiesten. Als verzamelaar en kenner is een deel van de allure om de visie van ‘jouw’ artiesten te kunnen ondersteunen en delen met anderen. De gerenommeerde verzamelaar van Chinese hedendaagse kunst, Uli Sigg, ontwikkelde begin jaren negentig een verzamelplan en zocht vervolgens onophoudelijk curatoren in Europa om interesse te tonen in de Chinese hedendaagse scene en de kunstenaarsstudio's te bezoeken. Het doel van zijn collectie was om een ​​moment vast te leggen in de hedendaagse Chinese geschiedenis; het is destijds een belichaming van de tijdgeest.

Als een groot deel van uw collectie in de opslag terechtkomt, is het een steeds populairdere route om de collectie als onderpand te gebruiken. Moderne kunst is hier meer geschikt voor dan hedendaagse kunst omdat de waarden stabieler zijn. Gespecialiseerde banken zoals de Emigrant Fine Art Bank in New York zijn bereid te lenen tegen Modern Masters. Hierdoor kan een verzamelaar profiteren van de verhoogde marktwaarde van een werk zonder het af te stoten; en om mogelijkheden te openen voor het verzamelen van nieuwe werken. Doorgaans worden leningen aangeboden voor werken tegen een vrij aanzienlijk prijsniveau, zeg $ 500.000, waarbij specialisten het werk en de opslagregelingen bekijken.


Het klinkt bijna vlot, maar het is een heel goed advies om het beste te kopen dat je je kunt veroorloven. Veel gepassioneerde verzamelaars strekken zich uit; Marc en Livia Straus begonnen met verzamelen in de twintig toen Marc op de medische school zat. Een van hun eerste aankopen was een Ellsworth Kelly, waar ze drie jaar over deden.

Desinvestering van werken uit uw collectie

Hoewel ik alle verzamelaars zou aanraden om werken te kopen die je voor het leven wilt bewaren, verandert soms je smaak. We veranderen gedurende het hele leven en als je terugkijkt op je vroege aankopen, kun je je eigen persoonlijke geschiedenis volgen; een van de geneugten van het verzamelen.

Goed afstoten is over het algemeen moeilijker dan goed kopen.Er zijn een aantal routes die succesvol kunnen worden afgestoten, waaronder (i) het terugbrengen van het werk naar de galerij waar u het van hebt gekocht, (ii) traditionele veilinghuizen, (iii) particuliere verkopen of, (iv) online veilinghuizen.

Tijdens uw reis van kunstkoper naar verzamelaar naar kenner, is het belangrijk om direct of via uw adviseur relaties op te bouwen met galerijen. Galerijen werken graag met verzamelaars die de kunst niet omdraaien (kopen en snel opnieuw verkopen met winst op een openbare veiling). Wanneer het tijd is om af te stoten, is uw eerste aanloophaven de galerij waar u het werk hebt gekocht. Ze hebben misschien een lange wachtlijst van kopers voor de kunstenaar en willen ervoor zorgen dat het werk niet op een slecht moment op de veiling verschijnt. Veel galerijen beschermen expliciet tegen verzamelaars die werk te snel doorverkopen door wederverkoopclausules op de factuur op te nemen. Deze beperken de koper om het werk 3-5 jaar publiekelijk te verkopen of de galerie het recht van eerste weigering te geven.

Als deze weg niet vruchtbaar is, waren de traditionele veilinghuizen zoals Christie's, Sotheby's, Bonhams, Guardian, Poly Auctions historisch gezien de manier om kunst te verkopen (meestal een generatie of zo nadat het was gekocht). Voordat ik iets op een veiling koop of verkoop, raad ik aan om naar een veiling te gaan om de unieke magie van de verkoopruimte te ervaren en om te zien hoe de prijzen omhoog kunnen schieten of werken plat kunnen vallen.

Untitled (1982) van de op straatkunst geïnspireerde neo-expressionist Jean-Michel Basquiat werd onlangs voor $ 57 miljoen verkocht bij een naoorlogse en hedendaagse kunstverkoop in Christie's New York. Deze prijs is inclusief een koperspremie.

Untitled (1982) van de op straatkunst geïnspireerde neo-expressionist Jean-Michel Basquiat werd onlangs voor $ 57 miljoen verkocht bij een naoorlogse en hedendaagse kunstverkoop in Christie's New York. Deze prijs is inclusief een koperspremie.

Veilinghuizen brengen commissies in rekening aan beide uiteinden van de transactie om hun hoge kosten en voorbeeldige marketingmachine te dekken. Christie's onthullen de commissie van hun verkoper niet en bieden een glijdende schaal aan, afhankelijk van hoe graag ze een gewild werk willen inleveren. Het kan echter oplopen tot 10%. De verkoper kan ook kosten in rekening worden gebracht voor marketing, restauratie, verzending en afhandeling. De commissie van de koper staat vermeld op alle websites van het veilinghuis en staat bekend als de koperspremie. Sotheby's koperspremie bedraagt ​​25% op de eerste $ 200.000 van de hamer (verkoop) prijs. Daarna is er een glijdende schaal, met de premie naar beneden terwijl de hamerprijs omhoog gaat. Om kopers te helpen de werkelijke prijs van een werk tijdens het biedingsproces te begrijpen, lanceerde financiële blogger Felix Salmon een app, GAVEL, om de werkelijke kosten voor de koper te berekenen. In sommige landen moet de koper ook een royalty voor wederverkoop van kunstenaars betalen (een recht van de kunstenaar of zijn erfgenamen om een ​​vergoeding te ontvangen voor de wederverkoop van hun kunstwerken). Het voordeel van de grote veilinghuizen is de marketinginspanning die ze besteden aan hun grote verkopen en hun wereldwijde bereik.

De afgelopen 10 jaar is er een explosie geweest in online veilinghuizen. De grotere spelers zijn Paddle8 uit de VS en Auctionata uit Berlijn. Saffron Art in India heeft een gemengd offline en online model en registreerde de hoogste prijs die ooit voor een Indiase sculptuur is betaald. Het voordeel van het nieuwe online model zijn de lagere commissies voor zowel verkoper als koper. Paddle8, gevestigd in New York, heeft een koperspremie van 15%, een besparing van 10% op die van Sotheby's.

Een laatste overweging is een particuliere verkoop. Deze kunnen worden georganiseerd door veilinghuizen of galerijen of particuliere dealers. Ze zullen er effectief naar streven om via hun netwerk een verkoper te matchen met een koper. Dit zorgt voor uw privacy en een lagere commissie.

Als je dit artikel leuk vindt, bekijk dan de delen één en twee hieronder:

Hoe succesvol te investeren in Art Part One.

Succesvol investeren in kunst, deel twee.

Dit verhaal is voor het eerst gepubliceerd in Art Republik.


The Third Industrial Revolution: A Radical New Sharing Economy (Maart 2024).


Verwante Artikelen