Interview: Pakho Chau

April 27, 2024

Met prachtige looks en een buff lichaamsbouw vaak onthuld via Instagram berichten van zijn sportschool en basketbal sessies (hij vertegenwoordigde Hong Kong als een strakke 1.82m speler) en shirtloze tijdschriften covers, wordt Pakho Chau getroffen door dezelfde ziekte die veel van heeft geplaagd zijn voorgangers: pretty boy-syndroom. Onze vrienden bij Folio voor heren had eind vorig jaar een praatje met Chau en probeerde onder de oppervlakte te komen terwijl hij ook een mooie spread produceerde met de Cantopop-ster.

Vaak worden ze gelabeld met een disclaimer voor een waargenomen karakterfout, deze goed uitziende mensen hebben ironisch genoeg een gemakkelijke start als popidolen, maar het heeft niet veel bereik nodig. Er zijn redenen waarom knappe jongens het moeilijk hebben als het gaat om een lange levensduur en geloofwaardigheid. Het laat zien dat je stijl eruit ziet als een Adonis.

Voorbeelden: velen haatten Aaron Kwok en zijn slappe haar in de jaren negentig voordat zijn Golden Horse Award won; Wang Leehom was in het nieuwe millennium ook het onderwerp van heftig verbaal geweld, ondanks het feit dat hij verschillende muziekinstrumenten kon bespelen; en tegenstanders die Takeshi Kaneshiro herinnerden als een in Taiwan gevestigd popidool, verachtten hem in beide decennia. Miuccia Prada en Giorgio Armani (en misschien Biotherm) overtuigden hen met veel moeite van dat laatste.

Om het punt op het internationale front naar huis te rijden, herinner ik me mindere mannelijke exemplaren die vloeken terwijl Brad Pitt door slaap slenterde Maak kennis met Joe Black en elke keer dat Tom Cruise grijnsde als een neusaap op het scherm de middelvinger toonde. Heb je ooit een Tom Cruise-film gezien? Riskante zaken en Top Gun en wees je er zo van bewust dat het Mr Cruise te zien is in elke volgende film. De man vervult geen rol. De rol moet auditie doen met back-flips en viervoudige salto's. Boy-band bashen is eveneens uitgebreid aan beide zijden van de vijver. En laat Justin Bieber geen haters beginnen. Dat zou gewoon onbeschaafd zijn.

Louis Vuitton Rope cirkels spijkerjas en broek

Als contrapunt wezen vrouwelijke collega's erop dat woedende heteroseksuelen niet dezelfde minachting toonden toen de leden van Girls 'Generation zinloos zongen tijdens de recente videoclip van' Party '. Punt genomen, maar nauwelijks een paradigmashift.

Het nadeel is dat veel van deze knappe mannelijke homo sapiens gewoonlijk niet het nodige talent hebben in verband met hun fysieke eigenschappen, met onkruidwannabes die een dozijn dozijn zijn die buiten de boot vallen. Dit is duidelijk niet het lot dat Chau wacht. 'Ik geloof dat echt succes opoffering vereist', zegt hij. "Het is niet veilig om op je lauweren te rusten omdat alleen de harde werkers het respect verdienen dat ze verdienen, waardoor ze op zichzelf al levende legendes zijn."

Gooi Show Luo, de broeierige zang van Eason Chan, en een vleugje Hong Kong-zanger en acteur Daniel Chan in een mixer en je krijgt waarschijnlijk Pakho Chau. Terwijl de 30-jarige gezegend is met goede looks, kreeg hij letterlijk zijn start onderaan in de opnamestudio van filmcomponist Chan Kwong-Wing als junior engineer. "Ik had ook model-optredens", herinnert de inwoner van Hong Kong zich. “Maar mijn tijd om muziekproductie te leren had de meeste impact op mijn carrière toen ik de kneepjes van het vak leerde. Ik heb niet alleen het technische proces geleerd, maar ook dat succes tijd, doorzettingsvermogen en geduld vereist om te koesteren. '

Ermenegildo Zegna Couture Katoenen overhemd, wollen broek, wollen jas

Net zo goed, met kuikens die op Bambi lijken, zijn zijn jukbeenderen ook gevaarlijk gedefinieerd, en zijn wrange glimlach kan gezonde vrouwen (en af en toe een man) veranderen in krijsende banshees door een snapback-pet te laten vallen. Chau trok voor het eerst de aandacht van Chan, wiens roem ook bekend staat om het scoren van Hong Kong-kaskrakers De Storm Riders, Infernal Affairs en Lijfwachten en moordenaars, wat hem goed van pas komt. In 2007 volgde al snel een platencontract bij Warner Music.

Het hielp dat hij een deuntje kon dragen (zonder de hulp van Auto-Tune), gitaar kon spelen en zijn eigen liedjes kon schrijven. Zijn muzikale neigingen gaan terug tot de leeftijd van vijf, toen hij al piano speelde. 'Mijn vader was een audiofiel en kocht heel vaak cd's', zegt hij. “Daardoor werd ik op zeer jonge leeftijd blootgesteld aan Cantopop. Mijn moeder moedigde me ook vurig aan om pianoles te volgen, en zo raakte ik verliefd op muziek. "

Gelukkig waren er geen hartverscheurende dance-tracks of een kunstmatige transfusie van street cred hoffelijkheid van nep hiphop-houding in Chau's muziek. In plaats daarvan worden we getrakteerd op verlaten ballads die tekstueel aangrijpend zijn en af en toe hartverscheurend. "Er is altijd een real-life incident dat een nummer inspireert", zegt hij openhartig. “Maar geen enkel aspect van het leven maakt me compleet. Er zijn inkepingen in onze korte tijd hier op aarde die tekstueel en in de melodieën van mijn compositie worden weergegeven. ”

Katoenen overhemd van Dior Homme, wollen pak, wollen jas

Dit is niet opzettelijk scheef, aangezien zijn nieuwste single 'We’ll Be Fine' een melancholisch verhaal vertelt over eenzaamheid en het verlangen naar emotionele vervulling.De begeleidende videoclip toont Chau doelloos rijden en lopen met het dubbelzinnige einde dat de dood van zijn geliefde suggereert. Het wendbare tokkelen van gitaren op de achtergrond toont zijn stevige zang. "Ik weet zeker dat iedereen zich op een bepaalde manier aansluit bij de emoties die uit mijn liedjes weerklinken", zegt hij. "En dat is wat ons allemaal uniek maakt."

De soloartiest is zich goed bewust van de steile leercurve en na zeven studioalbums heeft hij een meer gepolijst en verfijnd geluid afgeleverd. De waarheid is dat hij, in een zee van homogene Aziatische beroemdheden, pogingen heeft ondernomen om zich te onderscheiden door trouw te zijn aan zichzelf zonder een oprispingen van een gefabriceerde popsjabloon. De ontvangst van fans tot nu toe was geweldig, zelfs als Chau rekwisieten geeft aan degenen die de weg vrijmaakten voor hem en zijn collega's.

"Jackie Cheung, Aaron Kwok, Faye Wong, Eason Chan, Joey Yung, Miriam Yeung ..." hij rammelt een lijst van Cantopop-supersterren en crooners op die volgens hem een belangrijke rol hebben gespeeld bij het vormgeven van zijn kijk op het maken van muziek die toegankelijk en eerlijk is. 'Ze hebben elk facetten die ik emuleer en verwerk in mijn repertoire. Ik ben ook sterk beïnvloed door de Ierse songwriting-expertise van [Ierse singer-songwriter] Damien Rice en zijn moeiteloze manier met de ongeëvenaarde akoestische gitaar. "

Louis Vuitton polyester bomberjack

Zo zeker, hij heeft zijn zangcarrière. Maar we zijn terug bij het origineel Zoolander-geïnspireerd raadsel. Is er meer in het leven dan er echt, echt, belachelijk goed uit te zien? De filmrollen stromen gestaag binnen en hij voegt zich bij de strijd van romantische komedies S voor seks, S voor Secret, 12 gouden eenden, en Love Detective alleen vorig jaar. "Mijn agenda is tegenwoordig gek, dus kansen om in de film te spelen is een uitkomst", zegt hij, waarop hij er snel op wees dat "muziek nog steeds mijn focus is. Ik wil nooit stoppen met muziek maken. Hopelijk zullen fans van mijn muziek de films waarin ik speel ook leuk vinden. ”

Het zou ook logisch lijken dat Chau een ambassadeur zou zijn van jeugdige levensstijlreuzen Watsons, Adidas, Levi Strauss & Co. en Clinique Men's Skincare, en de deugden van het verzorgen van elixers en behandelingen voor mannen, net als elke tante-moordenaar. Toch heeft Montblanc hem, als indicatie van volwassenheid, aangewezen als de Aziatische beïnvloeder vanwege zijn luxe uurwerken. "Ik hield niet van horloges toen ik jonger was", geeft hij toe. "Maar ik realiseer me geleidelijk het belang van tijd en hoe de hoeveelheid die we toegewezen krijgen, eindig is. Ik ben een ontluikende verzamelaar en het rijke erfgoed van Montblanc is er een die me in de loop van de jaren constant is opgevallen. "

In plaats van bang te zijn voor de gevolgen van overmatige blootstelling, is hij ontvankelijk dat de extra zichtbaarheid de aantrekkingskracht van zijn muziek alleen maar zal verbreden. En waarom zou zijn mok zijn dag niet in de zon hebben? Alles draait tegenwoordig om het maken van een goede eerste indruk. Chau viel op een groot podium met zijn beste gezicht naar voren. "Ik herinner me mijn concert in het Hong Kong Coliseum (in 2014) als het grootste optreden uit mijn carrière", laat hij weten. 'Ik was buitengewoon nerveus en vol ontzag toen ik naar de zee van gezichten in de menigte keek. In mijn gedachten kwam elk lid van het publiek vanwege mij. Dat was een heel ontroerend moment. '