Interview met Christian Lattmann, CEO van het Zwitserse horlogemerk Jaquet Droz

Christian Lattmann, een veteraan van de Swatch Group, begon in 1989 bij Longines voordat hij stints nam bij verschillende andere merken, waaronder Omega en Breguet. Voorafgaand aan zijn benoeming als CEO van Jaquet Droz in juli 2016, was hij Breguet's hoofd productmanagement en Jaquet Droz's Executive Vice President tegelijkertijd - de laatste voor meer dan zes jaar, wat hem perfect positioneert om het over te nemen van Marc Hayek, de vorige CEO (die zowel Breguet als Blancpain blijft leiden). Lattman erkent dat Jaquet Droz een nichemerk is met beperkte productieaantallen, maar heeft hoge verwachtingen om het de beste in zijn niche te maken. Zoals hij zei: "Als we een vis in een meer worden en niet in de zee, dan willen we de grootste vis in het meer zijn."

Waar heb je aan gewerkt sinds je het als CEO hebt overgenomen?

Ik ben nu bijna een jaar lang CEO, maar ik werk sinds 2009 als vice-president van het merk onder de heer [Marc] Hayek. De strategie is niet veranderd. Voor ons is het belangrijk om continuïteit te hebben in wat we doen, omdat we ons op een luxe niveau bevinden dat stabiliteit vereist in onze strategie. De afgelopen maanden zijn we diep in productontwikkeling gedoken. Jaquet Droz heeft een patrimonium in automaten, en we hebben dit in het verleden achtereenvolgens ontwikkeld - eerst de Bird Repeater, dan de Charming Bird, dan de Lady 8. Dit jaar hebben we de Loving Butterfly gepresenteerd. We probeerden de grenzen voor de liefdevolle vlinder te verleggen door optische illusies te gebruiken om de natuur in de scène weer te geven en te integreren, en de scène tot leven te laten komen met de bewegende automaten.

Door ervoor te kiezen om externe bewegingen te gebruiken, creëerden we de mogelijkheid om ons eigen atelier d'art te ontwikkelen - we besloten dat we onze eigen ambachtslieden zouden hebben om onze eigen kunst te maken.

Welk potentieel zie je in het segment van automaten, aangezien Jaquet Droz een van de weinige merken is die zo'n complicatie biedt?

Het is enorm. Als je terugkijkt op de 18^th eeuw waren er twee scholen van horlogemakers. De eerste zocht precisie en technische verbeteringen, en omvatte mannen zoals Abraham-Louis Breguet, die de tourbillon uitvond om de precisie van een horloge te verbeteren. Pierre Jaquet-Droz behoorde tot de andere school, die de nadruk legde op het uitdrukken van schoonheid en poëzie in horloges. Ik denk dat de tijdgeest aan het veranderen is, en de markt begint de aanpak van de tweede school te begunstigen. Je kunt de tijd aangeven met je telefoon, dus het horloge is in plaats daarvan een emotioneel object geworden. We noemen wat we doen de kunst van verbazing, want verbazing is een pure emotie die een kind ervaart, vrij van ervaring of invloeden van buitenaf, en we willen volwassenen het opnieuw laten ervaren. De twee zijn natuurlijk niet gescheiden - bij Jaquet Droz hebben we nog steeds de technische expertise nodig om deze automaten te maken, maar toch klein genoeg om in een polshorloge te passen.

Een andere reden waarom ik hierin potentieel zie, is omdat er onbeperkte manieren zijn om automaten te produceren. Je kunt een tourbillon alleen op zoveel manieren maken, en een fabrikant kan drie tot vier variaties van tourbillon-horloges maken, maar ze zullen meer op elkaar lijken dan anders, in tegenstelling tot onze automaten.

Hebben nieuwe materialen of nieuwe manieren om met bestaande materialen te werken u geholpen bij productontwikkeling?

Ja zeker. In de Charming Bird bijvoorbeeld, werd het opnieuw maken van de vogeloproepen in het verleden gedaan met behulp van balgen. We hebben een nieuwe methode ontwikkeld door een saffierkristallen buis te gebruiken met een zuiger erin, wat alleen mogelijk was door ze met hoge precisie te vervaardigen.

Horlogemakers spreken vaak over hoe elke minuut repeater anders is vanwege de manier waarop individuele gongs en hamers met elkaar omgaan. Is het ook moeilijk om de consistentie tussen automaten te behouden?

Ja, er is hier ook een mate van variatie. Als we bijvoorbeeld geluidscontroles uitvoeren in ons atelier voor de Charming Bird, zijn er altijd verschillen die we niet kunnen verklaren en verantwoorden. Elk horloge moet natuurlijk binnen een limiet vallen om te worden geaccepteerd, maar we streven niet naar een bepaalde 'standaard' omdat er gewoon te veel variabelen zijn om te controleren, en het is mooi om een ​​geluid te hebben dat uniek is voor elk horloge.

Hoe verloopt het ontwikkelingsproces, aangezien de bewegingen van de automaten worden geleverd door Blancpain, maar volledig uniek zijn voor Jaquet Droz?

We gebruiken een gemeenschappelijke basisbeweging, kaliber 1150, die Blancpain in de loop der jaren gestaag heeft verbeterd, met functies zoals een siliconen haarveer. Het is een fantastische beweging en we maken het ons eigen door verschillende afwerkingstechnieken toe te passen en de vormen van sommige bruggen te veranderen. Op deze basis hebben we modules die exclusief zijn voor Jaquet Droz, die Blancpain ons helpt ontwikkelen. Het weerspiegelt hoe horlogemakers in het verleden - samen - werkten en er zijn geen belangenconflicten of marktkannibalisatie tussen merken, omdat iedereen een duidelijk gedefinieerd segment en strategie heeft. Het hielp ook dat de heer Hayek eerder Breguet, Blancpain en Jaquet Droz leidde.

Was het altijd een bewuste beslissing om metiers in eigen huis te ontwikkelen, in plaats van partnerschappen te zoeken met externe ambachtslieden?

Alleen al omdat we Blancpain-bewegingen gebruiken, zijn we geen fabrikant. We zeggen dat we hierdoor ateliers de haute horlogerie zijn.We zijn een nichemerk en we produceren een beperkt aantal, dus het is moeilijk om onze eigen bewegingen intern te maken. Een merk moet echter nog wel iets op tafel brengen. Door ervoor te kiezen om externe bewegingen te gebruiken, creëerden we de mogelijkheid om ons eigen atelier d'art te ontwikkelen - we besloten dat we onze eigen ambachtslieden zouden hebben om onze eigen kunst te maken. Dit verklaart hoe we onze normen hebben bereikt bij het produceren van metrische darthorloges. Dat gezegd hebbende, denk ik dat we nog steeds open moeten blijven staan ​​voor het idee om met onafhankelijke kunstenaars te werken; als een ambachtsman een specifieke knowhow heeft die hij of zij ons wil aanbieden, zal ik nooit nee zeggen, omdat het de prioriteit is om iets unieks naar onze klanten te brengen, niet om alles in eigen beheer te houden.

En als de artiest niet gepassioneerd is, voel je het verschil in het resultaat. Uiteindelijk gaat het erom onze ambachtslieden bij ons te houden, ze moeten zich hier ook goed voelen en kunnen deelnemen aan het ontwerp en de creatie van de horloges.

Zijn er specifieke redenen waarom het zo succesvol is geworden?

Onze ambachtslieden werken graag bij Jaquet Droz omdat we aan zeer beperkte series horloges werken, dus dat moeten we onderhouden. Stel je voor dat je een ambachtsman vraagt ​​om 100 exemplaren van hetzelfde werk te maken - het is saai! En als de artiest niet gepassioneerd is, voel je het verschil in het resultaat. We moeten ook doorgaan met het aanbieden van unieke technieken die ons onderscheiden van onze concurrenten, zoals eierschaalmozaïek. Uiteindelijk gaat het erom onze ambachtslieden bij ons te houden, en hun salarissen zijn slechts een deel van de vergelijking. Ze moeten zich hier ook goed voelen en kunnen deelnemen aan het ontwerp en de creatie van de horloges.

Zou ik gelijk hebben om te zeggen dat klanten van Jaquet Droz volwassener en verfijnder zijn, omdat er een niveau van begrip nodig is om uw horloges te waarderen? Hoe ontwikkel je dan potentiële klanten?

De realiteit is dat het lang duurt. We moeten eerst onze eigen mensen trainen om de fijne kneepjes van elke techniek goed uit te leggen, zoals hoe elke paillonne met de hand wordt aangebracht. Er is ook het probleem van merkbekendheid: we hebben er geen problemen mee om mensen die het merk leren, er verliefd op te laten worden, maar het kost ook tijd en moeite om deze mensen te bereiken.

Een museum hebben om je rijke erfgoed te laten zien, kan misschien helpen ...

Ja je hebt gelijk. We overwegen het zelfs. Momenteel bevinden onze historische stukken zich in verschillende musea over de hele wereld, waaronder de Verboden Stad van Peking, omdat de Qianlong-keizer een verzamelaar was. Ik hoop dat we op een dag ook kunnen helpen bij het restaureren van de horloges, tafelklokken en automaten die daar zijn gehuisvest. Naast het tentoonstellen van ons patrimonium, zal het museum ook helpen om de stukken veilig te houden - niet in termen van beveiliging, maar om ervoor te zorgen dat ze goed worden verzorgd. Het is niet alleen hun geldwaarde, maar ook het feit dat dit antiek is dat niet kan worden vervangen als ze beschadigd zijn.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd in WOW.