Interview met ontwerper Aldwin Ong van Wilson Associates

In zijn eigen woorden begon Aldwin Ong zijn ontwerpcarrière vanuit een bescheiden begin van het onderwijs. Hij duwde echter altijd de envelop waar hij zijn inspiratie vandaan haalde. Van externe passies weg van de industrie tot het bijwonen van lessen die niet gerelateerd zijn aan zijn vakgebied tijdens de universiteit, zijn honger naar kennis heeft hem een ​​ander inzicht gegeven. Gevestigd in Singapore met Wilson Associates, heeft hij gewerkt aan diverse hotelprojecten zoals de Four Seasons Serengeti en het New World Hotel in Beijing, ervaringen die hem een ​​uitstekend standpunt geven over het veranderende designlandschap van de regio.

Wat inspireerde je om de sprong naar de industrie te maken?

Al vroeg in mijn carrière had ik het genoegen een klant te ontmoeten die het 'beste' hotel wilde creëren ter ere van zijn overleden vrouw. Het was zijn nalatenschap voor haar. De getijden waren tegen hem; tijd, de Aziatische financiële crisis en familie en vrienden die niet hetzelfde geloof deelden dat hij zijn droom kon verwezenlijken. Elk detail werd onder de loep genomen terwijl ik 18 uur per dag met hem zwoegde om zijn droom waar te maken. De ervaring die ik voelde toen we het hotel met succes openden, was onmetelijk. Dit stimuleerde mijn drive om elk project mijn ultieme inspanning te geven.

Wat is een drijvende kracht in uw ontwerpethos?

Ik ben altijd al gefascineerd geweest door relaties en diversiteit. Het is opmerkelijk om zo'n reeks wereldse culturen te zien en toch ook een homogene verbinding tussen hen te vinden. Je kunt het zien als je naar afgelegen bestemmingen reist, alleen om een ​​bekende hoek te zien of een bepaalde geur te ruiken die een gevoel van verbondenheid geeft. Het beste van alles is de gemeenschappelijke benaming van hoe de eetcultuur wordt ervaren. De geest van gastvrijheid in elke cultuur is gemeenschappelijk; het heeft geen kloof. Ik heb die ervaring altijd al willen vastleggen, dus horecadesign was een natuurlijke neiging voor mij. Ik wil ontwerpen maken met een ziel.

Heb je een bepaalde mentor die je uitdaagt en inspireert?

Four Seasons Serengeti

Architectonische visionairs zoals Mies Van der Rohe, Frank Lloyd Wright en Tadao Ando; marktleiders als Tony Chi, Yabu Pushelberg; en gastronomische buitenbeentjes zoals Heston Blumenthal. Elk van deze individuen doet geen concessies aan de kwaliteit van hun werk en vecht hard (ondanks obstakels in het leven) om te streven naar hun uiteindelijke doel; het hoogst mogelijke kwaliteitsniveau bereiken en grenzen verleggen.

Waar haal je je ideeën vandaan?

Design moet organisch en niet-beperkend zijn. Het betekent niet dat we ons niet aan normen of regels houden, maar richtlijnen moeten worden aangevochten. Het is belangrijk om de klant bij dit proces te betrekken en te kijken hoe ver we kunnen gaan. Door te putten uit verhalen die de plaats omringen - een kleur, misschien een spel of zelfs het tegenovergestelde van wat wordt verwacht - nemen we de klant mee op reis om lagen in ons ontwerp te ontdekken en te ontrafelen. We vinden het leuk om opnieuw uit te vinden en we spelen graag met contrasten; kalm en razend, nostalgisch en provocerend, zwart en wit. Ten slotte details, details, details; Ik ben een zelfverklaarde controlefreak. Ik ben hiervoor nog steeds in therapie!

Buiten de studio ben je een productieve kok. Hoe combineren de gourmet en de ontwerper?

Er is een fascinerende symbiotische relatie tussen een chef en een ontwerper. Beiden zijn gepassioneerd over hun creaties, nemen onmetelijk veel tijd en moeite om naar het perfecte concept te zoeken, testen, hertesten en maken tenslotte de 'gerechten' om de ultieme reactie van de gast te vragen. Het is interessant om te zien hoe chef-koks en ontwerpers zich op de achtergrond verbergen, met gebalde handen in afwachting van hoe hun werk zal worden ontvangen.

Net als in design heb ik geen kenmerkende stijl of gerecht. Ik laat mijn inspiratie, publiek en het moment beïnvloeden wat ik creëer. Wanneer we ons aanpassen, worden we het slachtoffer van technieken om koekjes te snijden.

Je bent ook een fervent fotograaf. Benut u deze passie ook in uw "dagtaak"?

Zwembad in het Hilton Jinan

Fotografie is voor mij een manier om gevoelens vast te leggen. In een ander leven zou ik portretfotograaf zijn, omdat ik menselijke emoties de meest fascinerende onderwerpen vind om op te focussen. Ik put uit mijn beide passies en vele andere invloeden elke seconde dat ik mijn ontwerpen bedenk. Mijn culinaire en fotografie-obsessies begeleiden me om materiaal of ontwerpverhoudingen zorgvuldig te bestuderen, omdat een onjuiste meubelgrootte of schaal een hele ruimte kan vernietigen. Het duurt even voordat elk stuk in de puzzel past.

Wat zal in de nabije toekomst de grootste impact hebben op architectonisch ontwerp?

Interconnectiviteit is de sleutel; gebieden moeten multivalent zijn. Ruimtes worden een belangrijk handelsartikel, dus ze moeten multifunctioneel zijn en kunnen vouwen en ontvouwen in verschillende functies. Sociale media dicteren sociaal gedrag. Mensen doen dingen tegelijkertijd en in kortere periodes, dus design moet dat weerspiegelen. Ik probeer verder te gaan dan huid-diepe benaderingen in ontwerp door te proberen sociale trends en menselijk gedrag te bestuderen en daarom moet ik deze sociale ontwikkelingen in mijn projecten integreren. Technologie is en zal altijd een belangrijke factor zijn in hoe mensen met elkaar omgaan en dat bepaalt hoe we ruimtes vormgeven. technologie zal meer geïntegreerd worden, dus we moeten bedenken hoe we dit kunnen innoveren. Architecten zouden sociale beeldhouwers zijn en er wordt vaak gevraagd om utopie te creëren.We kunnen de toekomst misschien niet voorspellen, maar we kunnen anticiperen op de wensen, verlangens en behoeften van de mensen.

Dit artikel is voor het eerst gepubliceerd in Palace 19.