Kim Lim-tentoonstelling opent in Singapore Tyler Print Institute

Kim Lim, ‘Twice’, 1966

'Kim Lim: Sculpting Light' is van 13 januari tot en met 3 maart 2018 te zien in STPI Gallery. De tentoonstelling toont werken van de late beeldhouwer en graficus in verschillende media van hout, steen, marmer en papier, in bruikleen van het landgoed van Kim Lim. Deze sculpturen en papierwerken tonen haar meesterlijke vermogen om lichtheid en gewichtloosheid te creëren in haar minimalistische, poëtische werken die stille meditatie stimuleren door hun sierlijke lijnen en rondingen, en het subtiele spel tussen licht en schaduw.

Lim verliet Singapore op 18-jarige leeftijd naar Londen, waar ze zich eerst inschreef aan de Saint Martin’s School of Art en vervolgens aan de Slade School of Fine Art, waarbij ze zich eerst toelegde op houtsnijwerk en vervolgens op het maken van prenten. In 1960 trouwde ze met de Britse kunstenaar William Turnbull en het echtpaar, dat twee zonen Alex en Johnny had, zou veel reizen, onder meer naar Egypte, Turkije en naar Zuidoost-Azië. Hun overzeese avonturen vormden de inspiratie voor haar artistieke praktijk, die ze voortdurend probeerde te ontwikkelen, waaronder het uitbreiden van haar werk tot de steen- en marmermedia eind jaren zeventig, en tegelijkertijd doorgaan met het maken van prints.

Hoewel de werken van Lim op grote schaal zijn tentoongesteld, vond haar laatste tentoonstelling in Singapore meer dan drie decennia geleden plaats in de National Museum Art Gallery in 1984. 'Kim Lim: Sculpting Light' zal de kunstenaar opnieuw introduceren bij de lokale kunstgemeenschap en de volleerde vieren kunstenaar op zich. ART REPUBLIK sprak met Alex Turnbull, die het landgoed van Kim Lim verzorgt, om meer te weten te komen over de kunstenaar, haar inspiratiebronnen en hoe de tentoonstelling bij STPI tot stand is gekomen.

Kim Lim, ‘Timeshift B’, 1993, zeefdruk, 39,2 x 52 cm

Lim was een kunstenaar die zowel in de beeldhouwkunst als in de grafiek werkte. Hoe hebben deze twee media (of werkwijzen) elkaar voor haar geïnformeerd?

Kim Lim begon haar creatieve leven als houtsnijder tijdens haar studie aan St. Martin's. Later schreef ze zich in de Slade in, waar ze prentkunst studeerde bij de etser Antony Gross en de lithograaf Stanley Jones. Gedurende haar hele carrière bleef ze in twee en drie dimensies werken en ze vond beide even belangrijk. Er is een directe correlatie tussen haar prentkunst en haar sculptuur, hoewel het ene niet altijd het andere voorafging.

Lim's werken bestaan ​​uit elegante lijnen en welvingen in haar sculpturen en op papier. Wat was voor haar als kunstenaar zo aantrekkelijk en / of wat vertegenwoordigen ze?

Al vroeg, en ongebruikelijk voor haar generatie, werd Lim geïnspireerd door alle Aziatische kunst. Ik zeg ongebruikelijk omdat veel van haar generatie en de vorige generatie door de oorlog waren getekend. Haar vader, Lim Koon Teck, was de magistraat die de leiding had over te dragen aan de Japanners toen de Britten Penang verlieten. Als gevolg daarvan had hij een diepgeworteld wantrouwen jegens de Japanners, waardoor Kim Lim's omarming van de Japanse esthetiek nog interessanter werd.

Kun je praten over de film ‘Beyond Time’ (2011) die zich richtte op je vader, de beeldhouwer William Turnbull? Er is een hoofdstuk over je moeder. Wat bracht je ertoe de documentaire te maken, en wat ontdekte je in het proces over je moeder dat je verraste?

Ik voelde dat het gemaakt moest worden en dat niemand anders het zou doen, of de toegang zou hebben gekregen tot mijn vader, een heel privé man van een generatie die, in tegenstelling tot de hedendaagse kunstenaars, terughoudend was om over zichzelf te praten. Ik besefte dat ik bevoorrechte toegang had en er volledig van profiteerde, en overtuigde mijn vader om zijn ervaringen te delen. Het gedeelte over Kim Lim was om een ​​aantal redenen essentieel voor de film. Ze was een essentieel onderdeel van zijn en ons leven en ze werd ons veel te snel ontnomen. Het was interessant om Bill te horen zeggen dat hij haar beschouwde als 'een van de beste artiesten' die hij kende, geen klein compliment gezien zijn vriendschap met artiesten als Giacometti en Rothko.

Kim Lim, ‘Bridge’, 1975, hout (21 secties), 35 x 5,75 x 1,25 cm

 Waar ging het om Constantin Brâncuși-werken, met name ‘The Kiss’, die Lim als kunstenaar boeide?

Brancusi was een van Kim's helden. Een van de belangrijkste dingen van ‘The Kiss’ is wat er gebeurt als de twee hoofden samenkomen en de ruimtes ertussen. Kim was gefascineerd door de kracht van de tussenruimtes.

Hoe hebben je ouders door de jaren heen artistiek samengewerkt en / of elkaars werk beïnvloed? Misschien kunt u zich concentreren op of een opmerking toevoegen over hoe reizen bijzonder belangrijk was voor hun werk?

Voor beide ouders was het creatieve proces een privé-aangelegenheid, hoewel ik Kim vaak in haar ketelpak en bandana zou zien woedend in de achtertuin uithakken. Voor zover ik weet, hebben ze nooit "samengewerkt" aan werken samen, maar ze hebben veel gereisd door het nabije en verre oosten, wat een enorme invloed had op hun beide werk. Het is belangrijk om te onthouden dat Bill tijdens de oorlog piloot was en dus al naar India en Ceylon was gereisd (zoals Sri Lanka toen heette), dus hij stond open voor reizen in een tijd dat bijna niemand reisde. Hetzelfde gold voor Kim die over de hele wereld reisde om haar dromen na te streven om kunstenaar te worden.Niet alleen waren de plaatsen van invloed, maar ook de materialen die ze op deze reizen zagen, zoals de steen uit de Japanse tuinen en het hout van Cambodjaanse kistmakers, die allemaal in hun werken zouden worden weerspiegeld.

Hoe was het om samen met je broer Johnny op te groeien wat betreft het observeren en / of samenleven met Lim als kunstenaar? Wat is een favoriete herinnering die je in de studio of ergens anders hebt die haar als artiest voor onze lezers enig licht zou kunnen werpen?

We zijn opgegroeid omringd door kunst, maar in een tijd waarin maar heel weinig mensen geïnteresseerd waren in kunst. Onze schoolvrienden kwamen naar ons huis en wezen naar de grote geschilderde staalfabrieken in de voortuin en vroegen wat ze waren. We gingen ervan uit dat iedereen ze in huis had. Mijn moeder had een enorme drukpers in haar atelier in huis. Ze zou Johnny en ik vragen haar te helpen het wiel te draaien om de afdrukken te maken. Ze zou ons ook kleine delen van de koperen platen geven om onze eigen gravures te maken.

Kim Lim, ‘Relief X’, 1993, litho, 51 x 76 cm.

Hoe is de tentoonstelling bij STPI tot stand gekomen?

Ik ontmoette Emi een paar jaar geleden via een gemeenschappelijke vriend E-Len Fu die een zeer sterke voorstander was van het werk van mijn moeder. Ik denk dat Emi aanvankelijk niet zeker wist of de show zou werken, aangezien de STPI over het algemeen met levende artiesten werkt. Een paar maanden later kreeg ik echter een telefoontje van haar. Ze zei dat ze niet kon stoppen met denken aan Kim's werk en dat ze een show wilde doen. Ik was erg blij, want het was een missie van mij voor Kim Lim om erkend te worden als een van de pioniers van de Singaporese en Zuidoost-Aziatische kunst.

Haar laatste tentoonstelling in Singapore was in 1984 in de National Museum Art Gallery? Waarom denk je dat het zo lang heeft geduurd voordat er weer een solotentoonstelling in Singapore wordt gehouden, en waarom nu?

Dit heeft een aantal redenen, maar vooral omdat kunst in Singapore tot voor kort niet als iets belangrijks werd gezien. Ik denk dat Singapore een handelscentrum is geweest, maar het is pas omdat het is uitgegroeid tot een centrum van de Zuidoost-Aziatische cultuur, dat de betekenis van kunst prominenter is geworden. Ook de opening van de nieuwe National Gallery Singapore en de grote aankoop van werken door Kim Lim is ongetwijfeld een belangrijke factor.

Ik begrijp dat zowel papierwerken als sculpturen zullen worden opgenomen in de tentoonstelling bij STPI. Naar welke hoogtepunten kunnen we uitkijken?

Een prachtige en uitgebreide weergave van prints en sculpturen die de breedte van het werk van Kim Lim weerspiegelt tijdens haar carrière als kunstenaar.

Hoe belangrijk was in het algemeen vereenvoudiging voor Lim's werken en kunstpraktijk als geheel?

Grootste belang.

Waarom maakte Lim over het algemeen sculpturen in 'hanteerbare' formaten die op ooghoogte konden worden vastgehouden of beoordeeld, en niet groter?

Kim maakte een aantal grotere werken zoals ‘Spiral 3’ en ‘River Stone’ (1991), maar deze waren beperkt. Dit komt vooral omdat ze, net als bij mijn vader, nooit assistenten heeft gehad en alle werken zelf heeft gemaakt. Terwijl ze alles met de hand sneed, dicteerde dit duidelijk hoe groot de werken zouden worden.

Wat zorgt er volgens jou voor dat de sculpturen en prints van Lim werken om te waarderen en te bewonderen?

Hun rust, hun tactiele kwaliteit en hun eenvoud.

Kim Lim, ‘Ring’, 1972, roestvrij staal, diameter 66 x 12,7 x 12,7 cm

Welke plannen heb je voor het landgoed Kim Lim in 2018? Komen er meer projecten in Singapore / Zuidoost-Azië?

We werken hard aan alle aspecten van zowel haar als mijn vaders werk en hopen dat ze de erkenning krijgt die ze verdient als een van de pioniers van de Zuidoost-Aziatische kunst. Er is opgemerkt dat ze Singapore verliet, maar het is belangrijk om te onthouden dat ze dit moest doen om haar carrière als artiest voort te zetten, omdat het onmogelijk was om dit carrièrepad in Singapore in de jaren vijftig te volgen. Het was een grote bron van voldoening om haar en haar werk te zien en tentoon te stellen op de plek van haar geboorte.

Meer informatie op stpi.com.sg en kimlim.com.

Dit artikel is geschreven door Nadya Wang voor Art Republik Issue 17.