Lin Jingjing bij de Sarthe Gallery, Hong Kong

Lin Jingjing

Volgens de Franse antropoloog Marc Augé is de luchthaven een 'non-place' in de supermoderne wereld waarin we leven, waar de identiteit van het individu onbelangrijk wordt bij het navigeren door de stedelijke ruimtes die het bezet.

De in Beijing geboren, in New York gevestigde hedendaagse kunstenaar Lin Jingjing heeft dit idee uitgebreid om van 16 september tot 14 oktober een nieuwe multimediale solo-expositie, 'Take Off', te organiseren in de Sarthe Gallery op het Global Trade Square in Wong Chuk Hang in Hong Kong. , waarin de ruimte wordt getransformeerd in de artistieke versie van de luchthaven, met herkenbare visuele betekenissen zoals aankomst- en vertrekborden, luchthavenborden en paspoorten. Deze zijn echter niet zoals ze gewoonlijk verschijnen.

Ten eerste, in plaats van vluchtinformatie te presenteren, zijn de aankomst- en vertrekborden LED-displays met beladen woorden zoals 'commitment' en 'collusie' die commentaar geven op actuele kwesties in de samenleving, evenals de menselijke emoties die ze veroorzaken, zoals ' angst ”en“ frustratie ”. De kunstenaar zegt: "Onze emoties zijn in beweging, net zoals ze op de borden staan ​​wanneer ze verschijnen, verdwijnen en weer verschijnen en in hun willekeurige volgorde blijven ze verbonden en overschrijden ze de grens tussen de realiteit en onze gemoedstoestanden."

Lin Jingjing, ‘Onze enige beveiliging is ons vermogen om te veranderen’, 2017. Afbeelding met dank aan de kunstenaar en de Sarthe Gallery.

De borden, met de stortvloed aan veranderende informatie, zijn uiteindelijk een commentaar op de ongemakkelijke, onvoorspelbare toestand van de wereld waarin we vandaag leven, en hoe we worstelen om te begrijpen wat er aan de hand is. In de verklaring van de kunstenaar over het werk merkt ze op: 'Ongelovige politieke spraak heeft ons vermogen om onderscheid te maken tussen goed en kwaad verminderd, en de steeds escalerende oorlogsdreiging heeft ons vertrouwen in de mogelijkheid van vrede ondermijnd. We hebben onze culturele identiteit verloren en zijn bezorgd en verward geworden over de veiligheid van ons respectieve thuisland. '

De esthetiek van Lin's nieuwe tentoonstelling kan verschillen van een eerdere show in de Sarthe Gallery in Hong Kong in 2014, 'Promise Again for the First Time', waarin haar mixed media-werken van gereproduceerde monochromatische foto's van het leven in China te zien waren met geometrische patronen geborduurd met kleurrijke katoenen garens. Toch blijft het concept achter de werken in het oeuvre van de kunstenaar consistent. 'Bij nader inzien zijn ze gevuld met paradox, alleen is het presentatieformaat anders', zegt Lin. "Ik hoop dat we door de theatraliteit en absurditeit van dit werk zullen heroverwegen wat we vaak denken dat normaal is, maar eigenlijk niet is."

‘Take Off’ zet de kijker ertoe aan om na te denken over hun eigen verontrustende ervaringen op de luchthaven als een weerspiegeling van het supermoderne leven, waarbij te optimistische weergave van de realiteit wordt blootgelegd door gevoelens van onzekerheid, angst en verlies van individualiteit in de huidige samenleving naar de oppervlakte te brengen. "De technologische vooruitgang heeft een veelzijdige impact op ons leven, met sommige industrieën die voor altijd overbodig zijn geworden, en met big data zijn er enkele mogelijkheden die worden misbruikt of die op een grenzeloze manier sterker kunnen worden, en die leidt tot een debat over iemands identiteit, rechten, privacy ”, zegt de kunstenaar. "Of onze toekomst nu iets is om enthousiast over te zijn, of om gevreesd en diep bezorgd over te zijn, we moeten de betekenis van het menselijk bestaan ​​heroverwegen en waar het naartoe gaat."

De tentoonstelling herinnert de kunstenaar aan de noodzaak om bewuster te leven, wat tot uiting komt in de titels van de kunstwerken, zoals 'Critical Thinking Matters: It's Time to Reinvent, Rethink, Re-strategise' en 'Our Only Security is Our Ability veranderen'. Hoewel deze een pessimistisch beeld schetsen van de toestand van de wereld, geeft de kunstenaar wel degelijk keuzevrijheid aan de kijkers, die in staat lijken te zijn om veranderingen aan te brengen om de controle over hun eigen welzijn terug te krijgen.

Lin Jingjing, ‘Critical Thinking Matters: It’s Time to Reinvent, Rethink, Re-strategise, and Grow’, 2017. Met dank aan de kunstenaar en de Sarthe Gallery.

De materialen die Lin gebruikt, helpen ook om haar ideeën over te brengen. ‘Gebruikersnaam of wachtwoord onjuist’ bestaat uit 50 paspoorten die worden vertegenwoordigd door echte omslagen uit verschillende landen, waaronder de Republiek India en de Socialistische Republiek Vietnam, en elk op marmer. "Het doel van het paspoort is om de identiteit van de houder te bewijzen, in het bijzonder de wettigheid van de identiteit, de herkenning en de traceerbaarheid ervan. Het moet vriendelijkheid aangeven en bewijzen dat de houder geen gevaarlijke persoon is om door de douane te mogen ”, zegt de kunstenaar.

De kunstenaar heeft marmer gekozen vanwege zijn representatieve kenmerken. 'Marmer is zwaar, koud, onvindbaar, onbeweeglijk en zelfs niet meewerkend', zegt de kunstenaar. "Marmer gebruiken om paspoorten opnieuw te creëren is een vorm van extreme paradox, om te laten zien hoe iemands identiteit in reële termen is, niet aantoonbaar en te onderscheiden van de volgende in de huidige samenleving waar het individu in wezen is gewist.Er is geen betere metafoor dan bij de hordes bezoekers bij de douane die anonieme vreemden voor de officier worden terwijl ze worden verwerkt om de toegang tot het land te krijgen of te weigeren. ' Op de openingsavond treden performanceartiesten op als luchthavenmedewerkers die het lot van de aankomende passagiers in handen hebben.

de Sarthe Gallery

Het verlies van individualiteit in de hedendaagse samenleving heeft een poging tot geluk gestimuleerd. Met de luchthaven als metafoor voor het leven in de supermoderne samenleving, snijdt het werk 'Dit is het begin van mijn wanhoop' tot de kern van de menselijke conditie. 12 gekleurde transparante acryl lege dozen geven de gepubliceerde zelfhulpboeken weer voor het nastreven van geluk, zoals ‘Searching for Happiness’ door Martin Thielen en ‘A Fifty Percent Chance of Happiness’ door Gary Kuper.

De kunstenaar merkt op dat het drukvolume en het verkoopvolume van deze boeken schokkend hoog zijn en ons laat zien hoeveel mensen verlangen naar geluk en hoeveel mensen zich hulpeloos voelen bij deze zoektocht. De urgentie van de woorden op de kleurrijke doos tegenover de leegte van de doos onthult de paradox die schuilgaat in ons technicolor dagdromen en de bittere teleurstelling die ons te wachten staat.

Andere werken op de tentoonstelling zijn onder meer App 1 en App 2, advertenties van onrealistisch krachtige apps. App 1 houdt persoonlijke informatie bij van mensen die de luchthaven passeren om het incheckproces te vergemakkelijken, terwijl App 2 informatie smeedt als een vorm van check-and-balances voor App 1, en commentaar geeft op de vage grenzen tussen feit en fictie in de digitale wereld.

Al met al is de tentoonstelling een keiharde kijk op de realiteit van het leven in een tijd van technologische vooruitgang die zowel voordelig als mogelijk schadelijk is, en hoe het leven beladen is met gebeurtenissen die grotendeels buiten ons bereik van invloed vallen, alleen verstoord door onze moedige pogingen, met wisselend succes, om op een constant veranderend terrein enige schijn van controle terug te krijgen.

Het gezegde luidt: "het niet-onderzochte leven is het niet waard om geleefd te worden". De tentoonstelling is een tijdige herinnering voor een herevaluatie van het leven in de hedendaagse samenleving en om de eeuwige grote vraag naar de zin van het leven te beantwoorden.

Meer informatie op desarthe.com

Dit artikel is geschreven voor het komende nummer van Art Republik.