Natuurhistorisch museum van Londen krijgt make-over
Dankzij architecten van Niall McLaughlin Architects en landschapsarchitecten Kim Wilkie, wordt verwacht dat het Natural History Museum in Londen een paar nieuwe functies zal hebben. Met de bouwvergunning die dit jaar is verleend, bevindt het museum zich momenteel in de fondsenwervingsfase en streeft het ernaar het project tegen 2020 te voltooien.
De introducties zullen de toegang, het terrein en de wilde tuin van het museum verbeteren, te beginnen met de ingang, het plein. Het is een aangenamere ruimte waar bezoekers zich kunnen verzamelen en ontspannen en de veranderingen zullen zich uitstrekken tot aan de Eastern Grounds. The Eastern Grounds zal een nieuwe bronzen cast van een diplodocus bevatten, evenals een geologische tijdlijn van de evolutie van de aarde, compleet met ingewikkelde landschapsarchitectuur. De bronzen cast is niet hetzelfde als de 'Dippy the Diplodocus'-handtekening die momenteel in de centrale hal van het museum staat - het zal het museum in 2017 verlaten om in 2018 een Britse tournee te maken.
The Western Grounds
De Western Grounds zullen worden uitgebreid en de Wildlife Garden zal verdubbelen in omvang en driekwart van zijn huidige iteratie te midden van het stedelijke groen. Terwijl het Natuurhistorisch Museum van Londen in april 1881 zijn deuren opende voor het publiek, gaat de oorsprong minstens een eeuw eerder terug. Het oorspronkelijke concept voor de ruimte is opgesteld en voorgesteld door Sir Hans Sloane. De arts uit de hogere kringen was een fervent reiziger en verzamelde natuurhistorische exemplaren.
Na zijn dood in 1753 stond Sloane's wil het Britse parlement toe zijn collectie van 71.000 items te kopen, die ze vervolgens in een museum wilden huisvesten en tentoonstellen. Het British Museum, dat speciaal voor dit doel werd gebouwd, voegde later bevindingen van Victoriaanse ontdekkingsreizigers toe aan zijn collectie van nieuwe soorten exotische dieren en planten uit het Britse rijk. De romaanse structuur wordt toegeschreven aan Alfred Waterhouse, die terracotta als een belangrijk materiaal gebruikte vanwege zijn veerkracht in barre klimaten.
De colonnade 's nachts
Tot 1963 bleef het Natural History Museum onderdeel van het British Museum, waarna het in 1992 officieel zijn huidige naam kreeg. “Met meer dan 5 miljoen bezoekers per jaar hebben we een ongelooflijke kans - en verantwoordelijkheid - om nog veel meer mensen te inspireren om te leren over de natuur ”, zei de museumwoordvoerder in een verklaring. 'We denken dat de plannen precies dat zullen doen, helemaal rond het museum in plaats van in één hoek.'
