Geluid maken, geen kleding: Designer Jun Takahashi
Lees alles over Jun Takahashi - de eigenaar / ontwerper / belichaming van UNDERCOVER - een term die veel opduikt is 'buitenstaander'. Van iteraties van gothic punk tot het herwerken van 25 jaar van zijn 'grootste hits' in streetwear voor mannen voor de lente van 2016 (met een aanzienlijke injectie van Star Wars), tot sprookjesachtige nimfen en Victoriaanse meisjes in doornenkronen en hoorns, UNDERCOVER heeft een gevestigde naam zichzelf als degene om naar te kijken tijdens Paris Fashion Week.
Jun is altijd verbluft met een boeiende dualiteit en voelt zich het meest thuis in een werveling van chaos en schoonheid - er is een paar sneakers in de huidige herfstcollectie voor heren 'Instant Calm' van herfst 2016, met de woorden 'Chaos' en 'Balance' erop geëtst respectievelijk de linker- en rechterkant; de sneakers leven, net als UNDERCOVER zelf, in de ruimte tussen die twee tegengestelde standpunten. Terwijl zijn inspanningen van de afgelopen decennia een scherpere esthetiek vertoonden, voortkomend uit een punk / rebels wereldbeeld, is zijn couture uitgegroeid tot een elegante, wild fantasierijke output; allemaal tegelijk sinister en speels, sensueel en surrealistisch en altijd met een vleugje humor.
'Kleding heeft betekenis. Anders zijn het gewoon cocktailjurken en tassen - en dat is niet interessant '', zegt Jun in een interview met Zaken van mode eind vorig jaar. Het is een overtuiging die wordt belichaamd in het motto van het merk: 'We Make Noise, Not Clothes'. “In mijn werk wil ik niet alleen iets leuks of leuks uitdrukken, maar er iets achter vinden. Ik denk dat het heel menselijk is. "
'Ik neem die schattige teddybeer en geef hem een beetje een schok - dat beetje geweld. De combinatie is iets dat het echte schoonheid geeft. Ik ontken schoonheid niet, maar presenteer het in een ander licht. ”
UNDERCOVER begon in 1990 als een bescheiden grafische t-shirtlijn terwijl Jun Takahashi nog een student was aan het Bunka Fashion College. Het was uitverkocht nu iconisch NERGENS winkel die hij oprichtte met Nigo, de oprichter van het cult-streetwear-label A Bathing Ape (overigens werd NOWHERE in 2009 een paar maanden herrezen als pop-upwinkel in de Londense Dover Street Market).
Als student in de afgelopen jaren (terwijl ik het aan anachronistische leraren heb vastgehouden: "Ik vroeg me af hoe ik 'ontwerp' kon leren van leraren die veel ouder waren dan ik. Dus zei ik tegen mezelf dat ik alleen technieken op school zou leren, niets anders." ), veranderde zijn leven toen hij zijn eerste Comme des Garçons-show zag. 'Ik was zo onder de indruk. Het overtuigde me om modeontwerp te beschouwen als volledig vrij in creatieve expressie. Met haar werk [Rei] Kawakubo zei [dat] het niet uitmaakt of het avant-garde of straat is: creativiteit is creativiteit. " Met een iconoclastisch / oneerbiedig streven naar conventionele normen en ideeën, ontmantelde UNDERCOVER de kloof tussen de straat en de landingsbaan lang voor het huidige tijdperk van luxe streetwear. UNDERCOVER wordt geprezen voor zowel zijn grafische t-shirts, vereerd door tieners, als zijn conceptuele runway-stukken. De radicale benadering is gedeeltelijk te danken aan het feit dat Jun een ongekende stap heeft gezet door eerst een meer couture-geneigde dameskledinglijn te creëren en vervolgens moedig op te treden tegen en naast het mode-etablissement. Dit was een aanzienlijk verschil met de aanvaarde vooruitgang voor de Japanse streetwear-labels, waarvan de merkextensies alleen bedoeld waren voor muziek en sportkleding.
Over het onderscheid in UNDERCOVER's couture: de herenkleding is gewoon de kleding die hij wil dragen, terwijl de vrouwen een meer conceptuele, abstracte propositie zijn. Jun beweert, ongeacht de prijs of complexiteit van een kledingstuk, hij neemt alles wat hij creëert op met dezelfde creativiteit, die lijkt te zijn opgeroepen uit het grenzeloos uitdijende, fantasierijke, vervormde UNDERCOVER-universum dat zijn geest is.
Kijkend naar Jun's output voor UNDERCOVER door de jaren heen, en de bestaansbenadering daarbij, is het niet verrassend dat hun belangen niet strikt beperkt zijn tot haute couture. Zijn shows worden vaak omschreven als "punk performance theater", omdat hij beweerde "dat hij meer geïnteresseerd was in het ontwerpen van graphics dan in kleding"; UNDERCOVER heeft haar denken altijd buiten de grenzen van mode en kleding maken verbreed, en dat heeft hen in staat gesteld projecten op hun eigen, eigenzinnige manier aan te pakken, zowel binnen als buiten de mode.
Zijn accessoires zijn vaak volledig sculpturaal, zonder de conventionele vormen van wat lederwaren zouden moeten zijn, zijn shows zijn uitvoerig visueel barok en illustreren een weelderig universum dat zijn kleding en personages bewonen. Hij heeft samengewerkt met de Japanse speelgoedfabrikant Medicom om sculpturale objecten te maken van de GILAPPLE-lampen tot de 'Hamburger'-lampen (een appel met een klassieke koplamp erin ingebed; en een verzamellamp gemaakt naar een hamburgerkarakter met grote cartoonogen en fanged tanden, respectievelijk), naar depressieve versies van iconische Sanrio-personages zoals My Melody en Hello Kitty met GILAPPLES.
Als schilder zelf vindt Jun inspiratie in schilderijen en vaak komen ze op de kleding zelf terecht.In 'Instant Calm' - de donkere, groteske, Vlaams-renaissancistische schilderijen van de Belgische kunstenaar Michael Borremans inspireerden de collectie - een zwarte parka bootst het onderwerp na in Borremans '' Black Mold '(en in een meta-shift is het schilderij zelf versierd op de stof). Bekende voorbeelden: van zijn Ready-To-Wear Lente 2015-collectie voor vrouwen, was zijn inspiratie en bemonstering van 'The Garden of Earthly Delights' (1503) van de Nederlandse kunstenaar Hieronymus Bosch (1503) het middelpunt, tot, in de woorden van Nick Knight's SHOWStudio-website: "Voor de lente / zomer van 2016 heeft Jun Takahashi Nick Knight's afbeelding 'Paint Explosions, 2015' opnieuw toegeëigend, een gelimiteerde leren blousonjas gecreëerd", naar zijn enorm gerespecteerde / gewilde crossover-collectie met de eminente Supreme van New York, waar het schilderij van Nicolas De Largillière's 'Étude de Mains (A Study of Hands)' (1715) is te zien in een all-over print op een sweatshirt / short met capuchon. Het schilderij hangt momenteel in het Louvre.
Eind vorig jaar hield UNDERCOVER een enorme overzichtstentoonstelling om zijn 25-jarig jubileum te vieren in de Tokyo Opera City Art Gallery, die net voor Kerstmis eindigde, zonder plannen voor een internationale tour. Terwijl andere merken en labels van de gelegenheid gebruik zouden maken om te genieten van de pracht van niet alleen overleven, maar de overhand hebben en nog steeds compromisloos de vlag voeren vanwege zijn idealen - kenmerkend voor het merk, was het een echte, subtiele en ingehouden affaire en zonder hoofdletter als een kans om zijn merkwaarden of uitbreiding te prijzen. In de inleiding uit de catalogus van de show mijmerde Jun Takahashi dat hij zijn label opzette 'met weinig aandacht voor hoe dit mijn toekomst zou kunnen vormen'. Zijn nederigheid en oprechtheid stonden centraal in de geschiedenis van UNDERCOVER - deze derde show in Tokio in 1995 heette 'The Last Show', zoals hij beweerde toen hij begon, zijn doel was om minstens drie seizoenen door te gaan. Deze tentoonstelling is getiteld 'Labyrinth' omdat, in de woorden van Jun: "het voelt alsof ik tast in het donker en dwaal in een labyrint zonder einde in zicht".
Komt uit een super drukke periode; net te zien tijdens Paris Fashion Week, een 25-jarig jubileum groot retrospectief 'Labyrinth', op de aankomende monografie UNDERCOVER die de afgelopen maand op Rizzoli is uitgebracht (met de cover art geschilderd door de man zelf) - we gaan zitten met Jun om te vinden uit wat het UNDERCOVERISM-universum bij elkaar houdt.
Wanneer begon je liefde voor mode en hoe leidde dat tot UNDERCOVER?
Sinds ik op de basisschool zat, denk ik dat ik altijd zelf uitkoos wat ik wilde dragen en schreef ik op mijn afstudeeropdracht "mijn droom is om ontwerper te worden". Na mijn afstuderen aan de middelbare school, ging ik naar Bunka Fashion College. Op school ontwierpen mijn vriend en ik t-shirts en begonnen UNDERCOVER.
Hoe is de naam UNDERCOVER ontstaan?
Ik wilde het merkimago verdacht en geheim maken.
Je hebt vaak gezegd dat dualiteit iets is dat je aanspreekt; "Wij zijn mensen - perfectie is niet cool." Waar gaat het over chaos, de diversiteit en veelheid van tegengestelde factoren die je boeien; wat betekent schoonheid voor jou?
Mensen hebben verschillende gezichten, ongeacht of ze goed of slecht zijn. Als je die allemaal accepteert, kun je het aantrekkelijk vinden. Diverse en veelzijdige chaos; dat is schoonheid voor mij.
Net zoals het ethos van het merk "We Make Noise, Not Clothes.", Wanneer realiseerde je je dat mode beladen ideeën en gevoelens kan kanaliseren?
Tegen de tijd dat ik me realiseerde, maakte ik al dingen op een manier die jij zegt (dat ik gevoel en houding in kleding laad). Het is volkomen natuurlijk voor mij.
Zijn herinneringen, nostalgie belangrijk voor jou?
Soms is het nodig om terug te kijken op het verleden. Wanneer het aantal ervaringen uit het verleden toeneemt, helpt het bij het creëren.
Kunt u ons meer vertellen over uw artistieke proces?
Het hangt er van af. Vaak breid ik mijn ideeën uit van wat ik toen voelde, of ik raakte geïnspireerd door muziek, films of kunst. Andere keren wil ik iets anders doen dan de vorige collectie. Of ik wil hetzelfde thema van het vorige seizoen voortzetten, maar de ideeën nog verder uitbreiden. Fundamenteel probeer ik eerlijk te zijn met wat ik voel.
Hoe ziet je dagelijkse routine eruit?
Mijn werktijden zijn perfect gepland. Op die manier is er geen tijdverspilling en wordt het voor mij makkelijker. Onze medewerkers kunnen ook volgens dat schema werken. Ik denk dat planning erg belangrijk is om te doen.
In uw collecties is het werk van Hieronymus Bosch en Michael Borremans al eerder verwerkt. Heeft kunst - met name schilderen - een fascinatie voor jou?
Het is buitengewoon fascinerend. Ik schilder mezelf ook. Ik geloof dat schilderen goed samengaat met kledingontwerpen.
Wie zijn enkele van de artiesten waar je naar opkijkt / waarin je nu geïnteresseerd bent?
Er zijn er zo veel…
Je modeshows voelen altijd dramatisch en meeslepend aan, bijna net als theater- en uitvoerende kunst - zijn verhalen en verhalen iets waar je aan denkt in je werk, wanneer je een collectie ontwerpt en vervolgens presenteert?
Ik ben niet geïnteresseerd in shows waarbij modellen gewoon lopen. Ik beschouw een show altijd als entertainment en ik hoop oprecht dat mensen zich emotioneel voelen door mijn shows.
Je collecties lijken in de loop van de jaren met je mee te zijn geëvolueerd, de uiterlijk punk-agressieve esthetiek is teruggebracht tot een staalachtige, donkere elegantie momenteel.Hoe zie je jezelf nu, vergeleken met toen je voor het eerst begon?
Je hebt gelijk. Als je me vraagt of ik als persoon volwassen ben geworden, denk ik niet zo veel, maar ik weet zeker dat wat ik maak, is geëvolueerd. De woorden als ‘punk’ en ‘agressief’ komen niet meer aan de oppervlakte, maar zijn geworteld in al mijn ontwerpen.
Kunt u ons meer vertellen over uw behoefte om te creëren en uw standpunt over geld - ziet u het als een middel om uzelf meer vrijheid te geven en de mogelijkheid om uw visie verder te ontwikkelen?
Ik denk dat ik ben geboren met dit kenmerk. Ik toon mijn waarde van bestaan voor de samenleving door iets te creëren. Ik waardeer dat er veel mensen zijn die sympathie hebben voor wat ik maak en het geeft me een gevoel van voldoening.
Je ontwerpt letterlijk alles - van de kleding, de reclamecampagnes tot zelfs kleine onderpanden, niet anders dan wat Hedi Slimane bij Saint Laurent doet. Hij zegt onlangs over zijn aanpak: “Elk detail lijkt belangrijk. Het gaat om consistentie ... Het is nogal overweldigend om al die elementen te ontwerpen, maar als het huis een duidelijke stem wil behouden, is er geen andere keuze. Is het iets waar jij ook aan denkt, de visie van UNDERCOVER onderscheidend en consistent houden?
Ik ben het helemaal eens met Hedi.
Wat is het einddoel?
Qua werk weet ik het nog niet. Maar op persoonlijk vlak wil ik dat mijn familie vreedzaam leeft.
Denkt u dat het leven in Tokio de manier heeft beïnvloed waarop u uw praktijk in het algemeen benaderde? Wat trekt jou persoonlijk naar de stad?
Een mix van verschillende dingen. Dat is de originaliteit van Tokio en dat is wat mensen aantrekt.
Je hebt het eerder gehad over de muziek van de Sex Pistols, The Clash, Led Zeppelin en het effect dat het op je had. Waarom denk je dat muziek zo'n belangrijke invloed blijft hebben op je leven en je ontwerpen?
Ik denk niet dat die bands alleen (Sex Pistols, The Clash, Led Zeppelin) me zoveel hebben beïnvloed. Ik word altijd beïnvloed door veel meer verschillende muziekgenres.
Wat vind je vandaag van Punk als culturele kracht? In het verleden omarmden tieners punk rock om te ontsnappen en te reageren op hun omgeving. Vindt u het relevant om de houding nu levend te houden, meer dan voorheen, aangezien we een afvlakking van perspectieven ervaren met mensen die streven naar generiek, steriel perfectionisme in de huidige hedendaagse visuele cultuur?
Ik wil altijd in gedachten houden dat ik stereotypen blijf uitdagen. Vooral tegenwoordig voel ik de neiging dat iedereen hetzelfde moet zijn en daar ben ik helemaal tegen. Iedereen moet aandringen op zijn individualiteit en daar het recht toe hebben.
Ik vraag me af of je je altijd een beetje een buitenstaander hebt gevoeld.
Vanuit het standpunt van het grote publiek geloof ik dat ik een buitenstaander ben, maar ik ben een buitenstaander met gezond verstand.
Wat is de toekomst voor jou?
In de schepping blijf ik mezelf pushen.
Dit artikel is voor het eerst gepubliceerd in Art Republik.
