Max Mara keert terug naar huis voor Resort 2019
De modewereld is in de loop der jaren uitgegroeid tot een modecircus, waar de bestemming van de modeshow functioneert als een reclamecampagne - een levende tentoonstelling die de sfeer en gedachten van de ontwerper voor de collectie samenvat. Daarom bracht Max Mara hun Resort 2019-collectie naar hun geboorteplaats Reggio Emilia, Italië, als een artistiek eerbetoon aan de eerste fabriek van het maison en de verzamelruimte van het hoofdkantoor, Collezione Maramotti.
Max Mara keert terug naar huis voor Resort 2019
-
- Max Mara - Resort 2019 opgezet
-
- Max Mara - Resort 2019 opgezet
-
- Max Mara - Resort 2019 opgezet
-
- Max Mara - Resort 2019 opgezet
Het Collezione Maramotti-museum toont een reeks onschatbare werken van hedendaagse Italiaanse kunstenaars van Piero Manzoni en Alberto Burri tot Pino Pascali en Jannis Kounellis, het ideale decor voor Max Mara's creatief directeur Ian Griffiths om de avant-garde kunstbeweging om te zetten in inspiratie. Dit zijn de artiesten die met gedurfde gebaren spreken en de tactiele, gedeconstrueerde en rauwe rand van de moderne mode inspireerden. Griffiths: “Ik weet dat dit een kostbare locatie is voor de familie Maramotti, die ze erg dierbaar is, en ik voel me vereerd hier voor het eerst te mogen zien. Het is een geweldige uitdaging voor mij en ik wilde een collectie maken die de locatie waardig zou zijn. "
"Ik hou van het idee om iets te nemen dat een absolute klassieker is en er één ding aan te doen dat verandert hoe je het kunt dragen", - Ian Griffiths
Als een lang gepland eerbetoon aan de oprichter, bedacht Griffiths een reeks verfijnde ontwerpen die een riff zijn op enkele van de sterkste vintage kledingstukken van Max Mara, geretoucheerd met subtiele referenties van de Maramotti-kunstcollectie. Een voorbeeld: de openings- en sluitingslooks waren moderne adopties van de 101801-kamelenjas die voor het eerst werd geschetst door Anne Marie Beretta in 1981. Vandaag reproduceerde Griffiths het ontwerp in zwart-wit, op maat gemaakt in een op een cape geïnspireerde overjas die de delicate weerspiegelt gestratificeerde jute van "Sacco E Rosso" van Alberto Burri.
De rest van de collectie bestaat uit onregelmatig plissé op broeken, lijfjes en blouses, of getransplanteerd in slappe tactiele leren tassen, geïnspireerd op een Piero Manzoni, of het werk van Manzoni geëtst in de typografische en handgeschreven prints, en ruches die een Maramotti- vertaalde eigendom van Burri. Waar het begon in 1951 toen Achille Maramotti zijn modernistische structuur presenteerde als de identiteit van Max Mara, schildert Griffiths een portret van het huis, gedefinieerd door zijn jassen om het verhaal te vertellen van het al lang bestaande Italiaanse huis.
