Nobel Peace Center Highlight: The Photography of Sim Chi Yin

Visuele verteller Sim Chi Yin is geen onbekende in het nemen van risico's. Als voormalig buitenlandse correspondent staat de Singaporese bekend om het zichtbaar maken van de ondergerapporteerde onderwerpen door nauwgezet onderzoek en krachtige multimediavertelling, zoals met haar huidige tentoonstelling 'Ban the Bomb' in het Nobel Peace Center in Oslo, Noorwegen van 12 december 2017 tot 25 november 2018.

Links: luiken boven silo's die in de jaren zeventig raketten bevatten die bedoeld waren om binnenkomende Sovjet-kernkoppen, North Dakota, neer te schieten. Rechts: de Noord-Koreaanse stad Hyesan, ongeveer 120 km van de nucleaire testsite van Noord-Korea. Foto gemaakt door Sim Chi Yin voor het Nobel Vredescentrum, 2017.

Sim kreeg de opdracht om het werk van Nobelprijswinnaar 2017-winnaar International Campaign to Abolish Nuclear Weapons (ICAN) te presenteren. Sim was belast met het documenteren van de omgeving van kernwapenfaciliteiten op afgelegen plaatsen in de Verenigde Staten en Noord-Korea en begon aan een intense en soms gevaarlijke reis van twee maanden, waarbij hij 6000 kilometer aflegde langs de grens tussen China en Noord-Korea en door zes Noord-Amerikaanse staten om fotograferen en documenteren raketsilo's en nucleaire testlocaties.

Getiteld 'Fallout', Sims fotoserie van 36 foto's en een korte video-installatie bevatten vijf tweeluiken met angstaanjagende landschappen van locaties zoals een anti-ballistische raketafweerradarfaciliteit, luiken boven silo's en het bureau van een commandant in een buiten gebruik gestelde raketsite controle kamer. Afbeeldingen worden naast elkaar gepresenteerd zonder het land waarin ze zijn gemaakt te onthullen. Los van cultuur of natie en gepresenteerd als stand-alone massavernietigingswapens en de verwoesting die ze moeten veroorzaken, geeft de tentoonstelling het publiek de ruimte om na te denken over de formidabele beelden.

Links: een fabriek die tot in de nacht produceert, in Manpo, Noord-Korea, oktober 2017. Rechts: het bureau van een commandant in de controlekamer van een ontmantelde Titan II-raketsite in Arizona, november 2017. Foto door Sim Chi Yin voor de Nobel Vredescentrum, 2017.

In het tweekanaals videodiptiek getiteld ‘Most People Were Silent’ kijkt de camera vanuit de Paektu-berg in één film naar Noord-Korea en in de andere naar de Cascade Mountains in de staat Washington in de Verenigde Staten. De landschappen lijken opvallend veel op elkaar, met wolken die in spookachtige stilte door bergen zweven. Er worden geigertellers gehoord die straling detecteren en alarmsignalen geven en Julius Robert Oppenheimer, de vader van de atoombom, spreekt uit een interview dat hij in 1965 gaf aan NBC voor de documentaire ‘Hiroshima’. Een fragment uit de toespraak van Donald Trump wordt ook gespeeld vanaf de dag dat Noord-Korea zijn krachtigste raket afvuurde, en herinnerde de kijker eraan dat het gevaar aanhoudt.

Sim overweegt het project verder uit te breiden. “In deze zeer lawaaierige, drukke en verzadigde wereld, met veel verschillende problemen, zoals klimaatverandering en al de rest, zijn we soms zo overweldigd door de problemen van de wereld dat we vergeten dat de nucleaire dreiging eigenlijk heel dichtbij is ', Zegt Sim. “Als individuen moeten we zelf beslissen: waar staan ​​we over dit onderwerp?”

Een anti-ballistische raketverdedigingsradarfaciliteit, North Dakota, november 2017. Foto door Sim Chi Yin voor het Nobel Peace Center, 2017.

De projecten die Sim heeft gecreëerd, hebben geleid tot meer bewustzijn van belangrijke kwesties. Gedurende de evolutie van haar carrière, van een rebelse sociale en arbeidsverslaggever die de benarde situatie van migrerende werknemers in Singapore aan het licht bracht, parlementaire gesprekken en de sluiting van illegale slaapzalen opriep, tot de intieme documentatie van het langzame overlijden van een goudzoeker in China van silicose, waardoor hij wereldwijd het gezicht van de ziekte werd en 16.000 dollar ophaalde voor zijn gezin, was de intrinsieke waarde van haar ondernemingen krachtig.

Met een sterke interesse in film, geluid en ruimtelijke installatie, is Sim van plan zich meer te concentreren op op onderzoek gebaseerde visuele projecten. Ze heeft de laatste tijd veel nagedacht over hoe mensen communiceren en merkt dat ze het verschil begint te zien tussen het bereiken van impact en het bereiken van bereik. 'Ik denk erover na hoe ik een verhaal voor de New York Times die miljoenen mensen zou bereiken ', zegt Sim. "Of ik zou een meeslepende ervaring kunnen creëren in een galerie die misschien maar tweeduizend mensen zouden zien, maar mensen zouden een uur in die galerij doorbrengen, echt betrokken bij de tentoonstelling en hopelijk wegkomen met een beter begrip van het probleem."

Meer informatie op nobelpeacecentre.org en chiyinsim.com.

Dit artikel is geschreven door Tanya Amador voor Art Republik 18.