Zes emailleertechnieken die worden gebruikt voor het maken van luxe horloges, van Patek Philippe tot Cartier, Hermès en meer

Emailleren bij de Zwitserse horlogemaker A. Lange & Söhne

Emailleren is op zijn zachtst gezegd een vervelend proces. De grondstof moet eerst worden vermalen tot een fijn poeder en vervolgens worden gemengd met een geschikt medium (olie of water worden beide gebruikt) om een ​​verfachtige emulsie te vormen. Deze vloeistof wordt vervolgens als verf aangebracht, voordat het in een oven wordt gebakken om het te verglazen - het medium verdampt, terwijl het poeder smelt en smelt in glas. Er zijn natuurlijk variaties op deze stappen. Sommige fabrikanten kiezen er bijvoorbeeld voor om de kracht rechtstreeks op een basis van messing of goud te zeven en deze "laag" poeder direct af te vuren. Wat het proces ook is, elke stap is vol gevaren. Het product kan tijdens het bakproces barsten. Onzichtbare onzuiverheden kunnen als onvolkomenheden naar boven komen. Kleuren kunnen op onverwachte manieren reageren. Er zijn tal van risico's. Waarom wordt deze techniek dan nog steeds gebruikt bij het maken van horloges?

Ondanks al zijn nadelen, heeft email nog steeds een diepte en nuance die nergens anders kan worden gerepliceerd. Het is ook permanent - verglaasd email is in wezen inert en blijft, net als edelmetalen, zelfs over een eeuw onveranderd. Verschillende emailleringstechnieken zijn in staat om ook een breed spectrum aan producten te creëren, van een enkel groot oppervlak vrij van vlekken tot microscopische detailniveaus als onderdeel van een schilderij. Misschien verklaart het romantische aspect van deze metiers dart ook een deel van zijn aantrekkingskracht; de tijd en aanraking van de emaille is het perfecte contrapunt voor de horlogemaker, met kunst aan de ene kant en wetenschap aan de andere kant.

Variaties op een thema

Emailen worden gebakken op verschillende temperaturen - of helemaal niet - afhankelijk van hun type. Grand feu (letterlijk "groot vuur") glazuur wordt gebakken op ongeveer 820 graden Celsius, hoewel tussendoortjes om te "zetten" het rond de 100 graden Celsius kan zijn, om het oplosmiddel af te koken zonder het poeder te laten smelten. Emailen in het algemeen, inclusief die gebruikt in miniatuurschilderijen, kunnen in plaats daarvan ook worden gebakken op ongeveer 100 graden Celsius. Ten slotte is er koud email, een epoxyhars dat uithardt en uithardt bij kamertemperatuur.

Er zijn geen vaste regels voor het vaartuig; elke emaille heeft zijn / haar eigen materialen en aanpak

Wat maakt het uit? Om te beginnen zijn hogere temperaturen beslist moeilijker om mee te werken, omdat het glazuur tijdens het bakken of het daaropvolgende afkoelproces kan barsten. Het spectrum van kleuren dat wordt gebruikt bij het emailleren van grand feu is ook beperkter, omdat er minder verbindingen zijn die de temperatuur kunnen weerstaan. De keuze van de techniek komt neer op het gewenste product - voor al zijn nadelen heeft grand feu-email een onnavolgbare uitstraling.

Seiko’s Presage SRQ019 chronograaf met witte email wijzerplaat

Email, porselein en lak hebben allemaal dezelfde eigenschappen als hardheid, duurzaamheid en de mogelijkheid om zowel matte als gepolijste afwerkingen aan te nemen. De drie zijn echter niet uitwisselbaar. Lak is een organische afwerking die in lagen wordt aangebracht, waarbij elke opeenvolgende laag bij kamertemperatuur uithardt voordat de volgende laag wordt toegevoegd. Porselein is een keramiek die wordt geproduceerd door materialen in een oven te bakken om ze te verglazen. Hoewel glazuur ook wordt gebakken, bevat het alleen glas- en kleurstoffen en mist het porseleinaarde gehalte.

Verhoogde velden

Bij champlevé-emailleren wordt een dikke wijzerplaat gegraveerd om holle cellen te creëren, voordat deze holtes worden gevuld met glazuur en worden gebakken. Omdat de graveerstap ruwe oppervlakken aan de onderkant van elke cel produceert, gebruikt de champlevé-techniek doorgaans alleen ondoorzichtige email. De methode maakt het mogelijk om gebieden op de wijzerplaat selectief uit te graven en om email vrij te mengen binnen elke wijzerplaat. Dit wordt met groot succes gedaan in het Emperador Coussin XL Large Moon Enamel-horloge van Piaget, waar de gouden wijzerplaat grotendeels onaangeroerd is voor de 'continenten', terwijl de 'oceanen' zijn gemaakt van champlevé-email, met verschillende tinten blauw om hun verschillende diepten over te brengen .

Een opgegraven cel in Ulysse Nardin's Classico Geit wordt gevuld met glazuur volgens de champlevé-techniek

Het gebruik van Champlevé-emaille is niet beperkt tot het maken van decoratieve kunst. In de Tecnica Ombre Blanche van Parmigiani Fleurier was het bijvoorbeeld gewoon de meest geschikte techniek. Hoewel het uurwerk een eenvoudige witte email wijzerplaat heeft, wordt het oppervlak onderbroken door drie sub-wijzerplaten en een opening voor de tourbillon. Door hier Champlevé-emaillering te gebruiken, kon elk wijzerelement een duidelijk gedefinieerde rand hebben zonder onnodige dikte toe te voegen. Een mogelijk alternatief zou zijn om een ​​volledig geëmailleerde wijzerplaat te maken, voordat u de juiste secties in het midden uitsnijdt. Men kan zich echter wel de risico's voorstellen.

Patek Philippe’s Ref. 6002 combineert champlevé en cloisonné-emaille

Is er een limiet aan het detailniveau dat kan worden bereikt met champlevé-email? Patek Philippe heeft misschien het antwoord met de Ref. 6002 Sky Moon Tourbillon.Afgezien van het middengedeelte, dat wordt vervaardigd met behulp van de cloisonné-techniek (later besproken), is de wijzerplaat een werk van champlevé-email - zelfs de ring van de spoorbaan werd in reliëf uitgefreesd, voordat de uitsparingen werden gevuld met email en gebakken.

Graveren is echter niet noodzakelijk de enige manier om de cellen te produceren die in champlevé-glazuur worden gebruikt. Hublot geeft een moderne draai aan dingen met de Classic Fusion Enamel Britto, door de witgouden wijzerplaat te stempelen om de verhoogde randen tussen de cellen te creëren. Dit vermindert niet alleen de tijd die nodig is voor elke wijzerplaat, maar zorgt ook voor uniformiteit tussen beide. Vervolgstappen blijven echter ongewijzigd - de cellen werden achtereenvolgens gevuld met verschillende kleuren glazuur en meerdere keren gebakken voordat het hele wijzerplaatoppervlak werd gepolijst om een ​​uniform glad oppervlak te vormen.

Draadwerk

Cloisonné-emaille is bijna het tegenovergestelde van de champlevé-techniek - in plaats van materiaal van een blanco wijzerplaat te verwijderen, worden er dingen aan toegevoegd. De "cloisons" (letterlijk "partities") verwijzen hier naar de draden, elk niet dikker dan een mensenhaar, die de emailleur buigt in vorm en hecht aan een basis om gesloten cellen te creëren. Deze cellen worden vervolgens gevuld met glazuur van verschillende kleuren voordat de wijzerplaat wordt afgevuurd om het poeder te laten smelten. De draden blijven zichtbaar in het eindproduct en zien eruit als contouren van een tekening, met een metaalachtige glans die contrasteert met de glasachtige oppervlakken van het glazuur.

Draden worden gevormd en aan een wijzerplaat bevestigd om cellen te vormen, voordat het glazuur wordt geverfd

Plique-à-jour (“daglicht binnenlaten”) kan worden beschouwd als een variatie op cloisonné-email, maar de techniek is veel zeldzamer vanwege de complexiteit en kwetsbaarheid. Net als zijn cloisonné-broer, omvat plique-à-jour-emaillering het maken van gesloten cellen met behulp van draden, voordat ze met email worden gevuld. In dit geval is er echter geen basis. Het ontbreken van een onderlaag kan op verschillende manieren worden bereikt, maar gaat meestal gepaard met het à la cloisonné emailleren van een basislaag, voordat deze wordt weggevijld om alleen de draden vast te houden aan verglaasd email. Omdat er geen basis is, gaat het bij plique-à-jour-emaillering bijna altijd om transparant of doorschijnend glazuur dat licht doorlaat, waardoor in wezen kleine glas-in-loodramen ontstaan.

Een wijzerplaat in cloisonné-email wordt gemaakt

Van Cleef & Arpels heeft bovenstaande techniek met groot succes toegepast. In het Lady Arpels Jour Nuit Fée Ondine-horloge draait een 24-uursmodule eenmaal per dag een gegradueerde lagere wijzerplaat om het dagritme van de aarde na te bootsen, terwijl een bovenste wijzerplaat met elementen uitgevoerd in plique-à-jour-email de voorgrond vormt. Het horloge creëert zo een steeds veranderende scène die de opkomst en ondergang van de zon en de maan nabootst, met de juiste blauwtinten voor lucht en water, afhankelijk van het tijdstip van de dag.

Hybride theorie

Er zijn verschillende "hybride" technieken die emailleren combineren met andere decoratieve kunsten, en flinqué-emailleren is misschien wel de bekendste, gezien zijn lange gebruiksgeschiedenis. De techniek combineert guillochage met emailleren - een messing of gouden wijzerplaat wordt eerst versierd met guilloché, voordat achtereenvolgens glazuurlagen worden aangebracht en gebakken. Als deze emaillaag voldoende dik is, wordt deze gepolijst om een ​​glad oppervlak te creëren; het eindresultaat is een doorschijnende lens waardoor de guilloché bewonderd wordt. Afhankelijk van het gewenste effect kan het gebruikte glazuur kleurloos zijn om een ​​subtiele glans te geven, of gekleurd voor een meer visuele uitstraling, zoals het trio van beperkte oplage Rotonde de Cartier hoge complicaties onthuld op Watches & Wonders 2015. Vacheron Constantin heeft zelfs de techniek aangepast door guillochépatronen te gebruiken om weefsels na te bootsen in de Métiers d'Art Elégance Sartoriale.

Het glazuur wordt aangebracht op de gegraveerde witgouden basis op de Hermès Arceau Tigre

Ontwikkeld door het man-en-vrouw-team van Olivier en Dominique Vaucher, omvat gearceerd email (ombrant e-mail) ook de toepassing van doorschijnend email over een gegraveerde wijzerplaat. In plaats van een regelmatig patroon à la guilloché, betekent schaduwglazuur echter de creatie van een reliëfbeeld. In de Hermès Arceau Tigre wordt de gelijkenis van het dier eerst uitgehouwen in een witgouden basis, voordat doorschijnend zwart email wordt aangebracht en gebakken. Een dikkere laag glazuur hoopt zich op in gebieden waar de gravure dieper is en daardoor donkerder lijkt - de schaduw komt overeen met de diepte van het glazuur, wat een extreem levensecht product creëert.

Cartier Ballon Bleu de Cartier Email Granulation met Panther Motif

De laatste techniek hier is de emailgranulatie van Cartier, die het emailleren combineert met de Etruskische granulatie die oorspronkelijk door goudsmeden werd gebruikt. Het vaartuig vereist meerdere stappen en is op zijn zachtst gezegd extreem vervelend. Glazuur wordt eerst verwerkt tot draden met verschillende diameters voordat deze draden beetje bij beetje worden afgebroken om kralen van verschillende groottes te vormen. De kralen worden vervolgens op kleur gesorteerd en achtereenvolgens op de wijzerplaat aangebracht om een ​​afbeelding samen te stellen, met tussentijdse afvuren om het glazuur te fixeren en te smelten. Aangezien verschillende kleuren email bij verschillende temperaturen samensmelten, is er een duidelijk gedefinieerde volgorde voor het montageproces; er zijn maximaal 30 afvuren nodig en elke wijzerplaat heeft bijna een maand nodig om te voltooien. Net als gearceerd glazuur is glazuurgranulatie een zeer recente ontwikkeling en Cartier heeft het tot nu toe maar op één horloge gebruikt: de Ballon Bleu de Cartier glazuurgranulatie met Panther Motif.

Metallic inhoud

Paillonné is een van de zeldzaamste emailletechnieken van vandaag en praktisch synoniem met Jaquet Droz, die zijn expertise op dit gebied heeft behouden. De fabrikant heeft momenteel twee fulltime emailleurs die niet alleen emaille wijzerplaten produceren, maar ook ambachtslieden trainen om deze knowhow te bestendigen.

Een paillon wordt aangebracht op de gekleurde email "basis"

De "paillon" verwijst hier naar de kleine decoratieve motieven die zijn gemaakt van bladgoud en zijn het visitekaartje van de techniek. In wezen houdt paillonné-emailleren in dat paillons in glazuur worden geplaatst om patronen te vormen, waarbij regelmatige geometrische de norm zijn. Om dit te doen, wordt eerst een laag gekleurd glazuur gebakken om het in te stellen. Op deze laag worden de paillons gepositioneerd voordat doorschijnend glazuur wordt aangebracht en gebakken, waardoor de paillons worden 'vergrendeld'. Er kunnen extra stappen worden ondernomen om nog ingewikkelder ontwerpen te maken. Voordat bijvoorbeeld de gekleurde emaillaag wordt aangebracht, kan het substraatoppervlak eerst worden versierd met guilloché, wat in feite flinqué-email creëert dat vervolgens wordt versierd met paillons erover. Volgens Christian Lattmann, CEO van Jaquet Droz, biedt de gestructureerde basis niet alleen visuele voordelen, maar helpt hij ook de eerste laag gekleurd glazuur beter te "plakken". Lattmann onthulde ook dat de keuze voor wit of rood goud als basis ook een andere toon aan het eindproduct zal geven - zowel vanwege de inherente kleur als vanwege de manier waarop de guillochage met licht speelt.

Een horloge uit de collectie Métiers d’Art Villes Lumières van Vacheron Constantin, met aangebrachte edelmetaalpoeders op het geëmailleerde oppervlak

In plaats van normale patronen koos Jaeger-LeCoultre voor een draai aan de techniek, door in plaats daarvan willekeurig zilvervlekken over de wijzerplaat te verdelen. Het resultaat is te zien in de Hybris Artistica Duomètre Sphérotourbillon Enamel, waarvan de emaille wijzerplaat het uiterlijk van lapis lazuli nabootst. Deze techniek werd ook gebruikt voor de tweede wijzerplaat van de Reverso One Duetto Moon.

Jaeger-LeCoultre Reverso One Duetto Moon

Hoewel het niet per se paillonné-emailleren is, verdient Vacheron Constantins gebruik van met de hand aangebracht kostbaar poeder hier een vermelding. In de Métiers d’Art Villes Lumières-uurwerken van de fabrikant worden door de Japanse emaille ambachtsman Yoko Imai poeders van goud, platina, diamant en parelmoer op het oppervlak van de emaille wijzerplaat aangebracht. In plaats van bedekt te zijn met een laag glazuur, zitten deze deeltjes er bovenop en vangen ze het licht op verschillende manieren op om een ​​vogelperspectief van een stad 's nachts na te bootsen.

Penseelstreken

Email schilderen is simpelweg schilderen met email pigmenten in plaats van een ander medium. De techniek is uitdagend, niet alleen vanwege het formaat van het canvas, waardoor het ook miniatuurschilderijen is, maar ook vanwege de vele vuren die nodig zijn om de email te verglazen en in te stellen, kleur voor kleur. Gezien het detailniveau dat kan worden bereikt, is dit echter een van de weinige technieken die hun onderwerpen bijna levensecht kunnen maken. Overweeg bijvoorbeeld Slim d’Hermès Pocket Panthère, waar het gelijknamige dier in deze techniek wordt weergegeven. Jaeger-LeCoultre's Reverso à Eclipse laat ook zien waartoe het email schilderen in staat is met zijn griezelige facsimile van Van Gogh's Zelfportret als schilder op de wijzerplaat.

Slim d’Hermès Pocket Panthère wordt geverfd. Afbeelding © Pierre-William Henry

Grisaille-email kan worden beschouwd als een subset van emailverf en is een specifieke methode om wit op zwart te schilderen om monochrome beelden te creëren. Het zwarte canvas is grand feu-glazuur dat eerst moet worden aangebracht, gebakken en vervolgens gepolijst om een ​​perfect glad oppervlak te creëren dat vrij is van imperfecties. Deze voorbereidende stap is op zichzelf al erg uitdagend, omdat kleine gebreken uiterst gemakkelijk op zo'n oppervlak te herkennen zijn - dit verklaart waarom de meeste horlogemerken wijzerplaten met wit email aanbieden, maar wijzerplaten met zwart onyx of lak in plaats van email. Op dit zwarte doek schildert de emailleur met Blanc de Limoges, een wit email waarvan het poeder fijner is gemalen dan normaal. Om microdetails te creëren, worden fijne penselen, naalden en zelfs cactusdoornen gebruikt, en de wijzerplaat wordt meerdere keren geverfd en gebakken om de genuanceerde schilderijen te creëren waar grisaille-email bekend om staat.

Grisaille emaille schilderij voor Van Cleef & Arpels's Midnight Nuit Boréale

Vanwege de complexiteit wordt grisaille-email zelden gezien. Er zijn echter merken die nog steeds metiers d’art horloges bij zich hebben, soms met hun eigen kijk op de techniek. In de collectie Métiers d’Art Hommage à l'Art de la Danse koos Vacheron Constantin ervoor om doorschijnend bruin email te gebruiken voor de wijzerplaatbasis om een ​​groter gevoel van diepte te geven, terwijl het contrast tussen de twee kleuren werd verzacht. Van Cleef & Arpels gebruikte in plaats daarvan een middernachtblauwe basis in haar Midnight Nuit Boréale en Nuit Australe uurwerken om de nachtelijke hemel op te roepen.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd in WOW.