Twirling in Time - Een korte geschiedenis van de Jaeger-LeCoultre Gyrotourbillon

Na eerder de Jaeger-LeCoultre Master Grande Tradition Gyrotourbillon Westminster Perpétuel te hebben besproken, bekijken we de geschiedenis van de Jaeger-LeCoultre Gyrotourbillon.

Gyrotourbillon 5 2019; De Jaeger-LeCoultre Master Grande Tradition Gyrotourbillon Westminster Perpétuel

Hoewel het eerste Jaeger-LeCoultre gyrotourbillon-horloge pas in 2004 het podium verlichtte, lijkt het erop dat de horlogemakers deze prijs al in de jaren negentig in de gaten hadden. In die tijd waren horloges veel kleiner, met de grootste horloges in het Jaeger-LeCoultre-assortiment met een diameter van slechts 41,5 mm. Zoiets als de gyrotourbillon vereist een groter podium dan dit, dus het idee kwam op dat moment niet van de grond.

Eens begonnen grotere horloges tegen het einde van de 20 in brand te vliegen^th eeuw, Jaeger-LeCoultre zou kunnen proberen grip te krijgen op zijn waanzinnig ambitieuze gyroscopische tourbillon-plotlijn. Het volgende dat moest worden overwonnen, was de ontwerpfase, want zelfs in de jaren negentig stond computerondersteund ontwerp (CAD) nog in de kinderschoenen - bij het maken van horloges gebeurde bijna alles nog steeds via blauwdrukken. Een tourbillon van de volgende generatie, zoals die van Jaeger-LeCoultre, stelde de vereiste CAD- en 3D-rendering voor, die tegen het einde van de 20e eeuw ook op het toneel verscheen.

Gyrotourbillon 1

Gyrotourbillon 2008

Gyrotourbillon 3 uit 2013

Gyrotourbillon 2016 4

Stephane Belmont, destijds International Marketing Director en momenteel Heritage Director, vertelde het FHH-magazine dat "vooruitgang in CAD en de ontwikkeling van 3D-renderings absoluut doorslaggevend waren."

"Het oorspronkelijke concept was dat de balans in elke dimensie draaide, niet alleen verticaal", zegt Belmont. “Er was nooit sprake van het aanpassen van een conventionele tourbillon door nieuwe assen toe te voegen. Om het te laten werken, moesten we een compleet systeem bedenken en zorgen voor een perfect evenwicht tussen de loodrechte assen en de verschillende onderdelen. Vandaar de behoefte aan een simulatieprogramma. De balansveer moet een vooraf gedefinieerde vorm hebben en kan, eenmaal op zijn plaats, niet worden gewijzigd. Vanwege de constant veranderende hoeken is het onmogelijk om een ​​gemiddelde te berekenen voor de verschillende posities zoals we dat normaal zouden doen. Dit type systeem waarbij het echappement altijd in beweging is, is ook een garantie voor precisie omdat de amplitude absoluut constant blijft. ”

Om de delicate maar krachtige handeling van het evenwicht van de balans in elke positie te beheersen, ontwikkelden de horlogemakers een tourbillon die kon draaien op twee loodrechte assen. Als iemand telt, betekent dat simpelweg dat er hier twee assen in het spel zijn. In de huidige en de originele Gyrotourbillon draait de buitenste wagen van de gyroscopische tourbillon in één minuut, terwijl de tweede sneller ronddraait - een circuit voltooien in 24 seconden. De snelheden van de verschillende rotaties kunnen variëren, maar dit is typisch hoe de meerassige tourbillon werkt, zoals Jaeger-LeCoultre aantoonde in 2004 (Gyrotourbillon 1), 2008 (Gyrotourbillon 2), 2013 (Gyrotourbillon 3), 2016 (Gyrotourbillon 4), en tot slot 2019 (Gyrotourbillon 5).