De slingeruurwerk Pierre Jaquet-Droz

Het Watch Museum of Le Locle (MHL) en het International Horology Museum in La Chaux-de-Fonds (MIH) hebben de handen ineen geslagen om de Pierre Jaquet-Droz-pendule weer in goede staat te brengen onder de bescherming van Jacquet-Droz.

Dit uurwerk met een diepgewortelde geschiedenis was een geschenk van Napoleon aan een prinses van Württemberg. De klok heeft de zingende vogelautomaat in een kooi, gemonteerd op een mahoniehouten kast en versierd met bronzen Empire-motieven. Voor het eerst verworven in 1984 door het Horlogemuseum van Le Locle, is het nu een schat geworden van het erfgoed van de horloges van Neuchâtel.

De meestervakmannen hebben samengewerkt om de mechanismen volledig te herzien en de vogel, de kast en de vergulde appliques te herstellen, terwijl ze hun technische vaardigheden en op basis van hun kennis hebben aangescherpt. Het stuk wordt dit jaar gepresenteerd na twee jaar restauratiewerk.

De experts rapporteren over de voortgang tot nu toe en delen hun bevindingen:

Het vogelmotief maakt sinds de oprichting van het merk deel uit van Jaquet-Droz. Pierre-André Grimm heeft het verenkleed van de vogel opgefrist met respect voor de originele veren. Met betrekking tot de vleugels vond een afstandsanalyse een gebrek aan mobiliteit in dit gebied, in tegenstelling tot de herstelde snavel, staart en keel van de vogel. Oorspronkelijk was het glorieuze lied van de serin op verzoek te horen, of automatisch op het hele uur, als bewijs van de grote complicatie in het uurwerk.

De grote complicatiebeweging draagt ​​een koperen plaat met de tekst: "Pierre Jaquet-Droz à La Chaux-de-Fonds." We hebben de beweging volledig gedemonteerd voor inspectie en reiniging. De dubbele fusee, groeven, echappement van het kroonwiel, vaten, trommels en andere elementen van het uurwerk werden gecontroleerd en gekalibreerd. De kwadratuur van het slagmechanisme werd ook onderzocht met het oog op kalibratie. Vervolgens voerden vooraanstaande experts Gérard Vouga (van MHL), Aurélie Branchini en Masaki Kanasawa (van MIH) de langdurige, nauwgezette taak uit om de beweging opnieuw samen te stellen om te testen.

De zes melodieën in het repertoire werden gespeeld door een pin-barrel serinette, een staaltje mechanisch genie dat geluiden produceerde door luchtinlaat op de fluiten. De serinette is nu gerestaureerd, dankzij Walter Dahler's langdurige streven naar meten, controleren en weer in elkaar zetten, en zo'n 75 uur aan het bestuderen van de beweging.

Onder supervisie van Sylvain Varone werden identieke reproducties van de vier schakelkettingen in de motor van de serinette en de klok gemaakt. Dit werk omvat het produceren van eerste uitsnijdingen, het uitvoeren van sterktetests en het testen van de metalen. Tot op heden heeft het team de stempels gemaakt en de componenten besteld voor het draaien van profielen, wat de laatste fase is voor de hermontage.

De basis van het uurwerk en het eerste omhulsel dateren inderdaad uit de tijd van Pierre Jaquet-Droz, het tweede fineer werd eind 19e eeuw door een bekwame antiquair toegevoegd!

In plaats van de beweging te laten wegkwijnen in een kast, profiteerde hij van zijn vondst - zich realiserend dat zowel het merk Jaquet-Droz als het door Egypte beïnvloede kabinet een veilige gok waren - en bekroonde de klok met een keizerlijke legende.

www.jaquet-droz.com

Clock And Automaton Restoration (April 2024).