Takashi Murakami in Versailles
Japanse kunstenaar Takashi Murakami ‘S bizarre mangavisioenen overweldigen het kasteel van Versailles en niet iedereen is blij.
Het is ongelooflijk dat zijn sculpturen van metaal, glasvezel en acryl de enorme kamers van Versailles domineren, met hun marmeren muren, kapitelen van bladgoud en hemelse plafondschilderingen.
Maar hoewel Franse monarchisten de tentoonstelling als 'illegaal' hebben bestempeld, zegt de kunstenaar zelf dat hij nogal gewend is aan wat hij 'Murakami-bashing' noemt.
"Deze kritiek was ook in Japan, vooral op sociale netwerksites, er waren 3.000 critici", vertelde de 48-jarige journalisten bij de opening van de show. 'Dit alles komt volgens mij door een misverstand.'
De bebrilde en bebaarde artiest vergelijkt enkele reacties op zijn show met die van een voetbalwedstrijd.
"Als iemand een doelpunt scoort, zal iemand ongelukkig zijn", zegt hij raadselachtig, eraan toevoegend dat hij, terwijl hij de standpunten van anderen respecteert, daardoor nooit iets in zijn tentoonstellingen zal veranderen.
Maar de man werd soms aangekondigd als de nieuwe Andy Warhol, dankzij zijn kunstfabriek buiten Tokio die duizenden werken oplevert en toegeeft dat concurreren met de Zonnekoning 'waarschijnlijk de meest complexe tentoonstelling was die ik heb gedaan'.
De eerste dergelijke show in het paleis in 2008, met heldere en bizarre sculpturen van de Amerikaanse kunstenaar Jeff Koons , ook boze traditionalisten.
Prins Charles-Emmanuel de Bourbon-Parme, erfgenaam van Lodewijk XIV, probeerde het te laten verbieden en zei dat het het verleden van zijn familie in de war bracht, maar de rechtbank verwierp zijn bod.
Ondanks de ongerijmdheid van Murakami's Miss Ko2 plastic serveerster die naar Jupiter kijkt in de Salon of War, kan zijn gouden Ovale Boeddha die oprijst uit de tuinen op afstand worden verward met een deel van het originele opzichtige decor van het paleis.
Sommige van de meer uitbundige stukken van Murakami, waaronder een jongen die met zijn sperma een lasso ronddraait of een vrouw wiens moedermelk een springtouw vormt, zijn met name afwezig in de show, maar de kunstenaar zegt dat dit niet verrassend mag zijn.
'Mijn erotische stukken zijn er maar heel weinig', zegt hij. "Mijn hoofdthema is het sociale monster, en soms heeft het sociale monster een erotisch uiterlijk ... maar dwing me niet om te veel een erotische artiest te zijn, ik ben gewoon een normale artiest."
De directeur van het museum, voormalig minister van Cultuur Jean-Jacques Aillagon, is zich terdege bewust van de controverse die deze exposities uitlokken, maar staat erop een grens te trekken tussen debat en censuur.
Hij zegt dat het paleis en het werk van Murakami beide "vreugdevol" zijn - "het paleis was geen plaats van berouw, geen plaats om verdrietig te zijn."
Aillagon zegt dat de kritiek van degenen 'die de werken niet hebben gezien op de plek waar ze zullen worden tentoongesteld', op vooroordelen is gebaseerd.
"Mensen houden misschien niet van een bepaalde film, dan willen ze die verbieden, en dat is een daad van sociale censuur, wat onaanvaardbaar is."
Desalniettemin zijn toeristen die naar het paleis zijn gekomen voor zijn geschiedenis niet onder de indruk van de nieuwigheid naast elkaar.
"Het doet totaal afbreuk aan alles wat hier is. Het is bijna beledigend voor het paleis en voor bezoekers '', zegt Martin Saffer op bezoek Versailles met zijn vrouw Sheila uit West Virginia in de Verenigde Staten.
"Als ik naar alle obscene weelde hier kijk, hoef ik er niet aan te worden herinnerd hoe obsceen het was met dit soort extra in-your-face kunst."
Ricardo Neves Filho, van Recife in Brazilië, zegt dat de Japanse kunst 'vervelend' is.
'We bevinden ons op een historische plek, we willen zien hoe de geschiedenis hier is gebeurd, maar elke keer dat je een pop of een gek monster ziet, word je helemaal uit de climax van de plek gehaald.'
De Japanse toerist Takako uit Nagoya zegt dat dit de eerste keer is dat ze van Murakami hoort en bovendien: "Ik ben niet zo geïnteresseerd in dit soort objecten."
'Misschien is dit beter voor buitenlanders, voor Fransen. Hij is erg beroemd in New York, nietwaar? "
Bron: AFPrelaxnews
