Bill Browder, een in Amerika geboren Britse nationaliteit, een goede vriend van Magnitsky.

Geboren in 1972, Sergei Leonidovich Magnitsky was een Russische advocaat en accountant. Een groot deel van zijn carrière werkte hij bij Firestone Duncan, een advocaten- en auditkantoor gevestigd in Moskou, waar Magnitsky fungeerde als specialist voor juridische, fiscale en boekhoudkundige behoeften van buitenlandse ondernemingen die zaken doen in Rusland; een van de bedrijven die hij vertegenwoordigde, was beleggingsadviesbureau Hermitage Capital Management.

In de loop der jaren had Hermitage Capital periodiek persinformatie verstrekt met betrekking tot wangedrag en corruptie binnen bedrijven en de overheid binnen Russische staatsbedrijven. In november 2005 werd de medeoprichter van het managementbedrijf, de Amerikaanse staatsburger Bill Browder, uit Rusland verdreven als een nationale bedreiging en slechts twee jaar later werd het kantoor in Moskou aangevallen door officieren van het Russische ministerie van Binnenlandse Zaken - de aanklacht? Te weinig betaalde belastingen.

Een vreemde aanklacht gezien enkele maanden eerder, hadden de Russische belastingautoriteiten zojuist schriftelijk bevestigd dat deze onderneming haar belastingen te veel had betaald. Als er ooit tijd was voor een juridische, fiscale en boekhoudkundige, dan was dat het wel. Magnitsky ging aan het werk.

Hoe Vladimir Putin in het geheim de rijkste man ter wereld zou kunnen zijn

Nummers kunnen verkeerd worden weergegeven of zelfs worden 'misleid', maar zelfs dan liegen ze niet. Uiteindelijk schilderde het controlespoor een enorme samenzwering die Magnitsky ging interpreteren als een van de grootste onopgeloste schandalen in de Russische geschiedenis. De cijfers schetsten een beeld van invallen door de officiële politie of gesanctioneerd door ambtenaren om de georganiseerde Russische misdaadsyndicaten in staat te stellen Russische bedrijven in buitenlandse handen over te nemen. Onder hen ten minste drie van de Russische bedrijfseenheden van Hermitage. Ze volgden allemaal een patroon - valse beschuldigingen en beschuldigingen om politie-invallen te rechtvaardigen en dus toegang tot materiaal dat nodig was om de bedrijven te kapen of te ondermijnen en vervolgens terugbetalingen van eerder betaalde belastingen terug te vorderen - In het geval van Hermitage, voor 230 miljoen dollar aan eerder betaalde belastingen , uitgegeven op kerstavond 2007, was het de grootste belastingvermindering in de Russische geschiedenis; Viktor Markelov, de nieuwe eigenaar van de Russische holdings van Hermitage, genoot waarschijnlijk op kerstochtend van het grootste geschenk. Magnitsky's getuigenis betrof de politie, de rechterlijke macht, belastingambtenaren, bankiers en de Russische maffia. Maar het groeiende bewijs ter verdediging van Hermitage zou spoedig het ongedaan maken van Magnitsky zijn.

Voor Magnitsky's plichtsgetrouwe dienst aan Hermitage waren ook zijn werkgevers Firestone Duncan betrokken en werden ook zijn kantoren overvallen. Houd er rekening mee dat, hoewel informatie die als advocaat is verkregen, een zekere bescherming biedt onder het privilege van advocaat-cliënt, informatie die is verkregen uit forensische boekhouding als accountant deze bescherming niet biedt.

In 2008 werd Magnitsky gearresteerd op beschuldiging van belastingontduiking namens een van zijn klanten, Hermitage Capital. Wat de wereld al snel besefte, was dat Magnitsky bewijs had gevonden van grootschalige diefstal en corruptie die door Russische functionarissen was bestraft en uitgevoerd.

"Gevangenen proberen zich vaak als ziek voor te doen om betere omstandigheden te krijgen." - Hoofd van het Butyrka Detentiecentrum Ivan P. Prokopenko

In Rusland kan men maximaal een jaar legaal zonder proces worden vastgehouden. Na 358 dagen in de Butyrka-gevangenis in Moskou te hebben gezeten, ontwikkelde Magnitsky galstenen, pancreatitis en een geblokkeerde galblaas en kreeg hij geen adequate medische zorg. Uiteindelijk stierf hij zeven dagen voor het verstrijken van de termijn van één jaar in de gevangenis.

Poetin gezien met zijn Breguet

Hoe de Magnitsky Act kan zijn

Volgens het hartverscheurende dagboek van [Magnitsky] probeerden onderzoekers hem herhaaldelijk te overtuigen om getuigenis af te leggen tegen Hermitage en de beschuldigingen tegen de politie en de belastingdienst te laten vallen. Toen Magnitsky weigerde, werd hij verplaatst naar steeds gruwelijkere delen van de gevangenis en ontkende hij uiteindelijk de medische behandeling die zijn leven had kunnen redden. - Journalist Owen Matthews, The Spectator, 9 januari 2010

Zijn dood, net geen 12 maanden in hechtenis, zorgde voor internationale media-aandacht. Officieel verklaart de Russische lijkschouwer de dood door "gesloten hersenletsel", maar volgens Ludmila Alekseeva, leider van de Moscow Helsinki Group, vertoonde post-mortem onderzoek, ondanks reeds bestaande medische aandoeningen, talrijke blauwe plekken en wonden op Magnitsky's benen en handen - bewijs van fysiek trauma, zo niet marteling. Magnitsky werd een internationale oorzaak van célèbre en het gezicht van Russisch overdaad, fraude, diefstal en schendingen van de mensenrechten.

Poetin wordt vaak gefotografeerd met horloges met een veelvoud dat hoger is dan zijn jaarlijkse overheidssalaris.

Geconfronteerd met een overweldigend internationaal toezicht, piepten de wielen van de Russische justitie om de executeurs van de gruwelijke misdaad te straffen, maar niet het meesterbrein (s). Magnitsky was nog geen martelaar en de beste manier om dat te voorkomen, was door zijn karakter te blijven targeten, in 2012 werd Magnitsky postuum berecht (de eerste in de Russische geschiedenis) en werd zijn medeverdachte Bill Browder bij verstek berecht. Beiden werden schuldig bevonden.

Browder bracht de zaak onder de aandacht van senatoren Benjamin Cardin en John McCain, die vervolgens wetgeving voorstelden en eind 2012 de Verenigde Staten.Congres en president Obama hebben de Magnitsky-wet aangenomen. De wet, genoemd naar de accountant, verbood die Russische functionarissen die vermoedelijk bij de dood van de advocaat betrokken waren, de Verenigde Staten binnen te komen of haar banksysteem te gebruiken. De Sergei Magnitsky Rule of Law Accountability Act van 2012 werd aangenomen met een stemming van 92-4 en Rusland was woedend.

De nieuwe adel of hoe sommige Russen superrijk werden

Rusland bezit een enorm arsenaal buiten het leger, maar hun vergeldingsreactie was om Amerikanen te verbieden Russische weeskinderen te adopteren. De Magnitsky Act gaat, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, niet over adopties, maar eerder over geld. Specifiek gericht op de machtigste oligarchen van Rusland op de enige manier die hen echt pijn doet: financiën en vrijheid van reizen buiten Rusland.

Magnitsky's klant William Browder, die vrienden Bill noemden, was tot zijn uitzetting ooit de grootste buitenlandse investeerder in Rusland. Hoewel de Russische deelstaat Hermitage Capital niet nationaliseerde, hadden ze net zo goed kunnen - wat Magnitsky ontdekte was een plan om systematisch vervalste Hermitage-documenten te gebruiken om het eigendom van Browder's fonds te claimen en vervolgens belastingteruggaven uit te voeren aan de nieuwe "eigenaren" van Hermitage; deze eigenaren “investeerden” het geld dan in luxe appartementen in binnen- en buitenland.

President Poetin met zijn FP Journe Chronometrie Bleu

'De nieuwe adel.' - Russische journalist Andrei Soldatov

Volgens Julia Ioffe van The Atlantic: Russische journalisten wisten dat er eigenlijk maar één ding was dat je kon doden: de corruptie van een machtig persoon aan het licht brengen en daardoor zijn onrechtmatig verkregen geld wegnemen. Het eerste decennium van Poetin's heerschappij was een bonanza voor staatsveiligheidsstructuren. Door tactieken te gebruiken die vergelijkbaar zijn met die in de Browder-Magnitsky-zaak, verrijkten overheidsfunctionarissen, vooral die in de inheemse FSB van Poetin, zichzelf. De economische elite werd op de een of andere manier verbonden met de regering, wat de gemakkelijkste weg naar rijkdom bood.

Zo ontstond "de nieuwe adel". Ze hebben kleine en middelgrote bedrijven in Rusland geplunderd en bijna uitgeroeid en daarbij veel van hun eigenaren gevangengezet. Overheidsprogramma's en -projecten werden bedacht om niet gebouwd of gerealiseerd te worden, maar om hun voorstanders toe te staan ​​delen van de staatsbegroting in eigen zak te steken.

Trump - Putin - Browder: een persconferentie

In de late night-cirkels concentreren de grappen zich grotendeels op de beruchte prestaties van Trump en de al even beruchte intrekking en verduidelijking de dag erna. Maar wat grotendeels en eng onder de radar ging, was dat de Russische president Vladimir Poetin maandag de klant van Magnitsky, Bill Browder, in Helsinki bij naam noemde.

'In dit specifieke geval kunnen we bijvoorbeeld meneer Browder ter sprake brengen. Zakenpartners van Mr. Browder hebben in Rusland meer dan $ 1,5 miljard verdiend. Ze hebben nooit belasting betaald, noch in Rusland, noch in de Verenigde Staten, en toch ontsnapte het geld het land. Ze zijn overgebracht naar de Verenigde Staten. Ze hebben een enorm bedrag gestuurd, $ 400 miljoen als bijdrage aan de campagne van Hillary Clinton. ' - Russische president Poetin voor verslaggevers

De Russische oppositieleider Alexey Navalny heeft naam gemaakt en laat zien hoe ambtenaren openbare aanbestedingen hebben vervalst om bontjassen en gouden horloges en dure auto's te kopen - maar dit zijn de kleine jongens. Browder, de financier achter de Magnitsky-wet van 2012, bedreigt de grote wapens, overheidsfunctionarissen, de zogenaamde "nieuwe adel" en zelfs Poetin's persoonlijke rijkdom, veel van deze activa in buitenlandse handen. Maandag bood Poetin een vreemde tegenprestatie aan, waardoor de onderzoekers van Robert Mueller de aangeklaagde Russen die verdacht worden van verkiezingsinmenging kunnen interviewen in ruil voor het interviewen van mensen in de buurt van Browder.

"Poetin heeft investeringen in Gunvor en heeft mogelijk toegang tot Gunvor-fondsen", - Amerikaanse schatkist in een verklaring uit 2014 waarin verdere Russische sancties worden aangekondigd

In 2012 beweerde voormalig mid-level adviseur van het Kremlin, Stanislav Belkovsky, dat president Poetin een fortuin had van ten minste 70 miljard dollar, op basis van zijn schattingen op basis van de vermeende belangen van de Russische president in oliemaatschappij Surgutneftegaz, aardgasbedrijf Gazprom, en zelfs in bedrijven in Gunvor, een handelaar in grondstoffen. Ondanks tegenstrijdige verklaringen van de Amerikaanse schatkist, heeft Gunvor ontkend dat Poetin ooit eigenaar van het bedrijf is geweest.

US $ 70 miljard dollar plaatst president Poetin in de ijle cirkel van Forbe's toplister, Bill Gates, met zijn geschatte vermogen van US $ 84 miljard. En dit is gebaseerd op goede schattingen die we kunnen onderscheiden.

Putins rijkdom: een convergentie van bewijs

Of het nu gaat om Patek Philippe Triple Complications in platina of een paleis van $ 1 miljard aan de Zwarte Zee met een architectonische vormgeving van de paleizen die eigendom zijn van 18e-eeuwse Russische tsaren, Poetin is een man met alle attributen van onpeilbare rijkdom. Tijdens een BBC-expositie maakte de verbannen Russische zakenman Sergei Kolesnikov beschuldigingen van een systeem dat Poetin toegang verleent tot de enorme rijkdom van Rusland, maar ook tot een netwerk van verbindingen met de elite oligarchen van Rusland.

'Poetin kan worden vergeleken met die van de vorsten van de Perzische Golf of de meest buitensporige oligarchen.' - Rapport van de voormalige vice-premier Boris Nemstov

Kolesnikov staat niet alleen in zijn beweringen, vraag het maar aan voormalig vice-premier Boris Nemstov. Volgens het rapport van Nemstov heeft Poetin naar schatting meer dan 20 paleizen, vakantieretraites en 58 persoonlijke vliegtuigen, waaronder een Ilyushin-jet met een cabine van £ 111,3 miljoen met een badkamer met gouden fittingen en een toilet van £ 50.000.De Britse Telegraph-kroniek beschrijft Putins bezittingen in meer detail, maar het is voldoende om te zeggen, wat heb je aan privéjets, jachten en luxe appartementen in Londen, Parijs en New York als je niet vrij kunt reizen en kunt genieten van dit luxe comfort; nee dankzij Browder's Magnitsky Act.

Graden van scheiding: Trump - Putin - Browder

Het electoraat heeft notoir slechte herinneringen en de gedachten aan de Magnitsky-wet lijken te zijn omgekomen, dat wil zeggen totdat er in 2017 nieuws kwam dat de Russische advocaat Natalia Veselnitskaya controversieel de zoon van president Donald Trump, Donald Trump Jr. en schoonzoon Jared Kushner bij Trump Tower ontmoette. in New York op 9 juni 2016 om vuil te bespreken dat ze beweerde te hebben over de rivaliserende presidentskandidaat Hillary Clinton. Veselnitskaya had lang campagne gevoerd om de wet in te trekken. Haar kring omvatte de Russische zakenman Denis Katsyv, die ze vertegenwoordigde, maar die uiteindelijk door het ministerie van Justitie werd beboet wegens het witwassen van geld, en die evenzeer vastbesloten was de Magnistsky-wet ongedaan te maken.

De Magnitsky-wet kwam opnieuw naar voren tijdens de rampzalige prestatie van president Trump in Helsinki, toen Trump zelf opmerkingen maakte op de persconferentie van Russische samenwerkingsaanbiedingen in ruil voor het ondervragen van Browder en zijn medewerkers. Volgens de New York Times was de bewering van Poetin dat Browder $ 400 miljoen schonk aan de campagne van Clinton ongegrond.

Sinds de dood van Magnitsky heeft de in Londen gevestigde financier een wereldwijde mensenrechtencruade tegen het Kremlin geleid, die heeft geleid tot sancties tegen tal van Russische elites. Moskou heeft in natura gereageerd en Interpol minstens zes verzoeken gedaan om Browder te arresteren en uit te leveren. Hij werd kort vastgehouden in Madrid in mei, maar de dienst heeft deze rode aankondigingen in het verleden routinematig genegeerd, grotendeels een teken van ongegronde of ongegronde beschuldigingen.

Sinds de wet-Magnitsky in de wet is omgezet, heeft Poetin er een richtlijn voor buitenlands beleid van gemaakt om deze tevergeefs in te trekken. De wet of variaties daarop zijn verspreid naar zes extra landen, waaronder het Verenigd Koninkrijk, Canada, de Baltische staten en Gibraltar. De eigen sancties van het VK zijn verscherpt sinds de stralingsvergiftiging van de voormalige voormalige officier van de Russische Federale Veiligheidsdienst (FSB) en de KGB, Alexander Litvinenko, op Londense bodem, waar een Brits openbaar onderzoek uit 2016 met grote zekerheid concludeerde dat de moordenaars handelden onder leiding van de FSB, bekrachtigd door zowel Nikolai Patrushev, directeur van de FSB, als president Vladimir Poetin.

Wat de waarheid ook is en waar de feiten ook mogen liggen, één ding is zeker: president Poetin's duidelijke animus tegen Browder en zijn pogingen om de Russische elites in te perken om te genieten van hun immense rijkdom is duidelijk. In strafzaken verwijzen onderzoekers vaak naar het motief en de mogelijkheid van een verdachte. President Poetin heeft beide duidelijk in overvloed.

Acht andere landen, Zweden, Frankrijk, Duitsland, Nederland, Denemarken, Australië, Zuid-Afrika en Oekraïne, overwegen momenteel de Magnitsky-wet uit te voeren.

Moeder Jones heeft een lijst van 49 van Poetin's naaste medewerkers en oligarchen die door de wet zijn getroffen.

TIJDLIJN: Hoe Poetin 18 jaar aan de macht bleef (April 2024).