Na luxe tassen nagemaakte luxe wijnen
Petrus, Romanee-Conti, Chateau d'Yquem - wijnen die begeerd zijn door kenners en het doelwit zijn van vervalsers.
Volgens Franse wijnprofessionals wordt een handvol zeldzame en fijne wijnen geconfronteerd dezelfde dreiging van fraude als luxe handtassen en designer zonnebrillen.
Handel in nepwijn heeft "Heeft altijd al een beetje bestaan, maar het wordt zeker versterkt met de stijgende prijzen van goede wijnen".
Tot opluchting van velen, de namaak blijft kleinschalig .
"In tegenstelling tot de luxe merken hebben we niet te maken met industriële namaakproductie", zei Sylvain Boivert, directeur van de vereniging die Bordeaux-wijnen vertegenwoordigt die in 1855 zijn geclassificeerd, de Conseil des Grands Crus Classes en 1855.
De vervalsing "Raakt vijf tot zes van de allerbeste wijndomeinen in Bordeaux waar er een reëel potentieel is om meerwaarde te behalen en waar er een wereldwijde vraag is omdat de producten zeldzaam zijn," zei wijnmagnaat Bernard Magrez, eigenaar van 35 landgoederen, waaronder meerdere in Bordeaux.
Ook zijn de ijle neven van Bordeaux in Bourgondië niet gespaard gebleven, met name Romanee-Conti, een van 's werelds schaarsste en duurste wijnen.
Jeroboams, het equivalent van vier flessen, van de oogst uit 1945 van dit landgoed van 1,8 hectare (4,4 acre) zijn onlangs op veilingen verkocht, volgens Laurent Ponsot, een beroemde Bourgondische producent.
Helaas heeft Romanee-Conti hun 1945 in Jeroboams niet gebotteld.
Ponsot, eigenaar van Domaine Ponsot, heeft zijn eigen tegenslagen gehad met vervalsers.
Bij een verkoop in New York in 2008 was de wijnboer geschokt toen hij dat ontdekte "106 van de 107 flessen" waren vervalsingen. De catalogus vermeld "een verkoop van Clos Saint Denis 1945 en andere oude jaargangen toen we pas in 1982 begonnen met het produceren van deze specifieke benaming, 'vertelde hij.
“De valsemunters zijn niet Aziatisch , ze zijn Europees of Amerikaans ”, zei Ponsot, die naar New York moest vliegen om de verkoop stop te zetten.
De methoden die worden gebruikt om kopers voor de gek te houden, worden alleen beperkt door de verbeeldingskracht van de vervalsers: gekopieerde etiketten, verschillende kastennamen op de capsule en het etiket, om er maar een paar te noemen.
Soms is de fles authentiek, maar bevat deze niet de aangegeven wijn of de wijnoogst, of slechts gedeeltelijk, het niveau van de wijn die met een andere wijn is afgemaakt met behulp van een injectiespuit.
"Hoe verder van de oorspronkelijke markt, hoe ruwer de vervalsingen," zei Angelique de Lencquesaing, oprichter van de internetveilingwebsite IdealWine.
Naarmate er nieuwe markten ontstaan, grijpen fraudeurs de kans om te verzilveren.
Volgens Magrez nam het aantal namaak toe "Toen de Russen begonnen te consumeren na de val van de muur."
'Door de grote vraag was er een enorme verleiding.'
Tel daar de immense Chinese markt bij op. Hoewel het probleem van nagemaakte wijn op de Franse markt nog steeds "zeer anekdotisch" is, blijft het "Zou een veel serieuzere amplitude kunnen krijgen in Azië omdat de markt zich in een razend tempo ontwikkelt", zei de Lencquesaing.
China is "de belangrijkste vervalser", aldus Renaud Gaillard, adjunct-directeur van de Franse exporthandelsorganisatie, Federation des Exportateurs de Vins et Spiritueux de France (FEVS).
Terwijl de belangrijkste doelwitten champagne en cognac zijn, volgens Gaillard, "kun je Petrus en Margaux vinden in enkele kleine winkels" in China.
Naast exportmarkten en internetmarktplaatsen komen nepwijnen via de veilingen in omloop.
"De veilinghuizen zijn niet altijd zo veeleisend als ze zouden moeten zijn," merkte David Ridgeway op, hoofdsommelier bij het legendarische Parijse restaurant La Tour d'Argent.
Bijvoorbeeld: “Romanee-Conti 1945, we weten dat er slechts 600 (flessen) werden geproduceerd. Maar ik weet niet hoeveel duizenden flessen we bij de verkoop hebben gezien, 'zei hij.
In tegenstelling tot luxegoedergroepen zoals LVMH, die de financiële macht hebben om agressief tegen nepgoederen te vechten, doen de meeste wijnboeren dat niet.
'Er zijn geen fondsen. Elke rechtszaak kost 500.000 euro, ” zei Ponsot. 'Vuitton heeft de middelen. De wijnboer, ook al verkoopt hij al zijn koopwaar, het is kleinschalige productie.
Er zijn ook wijnboeren die liever geen publiciteit over nepwijn vermijden.
'Ze dienen een klacht in, maar altijd rustig', zei de Franse wijnexpert Claude Maratier. "Ze zijn te bang dat hun hele productie in twijfel wordt getrokken."
Bron: AFP - Foto: Daylife
