Chanel Classic Flap Bag: Immortalizing Pop Culture

Als er iets is dat we niet kunnen kopen, is het tijd. Godzijdank voor online winkelen, bezorging op dezelfde dag, conciërgediensten en 7-Eleven, maar het is lang geleden dat die godsgeschenken zijn gecreëerd. De innovators van vandaag, die het potentieel van efficiëntie en tijdbesparing erkennen dat technologie belooft, overtreffen zichzelf voortdurend om onze verveling en luiheid te verzadigen - door middel van entertainment.

Kijk naar de lingua franca du jour - emoji - en hoe grondig vermakelijk dat is!

Neem bijvoorbeeld Emoji Dick, een volledige vertaling van Moby Dick van Herman Melville in emoji. Het is het volledige gebruik van geconcentreerde intelligentie op zijn meest overbodig - maar hey, het is tenminste leuk. Bestaat er in dit tijdperk van hyperconsumentisme immers niet het allerhoogste?

Hoewel de kans om een ​​echt gesprek volledig in emoji te onderhouden bijna 0% is, en het risico dat berichten verloren gaan tijdens de vertaling erg groot is, is het nog steeds grappig. In feite draagt ​​het raadspel bij aan zijn allure. Als een perzik-emoji gelijk is aan billen, kun je aannemen wat een aubergine betekent! Emoji, als het semiotische wonder dat het is, zou zelfs voor Baudrillard, Saussure of Barthes een zware intellectuele oefening hebben gemaakt. Maar op de een of andere manier kunnen we door een hele rij willekeurige symbolen navigeren.

Maar dit schijnbaar triviale streven naar gebarentaal heeft als het ware een diepere culturele betekenis, en welk beter voorbeeld om dit punt te illustreren dan Kim Kardashian en haar eigenaardige wereld van Kimoji? Hoe overbelicht ze ook is, deze vrouw is het toonbeeld van de tijdgeest. Dankzij haar reality tv-show, Op de hoogte blijven van de Kardashians, we weten zelfs welke gebeurtenis een nu onsterfelijk gezicht van een huilende Kim veroorzaakte. (We zijn nog steeds boos dat Kimoji niet werkt zoals het hoort op WhatsApp.)

Zo. Wat heeft dit allemaal met mode te maken? Als een emoji spreekt een herkenbaar silhouet van universaliteit. Hoewel je moeder de betekenis van een donut en banaan-emoji misschien niet begrijpt, kent ze een Chanel-tas als ze er een ziet. Het lijdt geen twijfel dat Chanel deel uitmaakt van de popcultuur. Verrassend genoeg werd dit seizoen onderbelicht. Zelfs het decorontwerp van de show - meestal een uitgebreide aangelegenheid zoals Chanel Airlines uit het voorjaar van 2016, het casino-decor voor de couture van herfst 2015 en de epische supermarkt uit het najaar van 2014 - was ingetogen. Interessant is dat het ontbreken van een showstopping-set de kracht van het merk versterkte; de collectie voelde helemaal niet gimmicky aan.

De essentie van deze symbolisatie wordt gedistilleerd in de flapbag van dit seizoen, die zwaar is versierd met merkspecifieke emoji: Choupette, Chanel creative director, Karl Lagerfeld's kat; de Camelia, de kenmerkende bloem van het huis; en de in elkaar grijpende C's van het Chanel-logo. Deze zijn vermengd met standaardemoji's, waaronder het duim omhoog-pictogram, het vredesteken en de klavertjevier. Het is een mooie mix. Er zijn maar weinig huizen die de iconografie van de popcultuur zo efficiënt en effectief kunnen paraderen.

Wat Chanel heeft gedaan, is vrijwel instant art. Het is grappig hoe een object in veel minder tijd kunst wordt als je iets neemt dat al is gemaakt en het vervolgens een nieuw perspectief geeft. Dat herkende Marcel Duchamp met zijn readymades. Hij pakte een urinoir, kantelde het naar rechts en beperkte het tot een glazen doos. Bam! Kunst! En dat is eigenlijk waar het omarmen van het postmodernisme over gaat: we leven in een tijdperk van recycling van het verleden en het verheerlijken van het nu.

Het is waar, je kunt geen tijd kopen, maar jij kan koop een Chanel-tas.

Dit artikel is voor het eerst gepubliceerd in L’Officiel Singapore