Het legendarische Chelsea Hotel in New York raakt de markt

Het legendarische Chelsea Hotel in New York, het klassieke trefpunt van artiesten en geweldige artiesten, is te koop en misschien ook wel de ziel.

Het 12 verdiepingen tellende gebouw met het neonbord "Hotel Chelsea" is een mijlpaal in Manhattan dankzij de lange lijst met beroemde inwoners.

Toneelschrijver Arthur Miller en zangers Janis Joplin en Patti Smith behoorden tot de bewoners. Dichter Dylan Thomas stierf daar, net als Nancy, de vriendin van Sex Pistols-bassist Sid Vicious.

Andy Warhol maakte een film genaamd "Chelsea Girls", terwijl Leonard Cohen de plaats vereeuwigde in een lied over zijn korte ontmoeting daar met Joplin, zingend: "Ik herinner me je nog goed in het Chelsea Hotel."

In zijn klassieke nummer 'Sara' zong Bob Dylan over hoe hij was: 'Dagen opblijven in het Chelsea Hotel en' Sad Eyed Lady of the Lowlands 'voor je schrijven.'

De onwaarschijnlijke lijst getuigt van een hotel dat nooit bedoeld was als gewoon een hotel.

Gebouwd in 1883 aan de westkant, werd Chelsea Hotel eind jaren dertig gekocht door drie Hongaars-Amerikanen en tien jaar later, in de jaren vijftig, betrad het zijn gouden eeuw als een symbool van het Boheemse leven in New York.

Drie jaar geleden drukten de nakomelingen van die eigenaren aandeelhouder Stanley Bard uit en begonnen hun plan om het gebouw op de markt te brengen - een schok op een plek waar permanente bewoners pinda's betaalden voor het voorrecht.

Het prijskaartje zou tussen de $ 90 en 100 miljoen bedragen voor het Big Apple-pictogram. Na vier maanden zijn er nog geen afnemers.

Maar onder de genoemde mogelijke kopers is Andre Balazs, die eigenaar is van de trendy Standard Hotel-keten en het luxe Chateau Marmont in Hollywood. Er gaan geruchten dat de extraordinaire ontwikkelaar Donald Trump interesse heeft getoond.

Toekomstige eigenaren dromen er misschien van om de naam Chelsea te verzilveren, terwijl ze de eigenzinnige opzet transformeren in iets dat meer lijkt op een eenvoudig hotel.

De nu 76-jarige Bard hoopt dat de zeldzame formule van het combineren van goedkope, artistieke woningen met dure hotelkamers zal blijven bestaan.

De veteraan van Chelsea herinnert zich de jaren vijftig, toen hij op 24-jarige leeftijd manager werd en New York gonsde van nieuwe sterren als Dylan, Cohen en Robert Mapplethorpe.

Dat waren wilde tijden waarin drank en drugs vrijelijk in de Chelsea stroomden. Nu zijn er meestal alleen maar herinneringen en herinneringen, niet in het minst het schilderij dat in een gang hangt van Sid Vicious die een spuit vasthoudt.

"Mijn doel was om mensen de‘ Chelsea-ervaring ’te geven, om mensen gelukkig te maken, 'vertelde Bard aan AFP toen hij kamer 712 liet zien, een vijfdelige suite waarin ooit toneelschrijver Arthur Miller, zijn vrouw Inge Morath en hun dochter Rebecca woonden. Aan de muur hangt een foto van Miller en Marilyn Monroe, zijn tweede vrouw.

Huurstabilisatiewetten betekenden dat veel huurders slechts een paar honderd dollar huur betaalden, vergeleken met hotelkamers die slechts $ 400 tot $ 500 kosten voor een nacht. Maar een deel van de overlevering van Chelsea is ook de manier waarop Bard kunstwerken accepteerde in plaats van huurbetalingen.

"Ik herinner me dat ik (beeldhouwer) Arman bij de ingang zag werken en toen was Stanley erg vriendelijk met (schilder) Larry Rivers," zei de oude man Man-lai Liang, verwijzend naar kunstenaars wier werken nu voor kleine fortuinen worden verkocht. 'Die stukken zijn voor restauratie verdwenen en nooit meer teruggekomen', voegde ze eraan toe.

Rockster Patti Smith, een andere inwoner van Chelsea, schrijft in haar autobiografie "Just Kids" hoe de lobby drupte van "slechte kunst".

Er zijn nog steeds 90 fulltime inwoners en ze worden beschermd door stadshuurwetten zodat ze niet gemakkelijk kunnen worden uitgezet. "Het is onmogelijk om eruit te trappen", zegt Nicola L., een Franse kunstenaar die daar al twintig jaar een grote kamer bewoont, ook al is er niet altijd centrale verwarming.

Dus kan dit merkwaardige oude relikwie - en zijn unieke verzameling inwoners - de moderne hotelwereld in worden gesleurd? Scott Griffin, hoofd van de bewonersvereniging van Chelsea, denkt niet gemakkelijk.

'Als ze wijs waren, zouden ze proberen de huurders te omarmen en het te laten werken', zei hij over de toekomstige eigenaren.

Griffin voegde toe: “Wat al deze zakenlieden proberen te doen, is er alleen een hotel van maken en als je dat doet, weerstaat het gebouw, omdat het niet fysiek is ontworpen om dat te doen, op dezelfde manier waarop je badkamer niet is ontworpen om te zijn een concertzaal.

"Totdat de eigenaar begrijpt dat de bewoners op lange termijn een succesvolle partner zijn ... zullen ze falen."

Bron: AFPrelaxnews