Rustige strandstad in Uruguay groeit met beroemdheden
Aan de Atlantische kust van Uruguay bloeit een strandstad met beroemdheden en snel rollende buitenlanders die bereid zijn miljoenen dollars te betalen voor een stukje van deze bohemien maar ultrachique vakantie.
In het afgelopen decennium is Jose Ignacio - 180 kilometer (110 mijl) ten oosten van Montevideo - een toevluchtsoord geworden voor leden van de jetset in de regio die willen ontsnappen aan het lawaaierige Punta del Este, het oude lijnresort 40 kilometer (25 mijl) weg.
De Colombiaanse zangeres Shakira, televisieproducent Marcelo Tinelli, de Argentijnse magnaat Amalia Fortabat en de Franse actrice Dominique Sanda bezitten eigendommen in het gebied.
Bezoekers van deze zomer waren onder meer de zoon van prinses Caroline van Monaco en Rolling Stones-gitarist Ron Wood.
De mondiale economische crisis heeft deze hoek van Zuid-Amerika nog niet bereikt. De verkoop van onroerend goed in Punta del Este steeg vorig jaar met meer dan 53 procent, en het grootste deel van de stijging deed zich voor op het platteland waar beroemdheden hun spreads hebben.
In het kleine Jose Ignacio, met zijn vuurtoren en geschulpte stranden, was de hausse nog sterker met een omzetstijging van 157 procent, in totaal 263 miljoen dollar.
“De trend in waarden is gestegen. Zelfs tijdens de financiële crisis in 2008 stegen de prijzen ”, zegt David Gasparri, partner bij de vastgoedfirma van Antonio Mieres.
Een leegstaande kavel van 810 vierkante meter in het historische centrum van Jose Ignacio kost minstens $ 500.000, hoewel een pand aan de kust twee of drie keer zoveel kan kosten.
En vijf hectare (12 acres) landbouwgrond meer dan twee kilometer (meer dan een mijl) van de zee kan een miljoen dollar opleveren.
Zeventig procent van de kopers zijn Argentijnen - Uruguay's grootste jaarlijkse contingent toeristen - en de rest zijn Europeanen of Noord-Amerikanen die zich aangetrokken voelen tot het gebied door de combinatie van natuur, strand en gastronomie van hoge kwaliteit, zei Gasparri.
'Dit is een paradijs. De nacht is rustiger. Je leeft dichter bij de natuur. De kinderen kunnen fietsen, alleen naar het strand gaan. Je ontspant meer ', zei een 43-jarige zakenman, die vorig jaar een charmant wit huis met uitzicht op zee kocht.
Hij is een van de velen die niet aarzelden om een miljoen dollar uit te keren voor de zomer in een stad met onverharde straten en handgemaakte borden, maar zonder gebrek aan comfort, en waar geen huis hetzelfde is.
En voor toeristen met de middelen om te betalen zijn er plaatsen zoals Playa Vik, een luxe wooncomplex gebouwd door een Noorse miljonair en ingehuldigd in december.
Het is ontworpen door architect Carlos Ott en combineert kamers die volledig door kunstenaars zijn geschilderd met zelfvoorzienende, milieugevoelige systemen, die de eigenaar eerder in een nabijgelegen herberg had gebruikt.
Het middelpunt van het ontwerp van Playa Vik - een imposante kubus van titanium en glas die uit het landschap breekt - heeft tot controverse geleid onder bewoners die de rustige stijl van de stad beschermen.
Maar Augustin Leone, de algemeen directeur van de Vik Country Inn, zei: "Het is een onderneming die enorm helpt om Jose Ignacio als een internationale bestemming te positioneren. Het is het enige luxe hotel van hoge kwaliteit hier. "
De autoriteiten van de stad vechten ondertussen om de groei te beheersen.
Een munitie van 1993 staat alleen de bouw toe van eengezinswoningen die niet hoger zijn dan zeven meter (23 voet). Het beperkt bedrijven ook tot een klein commercieel gebied. Hotels en discotheken zijn uitdrukkelijk verboden en voor partijen moet toestemming worden verkregen.
"We wilden een familiegerichte plek, een plek waar mensen komen omdat ze van het strand houden, het geluid van de wind, het breken van de golven", zegt Javier Ruibal, een directeur van de Development League van Jose Ignacio.
"Het zou een gastronomisch centrum moeten zijn, waar mensen de dag komen doorbrengen en 's nachts weer een rustig stadje worden," zei hij, eraan toevoegend dat het naleven van die regels de eigendomswaarden heeft versterkt.
De oorspronkelijke bewoners van de stad zijn echter niet zo onder de indruk van de veranderingen. Eduardo Techera werd 51 jaar geleden geboren in Jose Ignacio en verhuisde zes jaar geleden van de stad naar het platteland daarachter.
"Vanuit economisch oogpunt is de verandering goed, maar ik vind het helemaal niet leuk. Ik hou niet van de Jose Ignacio van files, stress en gekte. Ik hou van de rust en kalmte van de oude Jose Ignacio, 'zei hij.
Elk jaar komen er ongeveer 800 mensen om de zomers in de stad door te brengen, maar amper 30 mensen blijven de rest van het jaar wanneer, zoals een bord op het hoofdplein het zegt: "Alleen de wind waait hier."
Bron: AFPrelaxnews
