Audrey with Love: Fashion Retrospective
Een van de grootste platonische liefdesverhalen van de modewereld kwam bijna nooit uit, toen in de jaren vijftig de Franse couturier Hubert de Givenchy aanvankelijk een verzoek om te ontwerpen voor Audrey Hepburn weigerde.
'Toen Audrey naar me toe kwam en me vroeg haar jurken voor de film te maken Sabrina, Ik wist niet wie ze was. Ik verwachtte Katharine Hepburn, 'zei Givenchy op een emotionele persconferentie voor de opening van een nieuwe tentoonstelling van zijn creaties in Nederland.
"Ze kwam zo kwetsbaar, zo gracieus, zo jong en sprankelend aan" gekleed als "een jong meisje vandaag" in katoenen broek, ballerina's en T-shirt waarop haar navel te zien was, met een strooien hoed op, herinnerde de ontwerper zich .
"Maar ik was niet echt in een conditie om een grote garderobe voor te maken Sabrina en ik zei tegen haar: 'Nee, Mademoiselle, ik kan u niet aankleden.' "
Gelukkig voor fashionista's overal, was Hepburn niet te weerhouden en nodigde Givenchy liefdevol uit voor een etentje. Aan het einde van die maaltijd in 1953 was de aristocratische Franse ontwerper in de ban geraakt van de tengere actrice. Zo begon een creatieve vriendschap die decennia duurde tot de Britse filmster in 1993 stierf aan kanker.
'Ze heeft me overgehaald, hoe gelukkig ik het had geaccepteerd', zei Givenchy.
Schepper van persoonlijkheid
De overzichtstentoonstelling van Givenchy's ontwerpen voor zijn vriend en stijlicoon 'To Audrey with Love' is net geopend in het Gemeentemuseum in Den Haag en duurt tot eind maart.
Het is het eerbetoon van de ontwerper aan zijn muze en Givenchy heeft persoonlijk veel van de 100 outfits uit de collectie geselecteerd, waarvan er enkele nog nooit eerder in het openbaar zijn gezien, in wat hij een 'reis door haar garderobe' noemt.
In de romantische komedie uit 1954 SabrinaHepburn verscheen naast het hartverscheurende Humphrey Bogart en droeg in één scherm een verfijnde, zwevende ivoorkleurige baljurk met zwarte randen en geborduurde zwarte bloemen - een creatie van Givenchy.
In hetzelfde jaar droeg ze een delicate ivoren kanten Givenchy-creatie voor de Oscars, waar ze de prijs voor beste actrice won voor Romeinse feestdag.
Givenchy zou aan haar zijde blijven voor veel van haar meest iconische films zoals de 1961 Ontbijt bij Tiffany's en Poppenkast in 1963 en enkele van zijn meest memorabele outfits uit die films zijn te zien.
Met alles van satijn tot tule en zijde, bloeide zijn verbeeldingskracht terwijl hij voor Hepburn ontwierp, zowel op als buiten het scherm.
"De kleren van Givenchy zijn de enige waarin ik mezelf voel. Hij is meer dan een ontwerper, hij is een schepper van persoonlijkheid", zei ze ooit.
De tentoonstelling heeft een jaar in beslag genomen, met Givenchy, nu 89, die elk detail overziet en hoopt een eerbetoon te brengen aan de elegantie en stijl van zijn muze.
Het bevat ook een verzameling prachtige sieraden, accessoires, sjaals en hoeden, maar ook schetsen, tekeningen, foto's en filmstills.
Beschermd door zijde
De collectie is doordrenkt met een gevoel van nostalgie voor de mode van de afgelopen decennia en laat niettemin zien hoe de stijl van de actrice opmerkelijk fris en eigentijds is gebleven. Hepburn wist hoe ze haar kleren tot leven kon brengen door 'haar schoonheid, persoonlijkheid en lichtheid van geest', zei Givenchy.
In zekere zin is het ook een thuiskomst, want Hepburn was de dochter van een Britse bankier en een Nederlandse barones, en had diepe banden met Nederland.
Nadat Hepburn in 1988 was aangesteld als ambassadeur van goede wil voor het UNICEF-kinderagentschap voor de VN, gaf ze vaak interviews met een eenvoudig zijden of satijnen T-shirt. Ze vertelde Givenchy over de verschrikkingen van de oorlog die ze had gezien: 'Dankzij dit kleine stukje zijde voel ik me beschermd omdat je dicht bij me bent'.
Aan het einde van haar leven werden ze opnieuw verenigd door een stuk materiaal toen hij haar bij haar thuis in Zwitserland bezocht terwijl ze tegen kanker vocht.
Hepburn gaf hem een marineblauwe gewatteerde jas waarin hij hem aanspoorde 'als je verdrietig bent, draag dit en het zal je moed geven'.
'Van Genève tot Parijs huilde ik in de jas die ze me had gegeven', zei hij, twee decennia na haar dood nog steeds overmand door emotie.
'Audrey raakt nooit uit de mode. Ze is actueel. En haar imago blijft ons verbazen. '
