Interview: kunstenaar Max Zorn Talks Tape
Laag na laag bruin paktape op acrylglas aanbrengen en alleen een scalpel van een chirurg gebruiken voor zijn penseel, maakt straatkunstenaar Max Zorn vanuit zijn geheugen portretten van zijn muzen. Onderwerpen en landschappen uit de film noir uit de jaren 1920 en 1950 verschijnen in sepia, van achteren verlicht met een warme gloed, die de sfeer van misdaad en romantiek illustreert met femme fatale's en klassieke detectives die zich verzetten tegen beroemde skylines en stadsgezichten.
Tijdens een recente Tedx Talk deelde Max Zorn zijn gevoelens over zijn mediumkeuze en hoe deze zich verhoudt tot alle vormen van kunst: “Wat mij het meest fascineert, is die transformatie wanneer tape in wisselwerking staat met licht. Het feit dat één extra element - het licht - alles verandert wat we wisten over de tape en ik denk dat dit niet alleen van toepassing is op tape, maar ook de bredere kwestie van kunst raakt. Terwijl kunst de wereld overneemt, erop kauwt en weer uitspuugt als een nieuw verhaal, stelt het ons in staat om de dingen om ons heen, die ons de hele tijd voor de ogen staan, in een heel ander licht te zien. ”
Urban street art is niets nieuws en de grenzen lijken bijna eindeloos, maar de Nederlandse kunstenaar brengt een zekere romantiek terug in het genre. Weg van politiek en sociaal commentaar, met een vertrek uit de rebellie die stedelijke kunst lijkt te definiëren, benadrukken de werken van Zorn een nostalgie uit een tijdperk waarin glamour in de mode was en onze held filmsterren waren.
Max begon zijn carrière uit het vervelen van het beklimmen van lantaarnpalen om zijn kunststickers op te hangen in grote Europese steden zoals Amsterdam, Madrid en Londen voordat hij zijn project 'lanceerde'Bij elkaar blijven' in 2012. Als resultaat van de deelname van duizenden mensen die graag betrokken waren bij stedelijke kunst, veroorzaakte het project de conceptie van live-evenementen in heel Europa door bekende internationale artiesten. Slechts vier korte jaren later, 'Bij elkaar blijven' heeft een kunstgalerie gevormd met een aantal van de meest gevestigde kunstenaars in de hedendaagse kunst.
Art Republik sprak Max bij tijdens de recente lente 2016-editie van de Affordable Art Fair Singapore, waar de gezellige artiest de bezoekers het hele weekend enthousiast maakte met live demonstraties.
Hoe ben je begonnen met deze techniek?
Het begon een paar jaar geleden omdat ik op het idee kwam om street art te maken voor de nacht in Amsterdam. Het stadsbeeld in het donker inspireert me, en ik denk dat ik gewoon iets wilde toevoegen, op de een of andere manier, dat zou daar deel van uitmaken. Dus klom ik op straatlantaarns en plakte kleine schetsen op lantaarns met tape als een soort achtergrond. Ik hield van de manier waarop het licht door de tape scheen, dus begon ik me daar min of meer op te concentreren.
Heb je met andere materialen geëxperimenteerd?
Toen ik student was aan de universiteit, schilderde ik een beetje aan de zijkant om door mijn studie heen te komen. Ik verkocht een hele show met werken op olie en aquarel aan een verzamelaar die toevallig langs mijn kleine kunsttentoonstelling kwam. Ik had geluk, denk ik. Maar sinds die tijd werk ik alleen met tape.
Je stukken lijken een vintage filmkwaliteit uit de jaren 40 te hebben. Wat zijn enkele van je muzen?
Voordat ik kunst maakte, leerde ik eerst Americana kennen via Spaghetti Western-films en Amerikaanse auteurs zoals Steinbeck, Hemingway en Tom Wolfe. Dat zijn echt mijn wortels voor inspiratie. Als kind droomde ik altijd van New York City of de bayou in New Orleans en dat soort avonturen. Het medium versterkt echt een nostalgisch verleden, een soort film noir als je de onderwerpen ook vastbindt. Dus ik raak geïnspireerd door het verleden en decennia zoals de Roaring 20's in Europa en de VS, maar ook de jaren 50 en moderne skylines van de stad.
Hoe lang duurt het doorgaans om een kunstwerk af te maken?
Dat hangt af van de grootte van het kunstwerk en de details van het kunstwerk. Een gemiddelde tijd zou iets meer dan een week zijn. Ik denk aan een concept. Ik begin met een leeg stuk acrylglas. Ik bouw vanaf daar. Dan bewaar ik het. En als laatste bouw ik het frame. Dus het is een heel proces.
Zijn er artiesten of creatieven die je hebben beïnvloed?
Edward Hopper is een grote. Hij toont deze ongelooflijke grote stad vol mensen, maar nog steeds alleen als individu. Ik hou van kunstenaars die meer met mensen als onderwerpen omgaan dan met landschap, en momenten van verwarring en eenzaamheid in een tijdperk van vooruitgang en wonderen. Ik ben geïnteresseerd in artiesten in het algemeen die een rauw moment proberen te vinden met wie ze ook verbeelden, zoals Francis Bacon. Ik ben zelf gewoon geïnteresseerd in deze momenten en ik probeer andere artiesten te vinden die dat uitdrukken.
Wat deed je voor de kost voordat je hiermee begon? Ben je altijd een kunstenaar geweest?
Ik heb onlangs mijn master afgerond met een diploma in sociologie, psychologie en filosofie. Ik schilderde altijd, net als mijn familie, maar niet professioneel. Door de snelle respons op mijn werk had ik het geluk om in korte tijd van student naar fulltime kunstenaar te overschrijden.
Hoe reageerde het Affordable Art Fair-publiek in Singapore op uw werk?
Nou, om te beginnen vind ik het een goed idee om niet alleen een afgewerkt product te laten zien, maar ook het proces achter het maken van een kunstwerk. Door hun feedback voelde ik dat ze erg geïnteresseerd waren en ik voelde me opgewonden om live te werken voor een publiek. Het Affordable Art Fair-team zat vol met vragen over de oorsprong van het werk, de ideeën erachter, het proces zelf, en ik voelde een zeer directe en warme verbinding met bezoekers van de kunstbeurs.
Wat is de toekomst voor jou? Denk je erover om iets nieuws te proberen?
Ik ben blij dat ik uitverkocht ben, dus ik heb nu een geweldige kans om een nieuwe serie te proberen! Ik ben altijd op zoek om te zien hoe kleurtape mijn werk gaat beïnvloeden, dus ik wil graag wat experimenteren in techniek en de manier waarop ik laat zien. Hieronder vallen ook tweedimensionale en driedimensionale werken zoals installaties en grootschalige kunstwerken.
Verhaalcredits
Tekst door Tanya Michele Amador
Dit artikel is voor het eerst gepubliceerd in Art Republik.
