Hasanul Isyraf bij Richard Koh Fine Art

Hasanul Isyraf Idris, ‘Oxygen Seatbelt’, 2017

Hasanul Isyraf Idris (1978) vindt inspiratie voor zijn kunstpraktijk uit een veelheid aan bronnen zoals leven en dood, herinneringen en fantasieën, folklore en mythen, evenals zijn persoonlijke strijd als kunstenaar in een complexe mix van personages, symbolen en tekst in verschillende talen.

Het afgelopen jaar heeft Richard Koh Fine Art Hasanul's werken gepresenteerd op Art Stage Singapore 2017, Art Central 2017 en Volta Basel 13, en zal hij ook stukken uit zijn serie 'Higher Order Love - Chapter 2.2, Wound: Harvesting Cadavercaviar' tonen op ART021 Shanghai in november. Gevraagd naar de intrigerende titel, legt Hasanul uit dat hij de letters HOL tegenkwam op een stuk gebroken grafsteen op een kerkhof. Uit een Google-zoekopdracht bleek dat HOL een afkorting is voor Higher Order Logic (een complexe wiskundige theorie op hoog niveau), maar hij besloot de letters opnieuw toe te wijzen aan ‘Higher Order Love’ omdat hij van mening was dat liefde een krachtigere verkondiging is dan logica.

De titels van de afzonderlijke kunstwerken zijn een mix van biologische en wetenschappelijke termen, maar met een twist: ‘St Enzyme’, ‘Oxygen Seatbelt’ en ‘Wormazing’ zijn enkele voorbeelden. Hasanul waarschuwt ons om niet te veel in de titels te lezen en vergelijkt zijn werken met freestyle jazz waar ritmes worden gedeconstrueerd, gewijzigd, uitgebreid of afgebroken om een ​​ander ritme te vormen. Hij zegt over zijn HOL-stukken: "als we van links naar rechts naar het visuele" luisteren ", zouden we geen lineair verhaal vinden. De toon is chaotisch in zijn volgorde. Daarom hebben de titels geen vast of rechtlijnig antwoord op de visuele weergave van de tekening. Het is het beste om de beelden niet te lezen of ze letterlijk aan de titel te koppelen. In plaats daarvan "luister" en voel ".

Hasanul Isyraf Idris, ‘St Enzyme’, 2017

Van veraf verschijnen de werken als ingewikkelde webben van prachtige beelden, patronen en pastelkleuren. Een nadere inspectie onthult echter niet alleen symbolen van leven en schoonheid, maar ook van dood en verval. Deze nieuwste serie doet denken aan Hieronymus Bosch 'beroemde drieluik ‘The Garden of Earthly Delights’ en werd twee jaar geleden bedacht toen Hasanul zich waagde tot tuinieren. Sindsdien heeft hij volgens hem veel geleerd van het kweken van zaailingen, bemesten, water geven en compost maken. Hoewel het composteringsproces de eindcyclus van het leven van een plant is, is het ook het regeneratiemiddel voor het ecosysteem. ‘Handcarrion Arrival’ en ‘Handcarrion Departure’ zijn gericht op deze cycli van geboorte, groei, dood en regeneratie.

Hasanul groeide dicht bij de zee op en zegt dat de flora, fauna, het klimaat en de geografie ervan erg ingebed zijn in zijn geest en levensstijl. De kreeften en krabben die op zijn doeken leven, staan ​​symbool voor de oogst van de zee en maken deel uit van zijn visuele identiteit.

De kunstwerken zijn een combinatie van inkt, acryl, aquarel en kleurpotloden. Toen de kunstenaar voor het eerst met deze techniek begon, kostte het hem bijna drie maanden om een ​​enkel werk te voltooien. Maar nu, zegt hij, kan hij met oefening en de hulp van een studio-assistent sneller werken.

Hasanul Isyraf Idris, ‘Handcarrion Departure’, 2017

Eerdere hoofdstukken van HOL bevatten ‘Hoofdstuk 1: The Fall’, waarin scenario's worden gepresenteerd die variëren van de ervaring van het afvallen van een fiets tot het gevoel dat je voor het eerst verliefd wordt. Ze omvatten momenten van gelukzaligheid en sombere periodes die de kijk van de kunstenaar op het leven symboliseren - als een kostbare verzameling herinneringen en fysieke sensaties die gekoesterd moeten worden. ‘Hoofdstuk 2.1, Wond: Grijze merg’ beschrijft de reis van Hasanul met medicijnen. Kleine operaties aan huisdieren en vee, evenals de herinneringen aan de reis van familieleden door ziektes, worden intiem gearchiveerd en herontworpen in zijn tekeningen. 'Bottom of the Bowl' in deze serie is een sereen pastelkleurig werk dat neigt naar het melancholische. Hasanul legt uit dat de bloemmotieven verwijzen naar de versiering op de borden die toebehoorde aan zijn overleden moeder wiens voorouderlijke wortels in China liggen en de pasteltinten haar favoriete kleuren waren tijdens haar laatste jaren.

Veel van de werken uit deze eerdere series hebben het unieke kenmerk van een gedetailleerde rand. De kunstenaar zegt dat de inspiratie voor hen komt van de tegels in het huis van zijn ouders die een repetitief element hebben en hem herinneren aan de geometrische schilderijen van Mondriaan. Voor hem zijn de patronen die de tekeningen omringen geen grenzen die bevatten of scheiden. In plaats daarvan, zegt hij, "zijn het meer pilaren die de tekening binden, en zijn ze ook een merkteken of mijn eigen persoonlijke embleem".

Meer informatie op rkfineart.com.

Dit artikel is geschreven door Durriya Dohadwala en werd oorspronkelijk gepubliceerd in de gedrukte editie van Art Republik.