Interview met de hedendaagse Taiwanese kunstenaar Chu Wei-Bor

Chu Wei-Bor, ‘Pass Down II’, 1965. Met dank aan Musée d’Ixelles & Asia Art Center

“Van alle kunsten is abstract schilderen het moeilijkst. Het vereist dat je goed kunt tekenen, dat je een verhoogde gevoeligheid hebt voor compositie en kleur, en dat je een echte dichter bent ”, zegt de Russische schilder en kunsttheoreticus Wassily Kandinsky. In het licht hiervan, hoe kunnen we de unieke kunst van de hedendaagse Taiwanese kunstenaar Chu Wei-Bor onderzoeken? Hoe en waarom heeft hij een nieuwe artistieke taal gecreëerd die hem positioneert als een van de pioniers van de abstracte kunst in Azië?

Nadat hij in het begin van de jaren vijftig zijn eerste instructie van Liao Chi-Chun had ontvangen, sloot Chu Wei-Bor zich in 1958 aan bij de Eastern Painting Society, ook wel bekend als de Ton Fan Group. Zijn voorkeur voor het mes als schildergereedschap gecombineerd met zijn gebruik van verschillende media zoals katoen, linnen en wattenstaafjes resulteert in een stijl die zowel minimalistisch als rustiek is.

In een interview in het atelier van de kunstenaar, Art Republik vraagt ​​naar zijn werk, zijn inspiraties en zijn artistieke proces.

Waarom ben je begonnen met creëren? Wat inspireerde je daartoe?

Ik kom uit Nanjing, wat vroeger de hoofdstad van China was. Toen ik negen jaar oud was, vielen de Japanners China binnen en vielen de hoofdstad aan. Het bloedbad in Nanjing heeft meer dan 300.000 mensen gedood; Ik heb het alleen overleefd omdat we erin geslaagd zijn naar het platteland te ontsnappen. Ik heb veel geluk dat ik het heb overleefd, maar het was een moeilijke tijd om in te leven. Ik kwam uiteindelijk bij het leger omdat ik wilde laten zien dat ik niet bang was voor de dood. Gelukkig leef ik echter nog.

Daarna begon ik een nieuw leven in Taiwan - een soort wedergeboorte. Met dit nieuwe leven besloot ik me volledig te wijden aan het verkennen van de kunstwereld, door dingen te doen die nog nooit eerder waren gedaan.

Wat is uw gemoedstoestand wanneer u werkt?

In de oosterse filosofie is sereniteit een plaats waar geen golven zijn - maar uit sereniteit komt actie.

In China gaat een gezegde als volgt: als je een boom wilt planten, bloeit hij niet. Wanneer het echter wild van aard wordt, bloeit het op tot de mooiste boom die je je kunt voorstellen. Een goed kunstwerk is niet van plan om bijzonder ingenieus of groots te zijn. Je maakt iets briljants van iets onverwachts.

Chu Wei-Bor, ‘Gray Night’, 1966. Afbeelding met dank aan Musée d'Ixelles & Asia Art Center

Dus hoe maak je een kunstwerk?

Als ik begin, heb ik geen idee hoe het werk er uiteindelijk uit zal zien. Ik wil me alleen concentreren op het idee van ruimte die uniek is voor het Oosten. In mijn kunstwerken zie ik de leegte die ik op het doek achterlaat, dus gebruik ik deze structuur om een ​​gevoel van ruimtelijkheid te creëren.

Hoe ontwikkelde je kunst zich tot abstractie?

Mijn werk evolueerde langzaam met de tijd, van verhalende houtprint tot het verkennen van een ander ruimtegevoel, onderscheiden van tweedimensionaliteit van schilderijen. Ik ben altijd op zoek naar iets waar nog niet eerder over is nagedacht en naar gebieden waar ik mezelf kan uitdagen.

Je experimenteert veel met veel verschillende media - inkt, canvas, houtsnede, katoen, linnen - met messen en scharen in plaats van met borstels. Hoe bepaal je welk medium je wilt gebruiken?

De voortgang in mijn materiaalgebruik is heel subtiel omdat ik inspiratie put uit alles in het universum en elk aspect van mijn omgeving. Ik ben van mening dat het materiaal van de kunstenaar nauw moet aansluiten bij zijn roots. Ik gebruik bijvoorbeeld linnen, een puur en rustiek materiaal, twee kenmerken die resoneren met mijn afkomst en waar ik vandaan kom.

Ik gebruik het mes ook om het ruimtelijke effect van gaten en uitsteeksel op canvas te vormen. Door messen te gebruiken in plaats van borstels, kan ik littekens maken in meerdere lagen om de beperkingen van een tweedimensionale ruimte te doorbreken. In mijn kunstwerken gebruik ik materialen die nog nooit eerder zijn gebruikt om een ​​nieuwe artistieke taal te creëren.

Hoe verwacht u dat uw kijkers uw kunst benaderen?

Bovenal wil ik dat mijn publiek de geest van ‘zen’ die zo fundamenteel is voor mijn werk, volledig begrijpt, evenals het concept van absolute leegte dat voortkomt uit de oosterse filosofie. Het idee is eigenlijk dit: vanwege onze menselijkheid zijn we klein en onbruikbaar tegenover de uitgestrektheid van het universum, en we kunnen de tand des tijds niet doorstaan. Daarom is het essentieel dat we nederig en puur blijven, zodat onze artistieke expressie onze onbeduidendheid als mens kan overstijgen.

Doen waar je in gelooft, is het meest cruciale onderdeel van kunstenaar zijn. Het is wat een artiest succesvol maakt.

*    *    *

Asia Art Center Taipei presenteert drie van Chu Wei-Bor's abstracte schilderijen in een tentoonstelling getiteld ‘VAN CHINA NAAR TAÏWAN: Pioneers of abstraction’. Het loopt tot 24 september 2017 in het Elsene Museum in België.

Dit artikel is geschreven door Léonore Vitry Becker voor Art Republik.