Opera Gallery: 4 Italiaanse hedendaagse kunstenaars
Opera Gallery Singapore presenteerde onlangs van 3 tot 19 juni 2016 een groepstentoonstelling met de titel ‘Italian Contemporary Art’, als erkenning voor de grote invloed die Italiaanse kunst heeft gehad op de Europese en wereldkunstscènes. De tentoonstelling verkent verschillende stijlen en media in de hedendaagse Italiaanse kunstscene en toont werken van Marcello Lo Giudice, Umberto Mariani en Gianfranco Meggiato.
Marcello Lo Guidice (geboren in 1955), geboren in Taormina, Sicilië, is een Italiaanse hedendaagse kunstenaar. Hij studeerde in 1988 af aan de Universiteit van Bologna met een diploma in geologie voordat hij naar de Academie voor Schone Kunsten in Venetië ging. Gestructureerd door dikke lagen pigment en coating, begraven en opnieuw opduikend onder verschillende fasen van krassen, schaafwonden, verwijderingen en niveaus, geven de sedimentaire doeken van Lo Giudice vorm aan de materie en inconsistente lichamen van tint en materiaal. De werken van de kunstenaar zijn afgestudeerd in geologie en vestigen de aandacht op de cyclische alliantie tussen mens en materie. Lo Giudice nam deel aan de Biënnale van Venetië in 2009 en 2011 en exposeerde op tal van tentoonstellingen over de hele wereld. Zijn werken zijn te vinden in grote openbare collecties en musea, waaronder het MoMa, Zagreb; Het museum van het Ministerie van Buitenlandse Zaken, Rome; John Elkann Collection, George Segal Collection, Phillip Morris, Zwitserland, en vele anderen.
La Forma Celata (detailweergave), Umberto Mariani.
Umberto Mariani (geboren in 1936), geboren in Milaan, is een multimediakunstenaar na de Tweede Wereldoorlog. Hij studeerde af aan de Accademia di Brera en woont en werkt momenteel in Milaan; om nog maar te zwijgen over het feit dat hij het onderwerp is geworden van academische essays door vrijwel elke criticus in Italië. Erkend voor zijn affiniteit met de plooien van textiel, werd Mariani's werk geïnspireerd door de klassieke Griekse beelden die hij opgroeide in de straten van Italië. Gefascineerd door de delicate vouwen van stof die uit wit marmer zijn gesneden, ontwikkelde Mariani de wens om het materiaal te manipuleren. Zijn eerste monumentale verhalende werk in de jaren zestig was voor de Sint-Pietersbasiliek in het Vaticaan en in de jaren zeventig exposeerde hij op grote schaal in vooraanstaande instellingen in Europa, zoals het Palais des Beaux Arts in Brussel en het Musée Moderne in Parijs. Het meest bekend om zijn complexe draperieën op onregelmatig gevormde doeken, onderzoekt zijn werk illusies van licht en schaduw gecreëerd in de plooien van stof.
Gianfranco Meggiato (geb. 1963), geboren in Venetië, is beeldhouwkunstenaar. Hij studeerde aan de Istituto Statale d'Arte kunstacademie waar hij beeldhouwkunst studeerde. Op 14-jarige leeftijd begon Meggiato zijn kunstwerken te exposeren. Al vroeg nam hij deel aan twee collectieve kunsttentoonstellingen in 1979 en 1984 in de Galleria Comunale Bevilacqua La Masa in Venetië. Sindsdien heeft de kunstenaar deelgenomen aan vele tentoonstellingen in binnen- en buitenland en heeft hij wereldwijd erkenning gekregen in Europa. Beïnvloed door de golvende lijnen en reflecterende vijvers van zijn thuisland, leggen de sculpturen van Meggiato de essentie van het Venetiaanse brons vast. Met behulp van het ‘lost wax’ -proces, een gietmethode waarbij gerold metaal in een mal wordt gegoten die is gemaakt door een wasmodel, zijn de sculpturen van de kunstenaar meer bezig met de leegte dan met het oppervlak. Contemplatief en energiek, de sculpturen van Meggiato doen denken aan een klassieke traditie doordrenkt van hedendaagse betekenis.
Matrix D, Gianfranco Meggiato
Deze kunstenaars, die visueel stimulerend en intellectueel verfijnd zijn, manipuleren het oppervlak van hun werken, verkennen de invloed van licht en schaduw op monochrome oppervlakken en experimenteren eerder met de leegte dan met het oppervlak. De resulterende werken doen denken aan een klassieke traditie die doordrenkt is van hedendaagse betekenis.
Opera Gallery Singapore
Dit artikel is voor het eerst gepubliceerd in Art Republik.
